Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Do elitarnej szkoły średniej,gdzie nastolatki żyją według określonego kodeksu dołącza Angela, która została wychowana w sierocińcu.

Dziewczyna nie zamierza się podporządkować,chce żyć na swoich zasadach i przede wszystkim skupić się na nauce. Jednak nie wiedziała, o tym że gdy przekroczy próg Drumford zacznie się dla niej piekło. Podpada czołowym osobom w szkole.

Jednak poznaje Matta,kapitana szkolnej drużyny koszykówki. Od razu padają sobie w oko jednak jest pewien problem. Chłopak ma dziewczynę - królową szkoły Jess.

Czy w świecie pełnym układów jest szansa na miłość?


♠️♠️♠️♠️♠️♠️♠️♠️♠️♠️♠️♠️♠️♠️♠️

Lubicie serial “Plotkara”? Jeśli tak to ta książka jest zdecydowanie dla was.


Ja osobiście nie oglądałam serialu więc do książki miałam neutralne podejście. Mimo wszystko dość mocno nastawiłam się na dobrą historię. Gdy zaczęłam czytać odrobinę się rozczarowałam.


Totalnie nie mogłam się połapać w postaciach. Nie mogłam ułożyć ich sobie w głowie przez co nie wyciągnęłam się w tą historię tak jak planowałam na początku.


Gdy wreszcie wiedziałam kto jest kim i jakie cechy go prezentują nużyła mnie fabuła. Przez pół książki miałam wrażenie że czytam o niczym.

Dni w szkole przeplatane odpowiednimi jak na wiek bohaterów sytuacjami.
Były momenty w których miałam zaskoczenie jednak było to chwilowe.


Duży plus tej książce należy się za przedstawienie historii z różnych perspektyw bohaterów przez co akcja była urozmaicona.

Przeczytałam, nie była zła jednak nastawiłam się na wiele bum. Nie wykluczam że te bum dostanę w drugim i trzecim tomie które planuję przeczytać.

Nie najlepsza i nie najgorsza książka w tym roku. Myślę że jestem w stanie polecić ale z nie nastawieniem się na akcje pędzącą w zawrotnym tempie.

Do elitarnej szkoły średniej,gdzie nastolatki żyją według określonego kodeksu dołącza Angela, która została wychowana w sierocińcu.

Dziewczyna nie zamierza się podporządkować,chce żyć na swoich zasadach i przede wszystkim skupić się na nauce. Jednak nie wiedziała, o tym że gdy przekroczy próg Drumford zacznie się dla niej piekło. Podpada czołowym osobom w szkole.

Jednak...

Otworzyłam swoje pierwsze studio tańca. Wreszcie spełniłam swoje największe marzenia.
Nie mogę pominąć faktu,że również wróciłam do Londynu.
Wiedziałam,że pewnego dnia go spotkam. Przypadkowo bądź nie po tak długim czasie
chciałam go zobaczyć mimo że nie chciałam tego przed sobą przyznać.
Mój powrót do tego miejsca nie zmienił faktu, że z całych sił starałam się zapomnieć o
Victorze,o jego zielonych tęczówkach i o jego przenikliwym spojrzeniu, który kierował
tylko do mnie. Chciałam zapomnieć o wszystkim co nas łączyło. Chciałam zapomnieć o tym jak bardzo mnie zranił. Jak złamał moje serce na tysiąc kawałków. A ja do tej pory nie wiedziałam jak je posklejać w całość.

Za co lubicie powieści polskich autorek?
Ja zdecydowanie za ilość emocji,które są przelewane na kartki papieru.
To co Weronika robi z nami, czytelnikami jest czymś przerażającym.
Ta kobieta potrafi sprawić,że nasze serce będzie na równi złamane z sercem bohatera..

"You soften me" czyli pierwszy tom dylogii pokochałam całym sercem. Ta pozycja znalazła się nawet w top 3 ubiegłego roku. Co było w pełni zasłużone. Miałam wysokie oczekiwania gdy zaczynałam czytać drugi tom.Obawiałam się rozczarowania.Bo jednak co będzie gdy druga część nie spodoba mi się tak jakbym tego
oczekiwała?

Weronika nie miała litości, od początku postanowiła by pękło mi serce.
Kocham pióro autorki , uwielbiam głównych bohaterów ale jedna z nielicznych pisarek
potrafi rozkochać czytelników również w pobocznych postaciach dlatego zabolało bardziej niż powinno...

"Soften me again" przeskoczył poprzeczkę. Nie sądziłam, że jest to możliwe. Ta książka jest
naszpikowana emocjami, bólem, rozpaczą, miłością ale również łzami, zawahaniem, zwątpieniem.
Jest w niej to co chciałam po prostu otrzymać.
Motyw tańca który był mocno dominujący w pierwszym tomie pozostał również i w tej części.
Niesamowicie czytało się o rozwoju Willow, o jej uczniach.

