Dopóki śmierć nas nie rozłączy

Kupiłam tę antologię ze względu na opowiadanie Ewy Pirce. Opowiada ono o bohaterach z książki "Dopóki nie zajdzie słońce" ale chyba zwlekałam zbyt długo z czytaniem i już zapomniałam o tych bohaterach. Opowiadanie nawet w połowie nie podobało mi się tak jak książki.
Co do reszty opowiadań były tam dwa, może trzy, które mi się podobały, ale to też tak bez szału. Nie miałam zbyt wielkich wymagań od tej książki i w sumie dobrze, bo chociaż się nie rozczarowałam

Kupiłam tę antologię ze względu na opowiadanie Ewy Pirce. Opowiada ono o bohaterach z książki "Dopóki nie zajdzie słońce" ale chyba zwlekałam zbyt długo z czytaniem i już zapomniałam o tych bohaterach. Opowiadanie nawet w połowie nie podobało mi się tak jak książki.
Co do reszty opowiadań były tam dwa, może trzy, które mi się podobały, ale to też tak bez szału. Nie miałam...

Ocenianie antologii nie jest sprawą łatwą, w końcu zawierają one przegląd różnych autorów, których style różnią się od siebie podobnie jak pomysły na opowiadanie (a przynajmniej powinny). Nigdy nie przepadałam za krótkimi formami (również w pisaniu),dlatego „Dopóki śmieć nas nie rozłączy” długo zalegało na mojej półce nim postanowiłam przeczytać ten zbiór opowiadań. Nie zupełnie wiem, co było założeniem tej antologii, jednak większość opowiadań była dla mnie na jedno kopyto, musiał być seks, jakieś morderstwo, choć tak naprawdę były dla mnie one o niczym i szybko zapominałam ich fabułę. Nawet zerkając na spis, widząc tytuły lub nazwiska, musiałam wrócić do tekstu, żeby przypomnieć sobie, o czym było dane opowiadanie. Było też kilka historii, które bardzo się mi podobały: „Remedium” Anny Fobii, „Pieska miłość” Ludki Skrzydlewskiej (o dziwo, bo na „Sentymentalnej bzdurze” bardzo się zawiodłam, ale może krótką formą nie zdążyła mnie znudzić),„Faun” D. B. Foryś (po tym opowiadaniu mam jeszcze większą ochotę sięgnąć po książki z cyklu o Tessie Brown). Jednak majstersztykiem było dla mnie opowiadanie „Motylek” Agi Kalickiej. Jej twórczość jest mi znana nie od dziś, lubię większość jej książek. Tu po raz kolejny pokazała swój niebanalny styl, to skupianie się na szczegółach, które mają nam pokazać prawdziwe oblicze bohatera. Tu wszystko było na miejscu: pomysł, styl, frazy dające do myślenia, a to wszystko idealnie oddane w tej krótkiej formie. Warto też wspomnieć o opowiadaniu „Adam” Anny Langer. Choć nie przepadam za jej twórczością, która dla mnie zbyt jest przesiąknięta erotyzmem (dla mnie zakrawa o porno),to ta historia była również nietuzinkowa i miała ciekawe przesłanie(którym autorka trochę przeczy swojej twórczości). Były też niestety opowiadania, których nie dałam rady przeczytać w całości, jak „De Crease” Kamili Malec, „Every Little Thing” Francesci Vulneratus (fatalnie dobrany pseudonim – w życiu nie zapamiętam, nie mówiąc już o wymówieniu),„Biały pocałunek” Camilli O’Nail, czy „Jesteś ze mną” Emilii Szelest. Czytając antologię grupy Ailes, przekonałam się, że warto sięgać po zbiory opowiadań, ponieważ można poznać twórczość nowych, czasem nieznanych autorek i dzięki temu wiedzieć, po co sięgnąć w przyszłości, a jakich nazwisk unikać.

Ocenianie antologii nie jest sprawą łatwą, w końcu zawierają one przegląd różnych autorów, których style różnią się od siebie podobnie jak pomysły na opowiadanie (a przynajmniej powinny). Nigdy nie przepadałam za krótkimi formami (również w pisaniu),dlatego „Dopóki śmieć nas nie rozłączy” długo zalegało na mojej półce nim postanowiłam przeczytać ten zbiór opowiadań. Nie...

Opowiadania różne. