Pierwsze trzy opowiadania bardzo mi się podobały. Zwłaszcza zagląda domu Usherów. Są klimatyczne i czuć piękny język autorów. Tylko ostatnie mnie wymęczyło.

Pierwsze trzy opowiadania bardzo mi się podobały. Zwłaszcza zagląda domu Usherów. Są klimatyczne i czuć piękny język autorów. Tylko ostatnie mnie wymęczyło.

To, co przykuło moją uwagę, to nie treść, ale użyty język. W tym zestawieniu Poe i Conrad zdecydowanie się wyróżniają. Ich opowiadania są pełne słów upchniętych w rozbudowanych zdaniach. Te wszystkie opisowe "falbanki i kokardki" zdecydowanie uatrakcyjniają odbiór i uruchamiają wyobraźnię czytelnika.

To, co przykuło moją uwagę, to nie treść, ale użyty język. W tym zestawieniu Poe i Conrad zdecydowanie się wyróżniają. Ich opowiadania są pełne słów upchniętych w rozbudowanych zdaniach. Te wszystkie opisowe "falbanki i kokardki" zdecydowanie uatrakcyjniają odbiór i uruchamiają wyobraźnię czytelnika.

Zbiór podobał mi się jeszcze bardziej, niż poprzedni. Mistrzowie pióra przedstawiają swoje wizje grozy, i każda kolejna jest coraz ciekawsza. Opowiadanie Conrada mroziło mi krew w żyłach jak za dawnych lat, kiedy czytałem "Nocną Zmianę" Kinga w gimnazjum. Pozostałe opowiadania również fenomenalne, i trudno wytypować mi to, które siadło najbardziej.
Świetna antologia w klimatycznej interpretacji Kowalika.

Zbiór podobał mi się jeszcze bardziej, niż poprzedni. Mistrzowie pióra przedstawiają swoje wizje grozy, i każda kolejna jest coraz ciekawsza. Opowiadanie Conrada mroziło mi krew w żyłach jak za dawnych lat, kiedy czytałem "Nocną Zmianę" Kinga w gimnazjum. Pozostałe opowiadania również fenomenalne, i trudno wytypować mi to, które siadło najbardziej.
Świetna antologia w...

#wyzwanieLC październik

Lektura wybrana w ramach akcji Lubimy czytać na październik w ramach której czytamy horrory i thrillery
Z racji tego że podobał mi się bardzo Nawiedzony dom na wzgórzu jako taki bardzo subtelny horror to i tym razem liczyłam na podobnie dobry odbiór. I cóż aż tak dobrze nie było Może to kwestia że to zbiór opowiadań różnych autorów i było mi trudniej wciągnąć się w historię, bo zanim się zaczęła na dobre już się kończyła?
Oczywiście jest to klasyka - godna uwagi, warta polecenia osobom które bardziej szukają klimatu niż wielkiego strachu. Cieszę się że przeczytałam ale raczej przejdzie to bez wielkiego echa w moim odczuciu
Moje ulubione opowiadanie z tego zbioru jest autorstwa Conrada

#wyzwanieLC październik

Lektura wybrana w ramach akcji Lubimy czytać na październik w ramach której czytamy horrory i thrillery
Z racji tego że podobał mi się bardzo Nawiedzony dom na wzgórzu jako taki bardzo subtelny horror to i tym razem liczyłam na podobnie dobry odbiór. I cóż aż tak dobrze nie było Może to kwestia że to zbiór opowiadań różnych autorów i było mi...

Poe i Conrad <3

Poe i Conrad <3

Bardzo dobre opowiadania. Temat duchów ujęty pod różnymi względami przez różnych autorów. Najbardziej utkwiło mi w pamięci pierwsze z nich, które brzmi jak ludowa opowiastka o tytułowym trumniarzu.

Bardzo dobre opowiadania. Temat duchów ujęty pod różnymi względami przez różnych autorów. Najbardziej utkwiło mi w pamięci pierwsze z nich, które brzmi jak ludowa opowiastka o tytułowym trumniarzu.

Za książkę zabrałem się z ciekawości.
Nie mogę jej ująć tego, że każde opowiadanie było dobrze napisane. Język jest przystępny a fabuła się nie ciągnie.
I to tyle z plusów dla mnie. Każde opowiadanie było przeraźliwie nudne. Nic nie było w nich ciekawego. Zaraz po przeczytaniu jednego opowiadania, zapominałem co było w nim. Bohaterowie byli bardzo nudni. Klimat wręcz nie istniał (pomijając opowiadanie Bobok).
Pierwsze opowiadanie Trumniarz było straszne. Wydawało mi się jakby nic się tam nie wydarzyło. Rozumiem zamysł autora na fabułę jednak kompletnie tego nie kupuje.
Zagłada domu Usherów była trochę lepsza. Nadal nudna jednak pojawił się jakiś rodzaj klimatu. Zakończenie w obu było bardzo słabe i nie pozostało w mojej pamięci chociażby na chwile.
Bobok to najlepsze opowiadanie z tego zestawu. Posiada fabułę, wiele postaci i najsilniejszy klimat. Jednak nadal było dla mnie nudne i wyczerpujące. Czułem jakby niektóre rozmowy były nie ważne a zakończenie było naprawdę rozczarowujące. Gospoda pod Dwiema Wiedźmami to kolejne opowiadanie. Zostało przerobione przez autora. Trudno mi tu ocenić styl pisania skoro zostało ono napisane przez dwie osoby. Fabuła była nudna, akcji prawie brak a zakończenie jak we wszystkich opowiadaniach, rozczarowujące i nudne.
Rozumiem, że fani tych autorów zrozumieją więcej niż ja i pewnie im te opowiadania się bardzo spodobają. Jednak ja po tych czterech opowiadaniach nie mam ochoty sięgnąć po żadną książkę tych autorów. Jedno wielkie rozczarowanie

Za książkę zabrałem się z ciekawości.
Nie mogę jej ująć tego, że każde opowiadanie było dobrze napisane. Język jest przystępny a fabuła się nie ciągnie.
I to tyle z plusów dla mnie. Każde opowiadanie było przeraźliwie nudne. Nic nie było w nich ciekawego. Zaraz po przeczytaniu jednego opowiadania, zapominałem co było w nim. Bohaterowie byli bardzo nudni. Klimat wręcz nie...

Zestaw czterech krótkich opowiadań niesamowitych doskonale przeczytanych przez lektora Macieja Kowalika. Klasyka.

Zestaw czterech krótkich opowiadań niesamowitych doskonale przeczytanych przez lektora Macieja Kowalika. Klasyka.