Jednak między bohaterami było za dużo nieporozumień, które nie zostały wyjaśnione od razu przez co każda ze stron cierpiała.

Jest to pozycja, która motywuje do spełniania swoich największych marzeń ale również tych mniejszych. 🌧️🌧️🌧️
Jestem całą sobą zakochana w tej dylogii. Rozczulająca ale momentami sprawiająca ból.
Niesamowicie jestem wdzięczna za tą książkę.

Mam nadzieję,że macie ją w planach a jeśli nie koniecznie musicie to zmienić. Bo kto jak kto ale Weronika potrafi tworzyć tak dobre powieści,że nie można przejść obojętnie.

Otworzyłam swoje pierwsze studio tańca. Wreszcie spełniłam swoje największe marzenia.
Nie mogę pominąć faktu,że również wróciłam do Londynu.
Wiedziałam,że pewnego dnia go spotkam. Przypadkowo bądź nie po tak długim czasie
chciałam go zobaczyć mimo że nie chciałam tego przed sobą przyznać.
Mój powrót do tego miejsca nie zmienił faktu, że z całych sił starałam się zapomnieć...

Maks Hajder, licealista w warszawskiej szkole wpada w szał i atakuje nożem domowników. Niestety jego rodzice giną na miejscu natomiast jego młodszy brat trafia do szpitala w stanie krytycznym.
Służba która przybyła na miejsce zbrodni zastaje szokujący widok: Widzą Maksa siedzącego spokojnie na podłodze a w jego otoczeniu są zakrwawione ciała.

Po tygodniu Maks próbuje odebrać sobie życie przez co zapada w śpiączce. Po przebudzeniu nie za wiele pamięta.

Prowadzący śledztwo policjanci próbują się dowiedzieć dlaczego spokojny, lubiany i pochodzący z dobrego domu nastolatek dopuścił się zbrodni.
Jednak jego życie nie było takie kolorowe jak każdemu się wydawało. Maks wyjawia im w jakim domu musiał żyć i z czym się mierzyć na co dzień.
Nikt nie wiedział co dzieje się za zamkniętymi drzwiami.

🔪🔪🔪🔪🔪🔪🔪🔪🔪🔪🔪🔪

Znacie serię Liceum Freuda? Ja czytałam każdy tom za jednym posiedzeniem i z niecierpliwością czekałam na kolejny.

I tym razem było tak samo. Gdy widzę zapowiedź jestem chyba najszczęśliwszą czytelniczką 🤭😂


Znam twórczość Marcela. Czytałam każdą jedną książkę spod jego pióra i wiem czego mogę się spodziewać. Jednak to co znalazłam tutaj przeszło wszystkie moje oczekiwania.

Zaczynając "Już nikt mnie nie skrzywdzi" nie spodziewałam się dostać tak brutalnej, aż momentami niesmacznej historii. Byłam autentycznie wstrząśnięta tym co czytam. W chwilach kulminacyjnych wstrzymywałam oddech bojąc się o życie bohaterów. Marcel przyciągnął mnie emocjonalnie po asfalcie bez grama zwątpienia. I cieszę się że to zrobił.
Sięgając po jego książki chce być przeciągnięta emocjonalnie, żebym po przeczytaniu książki zapomniała jak się nazywam. O to chodzi w takich książkach. Wciągnąć czytelnika w stu procentach, by nie mógł uwierzyć w to co czyta,by nie mógł się powstrzymać przed przeczytaniem książki do końca.

To nie jest lekka pozycja. Będziecie mieli wątpliwości podczas czytania czy jesteście w stanie to udźwignąć psychicznie. Bo to nie jest milutka historia o nastolatku. Ta powieść jest wręcz naszpikowana brutalnością, krwią, ciężkim dzieciństwem.

Uwielbiam mocne książki a kto jak kto ale Marcel genialnie potrafi napisać taki właśnie powieści.

I z ręką na sercu uważam ten tom najlepszy ze wszystkich!! 😎

Koniecznie przeczytajcie i dajcie znać jak Wam się podobała 👀

Maks Hajder, licealista w warszawskiej szkole wpada w szał i atakuje nożem domowników. Niestety jego rodzice giną na miejscu natomiast jego młodszy brat trafia do szpitala w stanie krytycznym.
Służba która przybyła na miejsce zbrodni zastaje szokujący widok: Widzą Maksa siedzącego spokojnie na podłodze a w jego otoczeniu są zakrwawione ciała.

Po tygodniu Maks próbuje...