"Bezczelna" jest to pierwszy tom z serii " Odnaleźć siebie" .Po książkę sięgnęłam z wielką ciekawością, ponieważ twórczość Melisy Bel znam tylko ze strony romansów historycznych ( w których mnie rozkochała ❤️) . W tej książce pokazuje nam swoją twórczość z zupełnie innej strony... Strony obyczajowej. I wiecie co ? Rozkochala mnie po raz drugi 🥰
Książka podzielona jest na dwie części. W pierwszej poznajemy nastoletnią Kingę. Dziewczynę odważną i z ciętym językiem, ale to tylko wizerunek zewnętrzny... Gdy wraca do domu jest potulną córką, która próbuje dostosować się do wierzeń i przekonań rodziców...
W drugiej zaś części Kinga jest dorosłą, piękną kobietą, która cały czas szuka swojej ścieżki. Mimo ,że jest już poza zasięgiem rodziców to życie dalej jej nie rozpieszcza. Aż w końcu pojawia się ON ... I wszystko się zmienia...

Podczas czytania miałam wrażenie, że cofnęłam się w czasie.Pierwsza miłość, pierwsze wypady z przyjaciółmi, pierwszy alkohol... i nie tylko 🤭
Autorka w swojej książce porusza tematy, w których myślę, że każdy z nas mógłby odnaleźć cząstkę siebie. Pokazuje nam również jak wpajane przez lata przekonania mogą wpłynąć na nasze późniejsze JA ... Naszą samoocenę i samoakceptację.

Bardzo Wam polecam ❤️

Miłego dnia 🌷

"Bezczelna" jest to pierwszy tom z serii " Odnaleźć siebie" .Po książkę sięgnęłam z wielką ciekawością, ponieważ twórczość Melisy Bel znam tylko ze strony romansów historycznych ( w których mnie rozkochała ❤️) . W tej książce pokazuje nam swoją twórczość z zupełnie innej strony... Strony obyczajowej. I wiecie co ? Rozkochala mnie po raz drugi 🥰
Książka podzielona jest na...

Super książka , dobrze się czytało. Ciekawa jestem dalszego ciągu historii bohaterki

Super książka , dobrze się czytało. Ciekawa jestem dalszego ciągu historii bohaterki

Może początkowo ciężko było mi się wkręcić, ale z każdą kolejną stroną chciałam więcej i więcej. W końcu książka stała się 'nieodkładalną'.

Sam fakt iż przeczytałam ją w 2 dni mówi wiele.

Bardzo ciekawa i pełna namiętności, choć nie tak oczywistej i jednoznacznej.
Na naszych oczach rodzi się uczucie choć sami bohaterzy nie potrafią tego ująć w słowa.
Książka ta opowiada nie tylko o miłosnych rozterkach głównej bohaterki, ale także o jawnym wyobcowaniu w rodzinie czy szkole. O podłym traktowaniu przez nauczycieli, o wychowaniu w zbyt głębokim przekonaniu iż grzech to największe zło niewybaczalne, o jawnym problemie na linii Kościół a pieniądze a także o tym gdzie i jak poznać odpowiedniego partnera życiowego.

Trochę nie potrafiłam zrozumieć tych długich przerw w kontakcie między głównymi bohaterami - wydarzały się tak przełomowe momenty a za chwilę przerażająca cisza.

Może kolejna część wyjaśni dlaczego tak się działo. Ja napewno sięgnę po "Ekscentryczną" aby poznać dalsze losy Kingi i Marcela.

Może początkowo ciężko było mi się wkręcić, ale z każdą kolejną stroną chciałam więcej i więcej. W końcu książka stała się 'nieodkładalną'.

Sam fakt iż przeczytałam ją w 2 dni mówi wiele.

Bardzo ciekawa i pełna namiętności, choć nie tak oczywistej i jednoznacznej.
Na naszych oczach rodzi się uczucie choć sami bohaterzy nie potrafią tego ująć w słowa.
Książka ta opowiada...

Była bezczelna, bo los jej nie rozpieszczał czy może los jej nie rozpieszczał, bo była bezczelna?


