Całkiem przyjemna pozycja , jak dla mnie za długo wszystko owijane w bawełnę, cackanie się z tą dziewczyną i ukrywanie przed nią faktów tak długo na minus.

Całkiem przyjemna pozycja , jak dla mnie za długo wszystko owijane w bawełnę, cackanie się z tą dziewczyną i ukrywanie przed nią faktów tak długo na minus.

Fantastyczna książka wciągająca od pierwszych stron. Bohaterowie przesympatyczni. Historia z wątkiem kryminalnym

Fantastyczna książka wciągająca od pierwszych stron. Bohaterowie przesympatyczni. Historia z wątkiem kryminalnym

Recenzja: 8/10. Tytuł: „ Sztuka zapomnienia”. Autorka: Francesca Vulneratus. Wydawnictwo: WasPos. Gratulacje dla autorki za tak wspaniała książkę. Fabuła o niespotykanej treści. Opowieść o miłości dwojga osób, która już wcześniej miała ze sobą do czynienia. Clarissa niespodziewanie traci pamięć. Z jej utrata, traci również ukochana osobę-męża. Postanawia wrócić w rodzinne strony i po amnezji zacząć zycie na nowo. Na jej drodze staje przystojny brunet. Na początku zgrywa niedostępnego, wyniosłego buca, proponując Clarysie prace. Ona nie mając nic do stracenia przystaje na propozycje. Powoli ich relacja nabiera tempa. Początkowo budowali jej fundamenty na kłótniach, wściekając sie na siebie. Jednak co soe okazuje para znała sie już wczesniej i po pary tygodniach próbują zażegnać wojenna ścieżkę i jeszcze raz spróbować przyjaźni. Po drodze czeka ich wiele drastycznych perypetii z przeszłości. Książka pełna akcji, nieoczekiwanych sytuacji sprawia, ze szybko sie ja czyta. Polecam na zimowe wieczory!

Recenzja: 8/10. Tytuł: „ Sztuka zapomnienia”. Autorka: Francesca Vulneratus. Wydawnictwo: WasPos. Gratulacje dla autorki za tak wspaniała książkę. Fabuła o niespotykanej treści. Opowieść o miłości dwojga osób, która już wcześniej miała ze sobą do czynienia. Clarissa niespodziewanie traci pamięć. Z jej utrata, traci również ukochana osobę-męża. Postanawia wrócić w rodzinne...

Clarissa to dwudziestopięcioletnia dziewczyna, która przeżyła wypadek. Niestety nie bez skutków ubocznych. Uraz głowy spowodował u niej amnezję, z którą toczyła walkę przez trzy lata. Odzyskanie wspomnień nigdy nie jest proste, i takie no było. Czas spędzony z ukochanym ojcem, wredna młodsza siostra, czy nie posiadająca zasad moralnych matka, to tylko część odzyskana w terapii. Jest jeszcze "on" - ten którego straciła. Ten o którym wie, że był jej miłością jak i o czasie przed wypadkiem.

Sytuacja zmusza ją do powrotu w rodzinne strony i szukania pomocy. Czy ją otrzyma? Czy zamiast tego odzyska część wspomnień?

Clarissa jest bardzo skąplikowana. Bywa również chaotyczna i impulsywna. Każda powzięta przez nią decyzja zdaje się bezpowrotnie wpływać na jej życie. Niemniej walczy o odzyskanie siebie i wspomnień, a to bardzo nierówna walka.

Maior Preim. Inteligentny, bardzo przystojny i równie tajemniczy mężczyzna. Jak twierdzi rodzina i znajomi dziewczyny - przyjaciel z przeszłości. Niestety Clarissa zupełnie go nie pamięta. Od ich ponownego spotkania po latach traktują się z dużym dystansem, a nawet wrogością. Coś się jednak zmienia.
Czy Clarissa odzyska utracone wspomnienia?
Czy odkryje co wydarzyło się między nią a Maiorem ?
Jak wspomnienia, które skrywają tajemnice zmienia życie dziewczyny?

Wszystkiego możecie dowiedzieć się czytając tę książkę. Zwroty akcji, dynamika i kolejne fakty z przeszłości zapewnią wam rozrywkę na długi czas.

