Czym jest tytułowa Pandoria? Światem. Niezwykłym. Zamieszkanym przez nieznane nam stworzenia. A żeby było jeszcze bardziej tajemniczo jest to kraina skryta w pozytywce. Mała, ośmioletnia Nola otrzymuje ją od taty, jako pamiątkę po zmarłej mamie. Jakie jest jej zdziwienie, gdy okazuje się, że ten przedmiot to przepustka do innego świata. Zachwycającego, lecz jednocześnie niebezpiecznego dla obywateli Światonii. Dlaczego? Na to pytanie odpowie wam lektura. Niezwykle barwna i przykuwająca wzrok kreska tylko zachęci do lektury. Uważajcie na nią, ponieważ potrafi być wciągająca. Oderwać się od niej nie sposób. Polecam zaopatrzyć się we wszystkie dostępne tomy.

Czym jest tytułowa Pandoria? Światem. Niezwykłym. Zamieszkanym przez nieznane nam stworzenia. A żeby było jeszcze bardziej tajemniczo jest to kraina skryta w pozytywce. Mała, ośmioletnia Nola otrzymuje ją od taty, jako pamiątkę po zmarłej mamie. Jakie jest jej zdziwienie, gdy okazuje się, że ten przedmiot to przepustka do innego świata. Zachwycającego, lecz jednocześnie...

Kreska <3

Kreska <3

Opowieści o niezwykłych światach, tajnych przejściach zwykle zabierają nas do uniwersum znajdujące się na dużej powierzchni, gdzieś w innym wymiarze. W „Pozytywce” taki alternatywny świat znajduje się w grającej szklanej kuli. Nie jest to oczywiście nowy motyw. Nowe jest spojrzenie na niego oraz poruszane przez autorów tematy.
Kiedy w pierwszym tomie poznajemy Nolę ma ona osiem lat. Jest nieszczęśliwa, ponieważ przeżywa żałobę po stracie mamy. Pozostał jej tylko tata, który chce ją pocieszyć, ale też jest przytłoczony smutkiem po stracie ukochanej żony. W dniu ósmych urodzin Nola dostaje od niego pozytywkę, która wcześniej należała do matki dziewczynki. Bawiąc się tym niezwykłym prezentem Nola odkrywa, że w środku znajduje się świat zwany Pandorią. Na pierwszy rzut oka jest to miejsce będące spełnieniem dziecięcych marzeń. Szybko jednak okazuje się, że to pozory, bo piękna i fantazyjna kraina pełna jest niebezpieczeństw. Jednym z nich jest pozorny brak możliwości opuszczenia tej krainy.
Sama nazwa krainy wydaje się nawiązywać do mitologii greckiej i Pandory, czyli pierwszej kobiety na świecie (coś na wzór judaistycznej Ewy) zesłanej na ziemię za podstęp Prometeusza przechytrzającego boga i dającego mu kiepską ofiarę. Ulepiona przez Hefajstosa z gliny i wody, pięknie ubrana przez Charyty i hory, nauczona prac domowych przez Atenę (swoją drogą ciekawe, kto tym masom mężczyzn na ziemi wykonywał owe prace),obdarzona urodą przez Afrodytę i wyposażona w kłamstwo i fałsz przez Hermesa została posłana do Epimeteusza (brat Prometeusza),który ją poślubił. W posagu dostała glinianą puszkę, po której otwarciu wydostało się całe zło na świat. Nawiązanie nazwą krainy do tej postaci intryguje.
Pierwszy tom pt. „Witamy w Pandorii” jest wprowadzeniem do całej historii. Poznajemy bohaterkę, widzimy, w jakiej jest sytuacji życiowej oraz poznajemy początki jej wypraw do niezwykłego świata, w którym ma okazję zrozumieć, że prawo nie zawsze jest dobre i sprawiedliwe. Odkrywa, że inni mają gorzej od niej, bo są oceniani po pozorach, prześladowani przez rygorystyczne prawo czy zmuszonych ukrywać swoje talenty. Nawet w magicznym świecie istnieją grupy uprzywilejowanych i tych, którym się nie poszczęściło i w stawianiu czoła przeciwnościom losu będą potrzebowali wsparcia.
Drugi tom „Pozytywki”, „Sekret Cypriana” pokazuje nam powrót bohaterki do domu, ale widzimy, że nadal ma możliwość wracania tam. Wykorzystuje każdą okazję powrotu do Pandorii i przeżywania tam kolejnych przygód.
Z tej możliwości skorzysta też w trzecim tomie pt. „Tajemnice przeszłości”. Zawsze, gdy będzie się czuła przygnębiona i przytłoczona uda się w podróż, aby na swoje otoczenie spojrzeć z innej perspektywy. Zwłaszcza, że dookoła zaczynają dziać się dziwne rzeczy i wydaje się, że któryś mieszkaniec Pandorii złamał zakaz przechodzenia do innego świata. Ale czy to na pewno była ta osoba czy może mroczne siły? Pozostaje sprawdzić, kto za owymi wędrówkami stoi. Przy okazji bohaterka będzie poszukiwania swoich korzeni, próbowała dowiedzieć się jak najwięcej o mamie, odkryć jej tajemnice.
„Zagadkowe zniknięcie” to kolejne spotkanie z Nolą. Nadal widzimy jej smutek z powodu straty mamy. Tym razem uczucie powraca w czasie sprzątania jej rzeczy, przenoszenia ich do piwnicy. W czasie tych porządków bohaterka znajduje dziwny kluczyk, którego rysunek znalazła w mamy pamiętnikach. Szuka zamka, do którego on pasuje. Z tego powodu wyprawia się do Pandorii. A tam czekają na nią kolejne zagadki i wyzwania oraz zaskoczenia. Miły sąsiad jej przyjaciół zostaje uwięziony. Znika też nauczycielka muzyki. Nola razem z przyjaciółmi ruszy na poszukiwania, postara się rozwiązać zagadkę tajemniczych wydarzeń.
Bardzo podoba mi się to, że w każdym tomie Carbone (właśc. Bénédicte Carboneil) porusza ważne społecznie tematy. Są tam pomówienia, dyskryminacja, przepisy o niemieszaniu ras i wiele restrykcyjnych praw. Pandoria to świat przywodzący nam na myśl totalitaryzm, w którym każdy musi się pilnować, aby nie zostać aresztowanym. Do tego inni są obojętni wobec takiego postępowania władz, aby nie narażać siebie.
Scenariusz doskonale dopełniają rysunki Gijé (Jérôme Gillet) znanego m.in. z animacji „Barababor”. Historia o Noli jest jego pierwszym projektem komiksowym i uważam, że bardzo udanym. Za pomocą świetnych rysunków podkreślających różnorodność pokazanych postaci łatwiej jest przekazać młodym czytelnikom ważne przesłanie i uświadomić, że wygląd może stworzyć mylne spojrzenie na bohaterów.