Poznaj Kingę, uczennicę liceum muzycznego kochającą grę na skrzypcach. Jej życie nie jest ani radosne ani beztroskie a w domu czeka na nią Bestia. Bezczelność jest jej formą obrony, tarczą przed surowym wychowaniem przez konserwatywnych rodziców. W domu bita, w szkole pyskata, co sprawia że jest częstym gościem w gabinecie dyrektora. Jest buntowniczką o niecodziennym wyglądzie i z ekscentryczną paczką znajomych.

W jej życiu jest kilku chłopaków.
TEN, który kiedyś z nią był.
TEN, który się w niej podkochuje.
TEN, w którym podkochuje się ona.
TEN, który pojawia się później...
... ale sprawia, że jej serce szybciej bije a ciało czuje niesamowite przyciąganie i obezwładniające pragnienie. Marcel jest władczy, ale delikatny. Dominujący, ale troskliwy. Czuły, opiekuńczy, ale też pewny siebie i chwilami irytujący.


Myślałam, że Melisa Bel pójdzie z tym wątkiem dalej i opisze nam rozwijającą się relację tych dwojga. Coś ponad szokujące pocałunki, rosnące napięcie i długo wyczekiwane przez Kingę bezpieczeństwo w jego ramionach. Nie będę zdradzać Wam niespodzianki jaką przygotowała w części drugiej tej powieści, ale powiem jedno - byłam w szoku!

Ze szkolnego życia licealistów przenosi nas w czasie i właściwie w przestrzeni. Porzuca temat egzaminów poprawkowych, przemocy domowej, "osiemnastek" czy pierwszych miłości na rzecz... by się przekonać, musicie sięgnąć po"Bezczelną". Totalnie nie spodziewałam się ani wydarzeń ani tego, jak ułożyło się życie bohaterki a tym bardziej tego, czym się zajmuje. Owszem, czytelnik nie jest świadomy wielu zdarzeń, decyzji z okresu między obiema częściami, jednak to zapewne zabieg celowy, byśmy wyczekiwali drugiego tomu serii 'Odnaleźć siebie'. Ja czekam!

Myślałam, że będę w stanie napisać Wam, która z części podobała mi się bardziej, ale... nie jestem w stanie, są bowiem bardzo od siebie różne. Pierwsza była odmładzająca, z mnóstwem ciekawych, choć jednocześnie trudnych tematów, zaś druga najbardziej ujęła mnie kilkoma różnymi kategoriami, rodzajami i charakterystykami, które wielokrotnie mnie bawiły, choć są nad wyraz prawdziwe. By takie były autorka przeprowadziła nawet badania - specjalnie po to, by informacje zawarte w tej części powieści były wiarygodne.

A finał?! Typowy dla nie ostatniego tomu serii... Pozostaje czekać na ciąg dalszy :)


Podsumowując - "Bezczelna" to historia bardzo odmienna od dotychczasowych powieści autorki. Jest to opowieść o braku akceptacji, upokorzeniu, niepewności, nienawiści, stereotypach i krytyce. Dużym atutem książki są gwałtowne emocje bohaterów, konfrontacja z uczuciami, podejmowanie trudnych decyzji i cięte riposty. Autorka świetnie operuje humorem, ironią, pokazuje jak walczyć o swoje, cieszyć się z drobiazgów i że należy polubić swoje ciało i dbać o swoje poczucie kobiecości. Polecam!

Była bezczelna, bo los jej nie rozpieszczał czy może los jej nie rozpieszczał, bo była bezczelna?


Poznaj Kingę, uczennicę liceum muzycznego kochającą grę na skrzypcach. Jej życie nie jest ani radosne ani beztroskie a w domu czeka na nią Bestia. Bezczelność jest jej formą obrony, tarczą przed surowym wychowaniem przez konserwatywnych rodziców. W domu bita, w szkole...

Na temat tej historii można by dyskutować godzinami. Wątek wiary – co człowiek, to inne do niej podejście. Wątek, w którym bardzo religijni rodzice nie do końca poprawnie traktują swoją córkę. Wątek traktowania bohaterki przez nauczycieli – choć dyrekcja wyrozumiała, to czy właściwie podchodzi do sprawy ignorując zniesławianie uczennicy? Skomplikowany wątek miłosny. Braku wiary w siebie. I tak by wymieniać.
Książka jest przykładem na to jak najbliższe otoczenie kształtuje nasz charakter i jakie wytwarza blokady psychiczne, bądź w co nakazuje wierzyć. Podzielona jest na 2części – szkolne lata bohaterki i to jak jej życie potoczyło się troszkę później (z dwóch różnych pozycji). To co dzieje się pod koniec, zapewne część czytelniczek, również ma na swoim koncie. Z tego powodu z ciekawością sięgnę po kontynuację. Osobiście książka podobała mi się bardzo i w ewentualnej dyskusji miałabym wiele do powiedzenia.

