Niestety poza dobrym pomysłem i paroma interesującymi tematami, jak kwarantanna w XIX wieku, niewiele wnosi. Powierzchowne na ogół opracowanie, niekiedy rażące brakiem orientacji. Teza o atrakcyjności niewoli tureckiej brzmi egzotycznie z perspektywy mieszkańców Rzeczpospolitej. Parokrotnie autor wspomina o defensywnej roli Turcji na północnych wybrzeżach Morza Czarnego, chociaż polskie doświadczenia wiązały się z inną rolą Turków i ich lenników Tatarów.

Niestety poza dobrym pomysłem i paroma interesującymi tematami, jak kwarantanna w XIX wieku, niewiele wnosi. Powierzchowne na ogół opracowanie, niekiedy rażące brakiem orientacji. Teza o atrakcyjności niewoli tureckiej brzmi egzotycznie z perspektywy mieszkańców Rzeczpospolitej. Parokrotnie autor wspomina o defensywnej roli Turcji na północnych wybrzeżach Morza Czarnego,...

Niby książka w porządku, ale bardzo wiele na okładce obiecuje a niewiele spełnia. Trzeba sobie powiedzieć otwarcie, koło Braudela to nawet nie stało. Nie ta erudycja, nie ten rozmach, nie to przygotowanie. W rozdziale bibliograficznym autor z rozbrajającą szczerością przyznał, że na porządną kwerendę archiwalną to nie miał czasu, ani ochoty, więc książkę o Morzu Czarnym napisał siedząc w amerykańskich bibliotekach. Jak porównamy go do Braudela, który zjeździł chyba większość najwazniejszych archiwów w całym śródziemnomorzu i efekty tych wizyt przedstawił w swoim dziele, to marnie to wygląda.

Niby książka w porządku, ale bardzo wiele na okładce obiecuje a niewiele spełnia. Trzeba sobie powiedzieć otwarcie, koło Braudela to nawet nie stało. Nie ta erudycja, nie ten rozmach, nie to przygotowanie. W rozdziale bibliograficznym autor z rozbrajającą szczerością przyznał, że na porządną kwerendę archiwalną to nie miał czasu, ani ochoty, więc książkę o Morzu Czarnym...

Zwięźle i dobrym językiem napisany przewodnik po historii politycznej, kulturze, geologii oraz ekologii akwenu, od tysiącleci usytuowanego na pograniczu dwóch kontynentów oraz wielu cywilizacji. Przewodnik, bo nie znajdziemy tu wywodów wyczerpujących lecz stosunkowo krótkie eseje. Tym niemniej, obok poruszania kwestii ogólnie znanych, Autor zabiera czytelnika na wycieczkę do rzadziej odwiedzanych zakątków Morza Czarnego oraz jego przeszłości (np. opisując rolę Cesarstwa Trebizondy w czasach krótkiego rozkwitu tego państwa w późnym średniowieczu). Na uwagę zasługuje fakt, iż Ch. King wspomina w odpowiednich miejscach również o polskich wpływach nad Morzem Czarnym (chciaż ma problemy z podaniem imion wspominanych przez siebie królów naszego kraju - co uzupełniły dopiero osoby zestawiające indeks). Pozycja przeznaczona raczej dla odbiorcy pragnącego poznać ogólny zarys dziejów regionu, niż zamierzającego zagłębić się w bardziej poważne studia, ale napisana dobrym piórem i potrafiąca zaciekawić.

Zwięźle i dobrym językiem napisany przewodnik po historii politycznej, kulturze, geologii oraz ekologii akwenu, od tysiącleci usytuowanego na pograniczu dwóch kontynentów oraz wielu cywilizacji. Przewodnik, bo nie znajdziemy tu wywodów wyczerpujących lecz stosunkowo krótkie eseje. Tym niemniej, obok poruszania kwestii ogólnie znanych, Autor zabiera czytelnika na wycieczkę...

"Dzieje Morza Czarnego" Charlesa Kinga to książka napisana bardzo przystępnym i ciekawym językiem, ale niestety trochę rozczarowująca poziomem merytorycznym. Przede wszystkim trzeba byłoby nieco zmodyfikować jej tytuł, bo bardziej niż o samym morzu opowiada o obszarach leżących na jego wybrzeżach. Bardziej podobały mi się rozdziały o starożytności i średniowieczu, bo - takie odniosłem wrażenie - w tych poświęconych historii nowożytnej Autorowi zabrakło już trochę pomysłu. Stąd pisanie np. o exodusie Kałmuków, czy nietoczonej bynajmniej nad Morzem Czarnym wojnie grecko-tureckiej w latach dwudziestych. King zresztą chyba nie zrozumiał także, o co chodziło w akcji z tzw. wioskami potiomkinowskimi (s. 162-165). Wiedząc, że jest on twórcą także pracy poświęconej ludom Kaukazu, liczyłem na trochę więcej informacji o tym rejonie, ale tu się zawiodłem. W sumie eseistyczny styl krótkich rozdzialików o różnych ciekawostkach jest bardzo przyjemny w odbiorze, choć dla mnie przynajmniej mało było tu rzeczy nowych. "Dzieje Morza Czarnego" spodobają się jednak tym, którzy po prostu chcą się dowiedzieć czegoś o tym akwenie i jego otoczeniu. Myślę, że można spokojnie zabrać na wycieczkę i tam czytać do poduszki.

Tomasz Babnis

"Dzieje Morza Czarnego" Charlesa Kinga to książka napisana bardzo przystępnym i ciekawym językiem, ale niestety trochę rozczarowująca poziomem merytorycznym. Przede wszystkim trzeba byłoby nieco zmodyfikować jej tytuł, bo bardziej niż o samym morzu opowiada o obszarach leżących na jego wybrzeżach. Bardziej podobały mi się rozdziały o starożytności i średniowieczu, bo -...

O czym jest ta książka - o morzu? No tak, ale tak na prawdę, o świecie i zjawiskach, które były szczególnie akcentowane na przestrzeni wieków wokół jego łączących Azję z Europą brzegów.

Dla przykładu podam kilka wątków szczególnie ciekawych:
- o turystyce dziewiętnastowiecznej osób spragnionych stanąć u wrót orientu,
- o zarazach, historii lazaretu i kwarantanny,
- wielkich migracjach ludów wywoływanych ciągle zmieniającymi się sferami wpływów
- niewolnictwo w Europie - pokazane z kilku perspektyw - również jako dobrowolna decyzja mająca pomóc wyrwać się z biedy!

O czym jest ta książka - o morzu? No tak, ale tak na prawdę, o świecie i zjawiskach, które były szczególnie akcentowane na przestrzeni wieków wokół jego łączących Azję z Europą brzegów.

Dla przykładu podam kilka wątków szczególnie ciekawych:
- o turystyce dziewiętnastowiecznej osób spragnionych stanąć u wrót orientu,
- o zarazach, historii lazaretu i kwarantanny,
-...