Clarissa to dwudziestopięcioletnia dziewczyna, która przeżyła wypadek. Niestety nie bez skutków ubocznych. Uraz głowy spowodował u niej amnezję, z którą toczyła walkę przez trzy lata. Odzyskanie wspomnień nigdy nie jest proste, i takie no było. Czas spędzony z ukochanym ojcem, wredna młodsza siostra, czy nie posiadająca zasad moralnych matka, to tylko część odzyskana w...

Ona niczego nie pamięta, on chciałby o wszystkim zapomnieć."

Clarissa Francesca Rollos, traci w wypadku nie dość, że ukochanego męża, to w dodatku pamięć. Po powrocie do rodzinnej Atlanty wszystko nie układa się tak jakby chciała. Okropna matka, siostra, która tak naprawdę jest jej obca, oraz mężczyzna, na widok którego jej serce przyspiesza. Ale nie wie, czy z nienawiści, czy też z całkiem innego powodu...Amnezja kobiety buduje bariery pomiędzy Clarissa, jej rodziną i przyjaciółmi. Dużo pytań, na które ciężko znaleźć odpowiedź...

"Sztuka zapomnienia", to pozycja która nie każdemu przypadnie do gustu. Mamy tu bardzo dużą ilość wątków, sporo postaci, ale niektóre potraktowane trochę bez wyrazu. Oczywiście głównym wątkiem Jest Clarissa i jej utrata pamięci. Nie wyobrażam sobie tego co musiała przejść kobieta. Strata ukochanego męża, przed którym stała otworem kariera muzyczna, amnezja, to wsystko sprawiło, że Fran była zagubiona w swoim świecie, a gdy tylko chciała uzyskać jakąś odpowiedź od swoich bliskich, oni tłumacząc się, że chcą ją chronić, nie udzielali żadnych informacji, przez co pojawiały się nowe niesnaski. Ciężko się postawić zarówno na miejscu głównej bohaterki, jak i jej przyjaciół...🤷
Ale ta lektura to przede wszystkim opowieść o miłości. Postać Maiora Preina, który dla naszej bohaterki jest bardzo ważna osobą, spodobała mi się od początku. Ich słowne przepychanki nie raz mnie rozbawiły, a wyznania miłosne rozczuliły. Para nie miała łatwej drogi do szczęścia, poprzez przeszłość, która co jakiś czas odsłaniała swoje karty...a droga ich miłość była przepełniona bólem.

Niemniej jednak mimo wielowątkowej fabuły i faktów, które co rusz mnie zaskakiwały i zastanawiałam się, czego jeszcze tam nie było, bo autorka naprawdę co rusz z czymś wyskakiwała 🤭 czytało się ją dość przyjemnie i z chęcią sięgnę po drugi tom powieści 😊

Ona niczego nie pamięta, on chciałby o wszystkim zapomnieć."

Clarissa Francesca Rollos, traci w wypadku nie dość, że ukochanego męża, to w dodatku pamięć. Po powrocie do rodzinnej Atlanty wszystko nie układa się tak jakby chciała. Okropna matka, siostra, która tak naprawdę jest jej obca, oraz mężczyzna, na widok którego jej serce przyspiesza. Ale nie wie, czy z nienawiści,...

Nie lubię, gdy udajesz twardzielkę i prubujesz żyć, jakby nic cie nie bolało, a każde źle słowo skierowane w twoja stronę, u chodziło ludziom na sucho. Zależy mi na tym, by być dla ciebie oparciem, Francesca. Byś czasami mogła zrzucić żelazną maske, wypłakać się, powiedzieć o tym, co boli. Bo na pewno coś cie boli, prawda?





Clarissa to młoda dziewczyna z ogromnym bagażem doświadczeń. Trzy lata temu straciła osobę, która była jej miłością, opoką, przyjacielem. Swojego męża. Mężczyzna ratując ją, sam zginął, a ona została że złamanym sercem i amnezją. Nie pamięta wielu rzeczy. Niektóre przypomina sobie dzięki przyjaciółce, która zawsze jest przy niej. Teraz Clarissa wraca do rodzinnego miasta, by spróbować żyć na nowo. Liczy na pomoc rodziny. Jednak jej matka i siostra są jak dwa sępy, które żerują na jej krzywdzie. Gdy podczas kolacji Clarissa pznaje swojego dawnego przyjaciela, nie wie do czego doprowadzi ją ta znajomość. Jak poradzi sobie w mieście i przede wszystkim jak poradzi sobie z powoli odkrywaną przeszłością?