Na temat tej historii można by dyskutować godzinami. Wątek wiary – co człowiek, to inne do niej podejście. Wątek, w którym bardzo religijni rodzice nie do końca poprawnie traktują swoją córkę. Wątek traktowania bohaterki przez nauczycieli – choć dyrekcja wyrozumiała, to czy właściwie podchodzi do sprawy ignorując zniesławianie uczennicy? Skomplikowany wątek miłosny. Braku...

Bezczelna” Melisy Bel to historia o zbuntowanej dziewczynie, której też nie było po drodze do szkoły, pochodzącej z dosyć radykalnej religijnie rodziny, w której niestety ale przemoc jest na porządku dziennym, a Kinga spokój i ukojenie odnajduje w muzyce.

Niestety, ale mam mieszane uczucia względem tego tytułu.
Książka podzielona jest na dwie części i o ile pierwsza, opowiadająca o nastoletnim życiu głównej bohaterki i jej problemach podobała mi się i czytałam z zainteresowaniem o tyle druga część – 10 lat później, nudziła mnie i była przegadana. W zasadzie równie dobrze mogłoby jej nie być, bo druga połowa książki to teksty postów z bloga Kingi, które niestety ale dla mnie były niczym wywody z poradnika dla nieszczęśliwych singielek, a w zasadzie kobiet nienawidzących mężczyzn, które nic nie wnosiły do samej historii.
Ciężko było uwierzyć, że ta bezczelna nastolatka i 30letnia blogerka to te same osoby, zmiana jaka nastąpiła w Kindze była ogromna.
Szczerze mówiąc liczyłam na to, że autorka trochę bardziej skupi się na relacji Kingi z rodzicami i tym co działo się u nich w domu, żeby lepiej zrozumieć samą bohaterkę, jej decyzje i poczynania.
Niemniej jednak duży plus za to w jaki sposób została opisana relacja Marcela i Kingi, którą śledziłam z wypiekami na twarzy, a iskry między nimi było czuć od samego początku 😁

Bezczelna” Melisy Bel to historia o zbuntowanej dziewczynie, której też nie było po drodze do szkoły, pochodzącej z dosyć radykalnej religijnie rodziny, w której niestety ale przemoc jest na porządku dziennym, a Kinga spokój i ukojenie odnajduje w muzyce.

Niestety, ale mam mieszane uczucia względem tego tytułu.
Książka podzielona jest na dwie części i o ile pierwsza,...

Tak szczerze, to nie wiem, co mam o tej książce myśleć...
Podobała mi się i nie podobała.
Mamy podział na 2 części. Pierwsza opowiada o życiu nastoletniej Kingi, druga skacze dziesięć lat w przód i opowiada o już w pełni dorosłej Kindze.
Podobała mi się pierwsza część, a druga ani trochę...
Nastoletnia Kinga chodzi do szkoły muzycznej, gdzie radzi sobie świetnie z muzyką, ale fatalnie z pozostałymi przedmiotami. Jest zbuntowana, wagaruje. Wynika to głównie z trudnej sytuacji osobistej - w domu dziewczyny jest przemoc i niezrozumienie. Kinga przez lata wytworzyła sobie swoisty system obronny, skorupę która pozwala jej jakoś przetrwać. Bardzo podobał mi się ten wątek i żal mi tego, że nie został bardziej rozwinięty... Psychika Kingi i jej relacje rodzinne szalenie mnie zaintrygowały.
Mamy wpleciony wątek "pierwszej miłości" i całkiem uroczo to zostało opisane. Aż przypomniały mi się moje własne imprezy i przyjaźnie z tamtego okresu 🤭
I nagle mamy drugą część, gdzie właściwie nic ciekawego się nie dzieje. Całą treść drugiej części skrócić można by było do 20 stron i by starczyło.
Nie chcę spojlerować, więc nie napiszę, co tam się pod koniec zadziało, ale czytając wszystko w sumie da się łatwo przewidzieć.
Przyznam, że trochę się zawiodłam. Poprzednie wcielenie autorki, czyli romans historyczny, dużo bardziej przypadło mi do gustu.
Tutaj początek fajny, potem coraz słabiej. Zauważyłam też kilka wpadek merytorycznych i małych niedorzeczności (dziwaczne egzorcyzmy, "włoski" styl prowansalski, czy niewiedza o karteczce od spowiedzi, gdzie Kinga pochodzi przecież ze skrajnie katolickiej rodziny).
To wszystko sprawia, że nie mogę tej książki polecić, choć pierwsza połowa wciągnęła mnie bardzo. Jednak książka, to całość, a jako całość w sumie mi się za bardzo nie podobała😐
No, ale co kto woli - może innym książka bardziej przypadła do gustu.
Asia