Opowieści o niezwykłych światach, tajnych przejściach zwykle zabierają nas do uniwersum znajdujące się na dużej powierzchni, gdzieś w innym wymiarze. W „Pozytywce” taki alternatywny świat znajduje się w grającej szklanej kuli. Nie jest to oczywiście nowy motyw. Nowe jest spojrzenie na niego oraz poruszane przez autorów tematy.
Kiedy w pierwszym tomie poznajemy Nolę ma ona...

Bardzo fajny komiks. Szybko się czyta.

Bardzo fajny komiks. Szybko się czyta.

O mój boże, jestem zakochana!

Przepiękna kreska, świetna fabuła, mnóstwo magii, dziwnych stworzeń, a w środku tego wszystkiego mała dziewczynka rozpaczająca po śmierci mamy i poznająca jej długo skrywaną tajemnicę.

Cudowne, chcę wiedzieć więcej ♡

O mój boże, jestem zakochana!

Przepiękna kreska, świetna fabuła, mnóstwo magii, dziwnych stworzeń, a w środku tego wszystkiego mała dziewczynka rozpaczająca po śmierci mamy i poznająca jej długo skrywaną tajemnicę.

Cudowne, chcę wiedzieć więcej ♡

Czy w świat może mieścić się w szklanej pozytywce? Owszem, choć nie zawsze jest to bezpieczne miejsce. Motyw małego uniwersum wewnątrz szklanej kuli nie jest czymś nowym, jednak tutaj bardzo pozytywnie mnie zaskoczył. Dostał kilka elementów, których nie spodziewałem się po komiksie skierowanym do młodszych dzieci. Porusza bowiem poważne tematy straty bliskiej osoby, wytrwałości oraz starań o odzyskanie utraconych wspomnień. A to trudne oraz wyjątkowo niebezpieczne zadanie. Szczególnie dla ośmiolatki.

Poznajcie Nolę. Jest bardzo nieszczęśliwa, gdyż kilka miesięcy wcześniej straciła matkę. Ojciec stara się ze wszystkich sił aby pocieszyć córkę, ale czasem nawet on czuje się bezradny i przybity tęsknotą za ukochaną żoną. W dniu ósmych urodzin Noli przekazuje jej tajemniczy prezent - pozytywkę, którą od dziecka posiadała matka dziewczynki. Okazuje się, że w środku urządzenia znajduje się zamknięty świat zwany Pandorią. Miejsce to wydaje się być spełnieniem dziecięcych marzeń, ale to tylko pozory. Tak naprawdę pod pięknem i fantazją kryją się mrok oraz masa niebezpieczeństw. Bo kto trafił do Pandorii nie ma prawa jej opuścić. Przynajmniej teoretycznie.

Pierwszy tom jest wprowadzeniem do nowego uniwersum oraz ukazaniem sytuacji życiowej głównej bohaterki. Nie ma ona łatwo, jednak szybko odkrywa, że inni mogą mieć znacznie gorzej. Osądzani po pozorach, prześladowani przez rygorystyczne prawo, czy muszący ukrywać swe talenty przez zewnętrznym światem. Żaden świat nie jest rajem, bowiem w każdym są równi oraz równiejsi. Złoczyńcy i poszkodowani. My natomiast musimy stawić czoła tym przeciwnością. Dla siebie samych oraz dla tych, którzy bez pomocy innych nie podołają trudnością, które postawił przed nimi los.