Maior to mężczyzna, który za fasadą dupka skrywa wrażliwego,a przede wszystkim skrzywdzonego i emocjonalnie wykończonego mężczyznę. Ma swoją firmę, ale tak naprawdę nie jest do końca szczęśliwy. Jego szczęście odeszło lata temu wraz z Clarissą. Mężczyzna skrywa tajemnice ich wspólnej przeszłości, które gdy wyjdą na światło dzienne, mogą pozostawić po sobie ogromne zniszczenia. Co takiego ukrywa przed kobietą?

Clarissa i Maior to mieszanka wybuchową. Gdzie się nie pojawią tam sypia się iskry. Choć ciągnie ich do siebie sekrety mogą wszystko zniszczyć. Jak zakończy się ich historia?

Styl autorki jest lekki, przyjemny, czyta się szybko. Mamy tu sporo opisów, a dialogi są naturalne.

Akcja toczy się swoim rytmem, nie pędzi ani się nie wlecze. Wszystko łączy się ze sobą w spójna całość, w której się nie zgubimy.

Okładka jest cudowna! Te kolory, para No po prostu petarda! W środku mamy podział na rozdziały z większej perspektywy Clarissa, ale występuje także Maior jako narrator.

Powiem Wam, że to jest tak emocjonującą książka, że bez husteczek to nawet nie ma co się do niej zabierać. Te wszystkie tajemnice rozdzierają człowiekowi serce, a myśli zajęte są tym na długie godziny. Nie chcę wam tu wszystkiego zdradzać, choć nasuwa mi się tyle myśli, że będzie ciężko, ale jakoś spróbuję. Nie chcę odbierać wam frajdy poznawania ich.

Śmierć Archera (męża Clarissy) jest dla niej ciosem. I ja się jej nie dziwię. Do tego ma amnezję. To już samo w sobie jest okrutne i bolesne. Nie pamiętać człowieka, którego się kochało,to coś strasznego. Ale to jaką przeszłość ma Clarissa z Maiorem to już w ogóle jest taka bomba, że dosłownie mnie zamurowało. Gdzieś tam miałam pewne podejrzenia, ale w sumie tylko jedno się sprawdziło. Także elementy zaskoczenia podczas czytania są gwarantowane.

Autorka pokazuje nam, że są w życiu człowieka sytuację, w których na pierwszy rzut oka, nie widzi się wyjścia, ale po czasie może by się lepsze rozwiązanie znalazło. Niestety przeważnie jest już za późno na zmiany, a decyzję wpływają na dalsze losy bohaterów, które nie zawsze jest piękne i kolorowe.

Dodatkowo stosunki z matką czy siostrą są po prostu przykre. Jak bliskie osoby mogą być takimi cwanymi mendami i czerpać zyski na tragedii i chorobie najbliższej im osobie. To straszne. A to jak ją traktują to wprost pęka serce. No nie potrafiłabym tak traktować dziecka, ale wiadomo są i takie... Parapety wśród ludzi. I to jest smutne.

"Sztuka zapomnienia" jest debiutem autorki, ale jakże przemyślanym i udanym! Czytając nie miałam wrażenia, że to pierwsza powieść autorki i te wszystkie emocje. No czułam się jakbym czytała książkę bestsellerowych zagranicznych autorek. Jest to pierwszy tom i już się doczekać nie mogę kolejnego. To piekna, wzruszająca powieść, którą koniecznie musicie przeczytać. Ta książka nie da o sobie tak szybko zapomnieć. Będzie w waszej głowie, myślach, snach. Ani na moment nie przestaniecie o niej myśleć. Z całego serducha Wam polecam.



Teraz już nie musisz się martwić. Będę cię pilnował do końca życia i uwierz, pojawi się milion okazji do mówienia tego, czego wcześniej się nie mówiło.