Tak szczerze, to nie wiem, co mam o tej książce myśleć...
Podobała mi się i nie podobała.
Mamy podział na 2 części. Pierwsza opowiada o życiu nastoletniej Kingi, druga skacze dziesięć lat w przód i opowiada o już w pełni dorosłej Kindze.
Podobała mi się pierwsza część, a druga ani trochę...
Nastoletnia Kinga chodzi do szkoły muzycznej, gdzie radzi sobie świetnie z muzyką,...

Och, jak ja nie znoszę dowiadywać się podczas lektury, że czytam pierwszy tom z serii - nieskończonej serii! Serii, która tak dobrze się zapowiada, która jest urwana w takim momencie, że mam ochotę popędzić autorkę, aby ukróciła te męki i wydała kolejną część.

Historia Kingi jest podzielona na dwie części - podczas pierwszej poznajemy ją, jej znajomych, rodziców, kiedy ma 15/16 lat i chodzi jeszcze do szkoły. Ukrywa przed znajomymi to, co się dzieje w domu, w szkole pojawia się w kratkę, czym denerwuje nauczycieli, którzy dają upust swoim wszystkim złościom właśnie na niej (podczas czytania tego fragmentu dziwiłam się jakie to karygodne zachowanie, jednak później przypomniały mi się sytuacje z własnej szkoły...). Kinga odnajduje się w muzyce i rysunku, poznaje siebie, sprawdza, testuje. Nie wszystko jej przychodzi łatwo i naturalnie, zmaga się z przekonaniami wpajanymi przez lata. Grunt to spuścić wzrok i wytrzymać do końca szkoły.

W drugiej części Kinga jest już dorosła, skończyła studia, idzie własną ścieżką zawodową. Stara się również poukładać swoje życie uczuciowe. Ustatkować się? Sama nie wie.

Całą książkę czyta się szybko, ponieważ w zasadzie cały czas coś się dzieje. Można też się dowiedzieć o uczuciach jakimi targają bohaterkę, jednak te opisy nie są nużące czy przesadnie długie. Między pierwszą a drugą częścią musiałam zrobić przerwę, aby przyswoić co, to się wydarzyło. Wiedziałam, że coś się skończyło i chciałam nadać temu odpowiednią wagę.
Bardzo ciekawie się czytało obie części - pozwoliło mi to lepiej poznać Kingę i utożsamić się z nią. Nie często spotyka się takie przedstawienie postaci - autorzy zazwyczaj zamykają je w kilku dniach, miesiącach, latach i to tyle. Tutaj mimo, że autorka postawiła na spory przeskok, umożliwiło mi to dostrzeżenie dorastania bohaterki. Tego, jak się zmieniła, jak ukształtowały ją jej przeżycia.

Bardzo nie podoba mi się zakończenie - tak urwane! Toż to skazywanie czytelnika na torturę!
Pani Bel, klnę się na Boga, niech Pani wydaję już drugą część!

Och, jak ja nie znoszę dowiadywać się podczas lektury, że czytam pierwszy tom z serii - nieskończonej serii! Serii, która tak dobrze się zapowiada, która jest urwana w takim momencie, że mam ochotę popędzić autorkę, aby ukróciła te męki i wydała kolejną część.

Historia Kingi jest podzielona na dwie części - podczas pierwszej poznajemy ją, jej znajomych, rodziców, kiedy ma...

