Wielki Bóg Om traci naglę wiarę swoich wyznawców a co za tym idzie - swoją wielkość i boskość. Ku jego własnemu zdziwienie okazuje się, że ląduje na Dysku w postaci żółwia (którego większość ludzi i nie tylko najchętniej widziałaby na swoim talerzu w postaci obiadu) i postanawia odzyskać wiarę ludzi w niego i co się z tym wiąże - dawną postać. Pomaga mu w tym Brutha - człowiek o scementowanych poglądach na religię i wiarę i równie mocnym przygotowaniu do życia przez własną babcię.
Muszę przyznać, że dialogi między Bruthą a Omem to prawdziwy majstersztyk - celne, złośliwe, dosadne, absurdalne i niezwykle dowcipne. Do tego cała masa bohaterów drugoplanowych - rzesza filozofów z Efebu, zawzięty orzeł, Vorbis posiadający swoje indywidualne podejście do kwestii religii no i rzecz jasna nie kto inny jak sam Śmierć :)
Takie rzeczy to tylko u Pratchett'a. I chociaż książka nie należy do któregokolwiek z regularnych cyklów, raczej jest odrębną powieścią jak "Piramidy" to i tak polecam

Wielki Bóg Om traci naglę wiarę swoich wyznawców a co za tym idzie - swoją wielkość i boskość. Ku jego własnemu zdziwienie okazuje się, że ląduje na Dysku w postaci żółwia (którego większość ludzi i nie tylko najchętniej widziałaby na swoim talerzu w postaci obiadu) i postanawia odzyskać wiarę ludzi w niego i co się z tym wiąże - dawną postać. Pomaga mu w tym Brutha -...