Nie lubię, gdy udajesz twardzielkę i prubujesz żyć, jakby nic cie nie bolało, a każde źle słowo skierowane w twoja stronę, u chodziło ludziom na sucho. Zależy mi na tym, by być dla ciebie oparciem, Francesca. Byś czasami mogła zrzucić żelazną maske, wypłakać się, powiedzieć o tym, co boli. Bo na pewno coś cie boli, prawda?





Clarissa to młoda dziewczyna z ogromnym...

"Ona niczego nie pamięta, on chciałby o wszystkim zapomnieć.". Już samo pierwsze zdanie opisu pokazuje, jak dużo się tu będzie działo. I tak też było. Czytałam z zapartym tchem

"Ona niczego nie pamięta, on chciałby o wszystkim zapomnieć.". Już samo pierwsze zdanie opisu pokazuje, jak dużo się tu będzie działo. I tak też było. Czytałam z zapartym tchem

#686 -Sztuka zapomnienia - Francesca Vulneratus - Wydawnictwo WasPos
#246/52/2021

Książka ma 412 stron. Swoją premierę miała dnia 01.07.2021 roku.

Jest to smutna i bolesna historia Maiora i Clarissy.

Ona ma amnezję i niczego nie pamięta, a on chciałby o wszystkim zapomnieć.

,,Kiedy więc tak na siebie patrzymy, gdzieś w głębi pamięci, a może nawet duszy, coś się porusza, coś świta, szepcząc mi na ucho, że doskonale znam tego człowieka. Jednak po emocjach grających mi okrutną pieśń nie sądzę, by zrobił dla mnie cokolwiek miłego".

Jesteście ciekawi zakończenia tej historii ?

https://www.facebook.com/zaczytanaeliza/photos/a.1656801191286441/2707995682833648/

#686 -Sztuka zapomnienia - Francesca Vulneratus - Wydawnictwo WasPos
#246/52/2021

Książka ma 412 stron. Swoją premierę miała dnia 01.07.2021 roku.

Jest to smutna i bolesna historia Maiora i Clarissy.

Ona ma amnezję i niczego nie pamięta, a on chciałby o wszystkim zapomnieć.

,,Kiedy więc tak na siebie patrzymy, gdzieś w głębi pamięci, a może nawet duszy, coś się porusza,...

„Nikt nie powiedział, że związki to łatwa sztuka. Sama powinnaś mieć tego pełną świadomość. Zawsze pojawiają się przeszkody, niechciane słupki, które albo można ominąć, albo całkowicie zniszczyć, nie pozwalając, by pojawiły się ponownie”.

Sztuka zapomnienia to powieść, która poruszy nawet najtwardsze serca. Prawdziwa, wzruszająca, nieprzewidywalna, piękna i wyjątkowa. Pokazująca, że nasze życie kształtują pewne chwile, wydarzenia a utrata pamięci jest jakbyśmy stracili cząstkę siebie, której nigdy możemy już nie odzyskać, uleciała gdzieś daleko ku niebu niczym piórko leciutkie porwane przez wiatr.

Autorka stworzyła powieść, która pokazuje nam jak w jednej chwili możemy stracić wszystko, co wydawało nam się być wszystkim co mieliśmy, ale także mówi nam, że jedno słowo i decyzja podjęta w przeszłości wpływa na naszą przyszłość. Jednak los czasami jest dla nas łaskawy i daje nam szansę na naprawienie błędów przeszłości i zaczęcie wszystkiego od nowa, tylko musimy z niej skorzystać.

Nasza bohaterka musiała mierzyć się z wieloma ciążkami chwilami, utrata częściowej pamięci jej w tym nie pomagała, a uczucie, że przyjaciele coś przed nią ukrywają a rodzina, która miała być wsparciem i podporą okazała się być totalnym przeciwieństwem tym co dobre, sprawiało, że czuła się zagubiona.

Historia Franceski i Maiora jest niczym róża, która zakwitła a po czasie jej płatki opadły na ziemie i pozostały brzydkie raniące kolce, ale po wszystkich wichurach przetrwała i zakwitła ponownie dając całe swoje piękno.

Polecam wam bardzo gorąco zapoznać się z tym co spotkało te dwie zranione dusze, które od zawsze byli przeznaczeni sobie, tylko musieli przejść wiele, żeby odnaleźć się na nowo i odrodzić w sobie głębokie uczucie, które w głębi cały czas tkwiło.