Nastoletnia Kinga ma ciężkie dzieciństwo, własną matkę nazywa bestią, nauczyciele też nie ułatwiają jej życia. Może nie jest wybitną uczennicą, za to nadrabia talentem muzycznym. Buntuje się ubiorem, kolorem włosów a wewnątrz jest jednak wrażliwą dziewczyną która pragnie akceptacji. Rodzina widzi w niej zło wcielone, posuwając się nawet do egzorcyzmów żeby to zło wytępić. Kiedy poznaje Marcela, pierwszą miłość, jej świat chociaż na krótko wydaje się lepszy.
W drugiej części książki Kinga jest 10 lat starsza i ma za sobą duży bagaż doświadczeń. Próbuje swoich sił jako blogerka, odnosi na tym polu spore sukcesy, niestety w miłości nie może pochwalić się tym samym. Pewnego wieczoru upija się z koleżanką i pisze maila do kogoś z przeszłości...

Odłożyłam książkę wściekła na autorkę, jak można skończyć w takim momencie, zostawić mnie i innych czytelników w takim niedosycie, z dopiskiem o następnej części. Nie będę zdradzać szczegółów, nie będę spojlerować, z powodu tego niedosytu nie mogłam napisać recenzji na gorąco.

Początek książki jakoś nie mógł mnie wciągnąć, im dalej tym ta historia bardziej mnie wciągała. Przemoc w domu a w szkole nie lepiej, gdy ktoś buntowniczo wygląda od razu trzeba go zaszufladkować, bez próby pomocy, zrozumienia. Ta historia porusza wiele ważnych tematów, mimo iż wydaje się książka lekką.

Ja już czekam na kolejny tom i na to jak potoczy się życie Kingi.

Nastoletnia Kinga ma ciężkie dzieciństwo, własną matkę nazywa bestią, nauczyciele też nie ułatwiają jej życia. Może nie jest wybitną uczennicą, za to nadrabia talentem muzycznym. Buntuje się ubiorem, kolorem włosów a wewnątrz jest jednak wrażliwą dziewczyną która pragnie akceptacji. Rodzina widzi w niej zło wcielone, posuwając się nawet do egzorcyzmów żeby to zło wytępić....

"Bezczelna" to pierwsza część cyklu "Odnaleźć siebie".
Tytuł serii zdecydowanie oddaje obraz przedstawionej już na początku historii, która jest nie tylko świetną, wciągająca obyczajowką, ale też porusza wiele ważnych i trudnych tematów.

Powieść jest podzielona na dwie części.
W pierwszej poznajemy główną bohaterkę Kinge i jej codzienne, licealne, pełne muzyki i rodzinne życie. W kolejnej możemy zobaczyć jaki wpływ to wszystko miało na dorosłą już kobietę.

Na początku czytelnik sam może się przenieść i przypomnieć sobie szalone czasy szkolnej młodości. Niestety, niezrozumiała jest postawa dorosłych, którzy na każdym kroku strofują, uporzają Kingę. Nawet własna rodzina widzi w niej same kłopoty i wady.
Czytając to wszystko cieszę się, że ja nie muszę się utożsamiać z główną bohaterką, ale niestety nie każdy miał tyle szczęścia.
Dążenie do akceptacji samego siebie, swoich wad wymaga również pomocy i wsparcia środowiska, w którym się obracamy.
Kibicuję Kindze, aby na jej drodze było więcej takich osób.

I chociaż niektóre tematy przedstawione w książce bolą mnie osobiście to wiem, że świat nie jest czarno biały i nie wszystko jest takie jakim my go chcemy widzieć.
Autorka, na szczęście, nie wkłada wszystkich do jednego worka co wiele razy podkreśla. Jednak doświadczenia z młodości mają ogromną moc na późniejsze postrzeganie świata dorosłych już osób i ciężko je zmienić.

"Bezczelna" to pierwsza część cyklu "Odnaleźć siebie".
Tytuł serii zdecydowanie oddaje obraz przedstawionej już na początku historii, która jest nie tylko świetną, wciągająca obyczajowką, ale też porusza wiele ważnych i trudnych tematów.

Powieść jest podzielona na dwie części.
W pierwszej poznajemy główną bohaterkę Kinge i jej codzienne, licealne, pełne muzyki i rodzinne...