Książka mnie mocno zawiodła. Uwaga ogólna: jest napisana przeintelektualizowanym i nadętym tonem, niestety typowym dla nadymanych ludzi świata akademickiego, którzy nie rozumieją podstaw tego, o czym mówią i piszą, za to znają się na niektórych szczególikach danego zagadnienia.

Książka zawiera też dużo błędów merytorycznych i braków. Kiedy np. autorzy omawiają wady badań odczuwanego szczęścia, kompletnie pomijają kluczowe aspekty, że są to badania ankietowe, kompletnie subiektywne, że wystarczy inaczej zadane pytanie albo odpowiadanie na pytania w ankiecie gorszego dnia i już wyniki są inne.

Inny przykład, to w rozdziale o migracji autorzy zachwalają imigrację do państw Europy, stawiając za dobry przykład wzrost cen mieszkań przez imigrantów, gdyż dzięki temu bogacą się deweloperzy i właściciele wielu nieruchomości. Tymczasem to jest raczej patologia prowadząca do kosmicznego wzrostu cen, a nie zaleta. Albo autorzy nie rozróżniają imigracji międzykulturowej, wkładając do jednego worka Ukraińców z Syryjczykami czy Afgańczykami, pomijając masę kosztów finansowych i społecznych związanych z przyjmowaniem tych drugich.

Książka niewiele i za mało mówi o problemie dzietności, kryzysu demograficznego w krajach zachodnich, zarówno w odniesieniu do kwestii poczucia szczęścia i dobrobytu, jak również migracji.

Podsumowując, autorzy mają swoje założenia, które z góry próbują udowodnić bez patrzenia na obiektywne dowody. Miksują idee ultrakapitalistyczne (migranci jako "surowiec" do pracy, wzrost cen mieszkań jako coś pozytywnego) i ultrasocjalistyczne (dziwacznie, niemerytorycznie i często błędnie mierzony dobrobyt) aby dać czytelnikowi wrażenie, że autorzy są "gdzieś pomiędzy". Tylko że jak ktoś zna tematy, o których piszą, to widzi, że zamiast zdrowego symetryzmu wyszła pseudointelektualistyczna papka.

Książka mnie mocno zawiodła. Uwaga ogólna: jest napisana przeintelektualizowanym i nadętym tonem, niestety typowym dla nadymanych ludzi świata akademickiego, którzy nie rozumieją podstaw tego, o czym mówią i piszą, za to znają się na niektórych szczególikach danego zagadnienia.

Książka zawiera też dużo błędów merytorycznych i braków. Kiedy np. autorzy omawiają wady badań...

"Między dobrobytem a szczęściem. Eseje z filozofii ekonomii" to ciekawa praca, aczkolwiek wydaje się, że tytuł jest nieco mylący. Pierwsze zdanie tegoż tytułu mogłoby sugerować, że praca ta traktować będzie o relacji między subiektywnym poczuciem szczęścia (jak się czujemy) i mierzalnym poziomem dobrobytu (ile posiadamy/produkujemy/konsumujemy). W rzeczywistości jednak bardziej adekwatna do zawartej treści wydaje się być druga część tytułu, tj."eseje z filozofii ekonomii", bowiem materia książki obejmuje szersze spektrum zagadnień, przedstawiając podstawy ekonomii, jej istotę, nurty, metodykę czy relacje z innymi naukami.

Taki stan rzeczy powoduje, że można być zawiedzionym, jeżeli oczekuje się pogłębionych zagadnień z zakresu związków szczęścia z ekonomią, ale z drugiej strony Marcin Gorazda oraz Tomasz Kwarciński zabierają nas w podróż po problemach i zagadnieniach badawczych współczesnej (i nie tylko) ekonomii. Przekrojowość rezultatu ich pracy, prosty język oraz liczne przykłady (zdecydowany można wyczuć styl anglosaski, starający się przekazać trudniejsze zagadnienia w przystępnej formie) powodują, że książka ta stanowi ciekawe wprowadzenie dla początkujących, jednak dla osób nieco bardziej zapoznanych z tematem większość przytoczonych kwestii nie powinno stanowić nowości (co nie szkodzi zrobić sobię małą powtórkę, zwłaszcza że autorzy niejednokrotnie dawne problemy i "prawdy" ekonomiczne zestawiają oraz konfrontują z najnowszymi badaniami).

Można nie zgadzać się w niektórych kwestiach z Marcinem Gorazdą oraz Tomaszem Kwarcińskim, jednakże dużym plusem ich publikacji jest to, że starają się oni częściej stawiać pytania i pokazywać wieloaspektowo dane zagadnienie niż udzielać kategorycznych odpowiedzi.

Niestety LC nie przewiduje "połówek" ocen, więc tutaj napiszę, że oceniam ww. pracę na 7.5.

"Między dobrobytem a szczęściem. Eseje z filozofii ekonomii" to ciekawa praca, aczkolwiek wydaje się, że tytuł jest nieco mylący. Pierwsze zdanie tegoż tytułu mogłoby sugerować, że praca ta traktować będzie o relacji między subiektywnym poczuciem szczęścia (jak się czujemy) i mierzalnym poziomem dobrobytu (ile posiadamy/produkujemy/konsumujemy). W rzeczywistości jednak...