Całość mojej opinii znajdziecie na blogu Świat książkowy Mali

„Nikt nie powiedział, że związki to łatwa sztuka. Sama powinnaś mieć tego pełną świadomość. Zawsze pojawiają się przeszkody, niechciane słupki, które albo można ominąć, albo całkowicie zniszczyć, nie pozwalając, by pojawiły się ponownie”.

Sztuka zapomnienia to powieść, która poruszy nawet najtwardsze serca. Prawdziwa, wzruszająca, nieprzewidywalna, piękna i wyjątkowa....

❤️RECENZJA ❤️

"SZTUKA ZAPOMNIENIA" - FRANCESCA VULNERATUS

Historia Maiora i Clarissy jest na pewno ciekawa, ale też smutna, tajemnicza oraz w pewnym stopniu bolesna.
Ona niczego nie pamięta, a on chciałby o wszystkim zapomnieć.
Nie jestem w stanie wyobrazić sobie co przeżywa osoba, która ma za sobą tragiczne wydarzenia i dodatkowo jeszcze ma amnezję. Mogę się jedynie domyślać, że Clarissie było niesamowicie ciężko tak żyć, szczególnie jeśli brakuje Ci pewnych elementów układanki. Wiesz, że coś było, ale za żadne skarby nie możesz sobie przypomnieć co. Człowiek staje się wtedy bezsilny i z pewnością bardziej nerwowy.
Clarissa wraca do swojego miasta rodzinnego, ale zamiast czuć się lepiej dostaje obojętność rodziny, która zamiast jej pomóc odzyskać pamięć, tworzy jeszcze więcej tajemnic. Ale jeśli mam być szczera to ich zachowanie, a szczególnie matki zaliczyłabym do granic podłości, bo jakim cudem można się wzbogacać na cudzej krzywdzie. Jest i on, co zaskakujące ale można powiedzieć, że najważniejszy element całej tej układanki. Rozumiem,że w przypadku osób z takimi urazami nie można robić wszystkiego na raz, ale jednak przydałoby się ociupinke naprowadzenia na właściwe tory, a tak wychodziło, że jest zbyt delikatna by wszystko znieść, ale to tylko moja opinia. A z drugiej strony wiąże się to jednak z bólem i pewnego rodzaju szokiem, dlatego nie mogę się w pełni zdecydować po której stronie stanąć. Sam Maior uchodzi trochu za człowieka, który gdzieś te wszystkie emocje pochował,z jakiego powodu to już warto zostawić pod znakiem zapytania. Jedno jest pewne ja osobiście kiedy poznałam jego historię choć w tak minimalnym stopniu naprawdę mu współczułam i to tak z całego serca, bo to co przeżył było naprawdę przykre i nie dziwię się, że woli o tym nie pamiętać. Chociaż nie tylko jemu, Clarissie również choćby dlatego, że samo życie z pewnymi lukami musiało być dla niej frustrujące, a odkrywane tajemnice z pewnością bolesne. No i do tego dochodzi fakt jak z początku traktowała ją rodzina.
Tak naprawdę na początku książki się trochę wkurzyłam i zastanawiałam się czy to wszystko naprawdę ma się tak potoczyć, a jednak później zmieniłam zdanie. Co prawda akcja zrobiła się dużo ciekawsza kiedy tak naprawdę zaczęły się poszukiwania prawdy. Dodatkowo plusik ode mnie jest na pewno za to, że autorka dała tej dwójce szansę na ponowne spotkanie, co prawda w dość niecodziennych okolicznościach, ale jednak .

❤️RECENZJA ❤️

"SZTUKA ZAPOMNIENIA" - FRANCESCA VULNERATUS

Historia Maiora i Clarissy jest na pewno ciekawa, ale też smutna, tajemnicza oraz w pewnym stopniu bolesna.
Ona niczego nie pamięta, a on chciałby o wszystkim zapomnieć.
Nie jestem w stanie wyobrazić sobie co przeżywa osoba, która ma za sobą tragiczne wydarzenia i dodatkowo jeszcze ma amnezję. Mogę się jedynie...