Tak, "Pozytywka" to naprawdę mocne dzieło, choć skierowane do młodszego odbiorcy. Za to właśnie kocham komiksy tego typu. Nie boja się dotykać trudnych tematów podając je w sposób przystępny dla dziecka czy młodszego nastolatka. Takich pozycji jest coraz więcej na naszym rynku i bardzo dobrze. Są one potrzebne aby w tym natłoku głośnych, wrzeszczących mediów znaleźć choć odrobinę ciszy, pozwalającej nam przemyśleć pewne sprawy na chłodno. Bo tego dziś bardzo brakuje i z tego powodu zdaje mi się, że jesteśmy coraz bardziej głusi oraz ślepi na problemy targające dziećmi.

Czy w świat może mieścić się w szklanej pozytywce? Owszem, choć nie zawsze jest to bezpieczne miejsce. Motyw małego uniwersum wewnątrz szklanej kuli nie jest czymś nowym, jednak tutaj bardzo pozytywnie mnie zaskoczył. Dostał kilka elementów, których nie spodziewałem się po komiksie skierowanym do młodszych dzieci. Porusza bowiem poważne tematy straty bliskiej osoby,...

Witamy w Pandorii, z miejsca rzuciło mi się w oczy. Okładka jest tak kolorowa i magiczna, że nie sposób ją przeoczyć. Opis zaś tylko zaostrzył mój apetyt na poznanie tejże historii. Czy było warto spędzić z nią trochę czasu?

http://zapatrzonawksiazki.pl/index.php/2022/04/04/witamy-w-pandorii-benedicte-carboneil/

Witamy w Pandorii, z miejsca rzuciło mi się w oczy. Okładka jest tak kolorowa i magiczna, że nie sposób ją przeoczyć. Opis zaś tylko zaostrzył mój apetyt na poznanie tejże historii. Czy było warto spędzić z nią trochę czasu?

http://zapatrzonawksiazki.pl/index.php/2022/04/04/witamy-w-pandorii-benedicte-carboneil/

Kreska i kolorystyka na plus. Ilustracje są takie przyjazne. Jeśli chodzi o treść, to dla mnie akcja dzieje się trochę za szybko. Ciężko się skupić przez to na poszczególnych dymkach. Myślę, że dzieciakom taka akcyjność może się spodobać. Sięgnę po kolejny tom, bo jestem ciekawa, co się wydarzy. Jednak nie jest to mój czytelniczy priorytet.

Kreska i kolorystyka na plus. Ilustracje są takie przyjazne. Jeśli chodzi o treść, to dla mnie akcja dzieje się trochę za szybko. Ciężko się skupić przez to na poszczególnych dymkach. Myślę, że dzieciakom taka akcyjność może się spodobać. Sięgnę po kolejny tom, bo jestem ciekawa, co się wydarzy. Jednak nie jest to mój czytelniczy priorytet.

Dla dzieci 8+ będzie idealne!

Dla dzieci 8+ będzie idealne!

pierwsza część nowej serii, która czaruje czytelnika na każdym kroku. Nola, to dziewczynka wychowywana samotnie przez ojca. W dniu jej ósmych urodzin otrzymuje po niedawno zmarłej mamie prezent – pozytywkę. Przekręcenie w niej kluczyka przenosi małą bohaterkę do dziwnej krainy, tytułowej Pandorii. Tam Nola pozna nowych przyjaciół, ale też i wrogo nastawione jednostki. Dowie się także wielu ciekawych sekretów o swojej rodzicielce, odkryje w sobie umiejętności oraz cechy charakteru, których do tej pory nie znała. „Pozytywka” niesie ważne przesłanie o tym, by się nie poddawać bez względu na okoliczności. Z tej niezwykle wzruszającej i ciepłej opowieści można wyciągnąć wiele pozytywnych wskazówek co do naszej życiowej postawy. Czy świat Pandorii jest prawdziwy, czy też jest jedynie wytworem wyobraźni 8-latki? Sami oceńcie sięgając po tę przepięknie wydaną pozycję. Grafiki urzekają, treść łapie za serce, historia wciąga niczym owa magiczna pozytywka. Musicie ją poznać!
więcej na blogu Zwykłej Matki

pierwsza część nowej serii, która czaruje czytelnika na każdym kroku. Nola, to dziewczynka wychowywana samotnie przez ojca. W dniu jej ósmych urodzin otrzymuje po niedawno zmarłej mamie prezent – pozytywkę. Przekręcenie w niej kluczyka przenosi małą bohaterkę do dziwnej krainy, tytułowej Pandorii. Tam Nola pozna nowych przyjaciół, ale też i wrogo nastawione jednostki. Dowie...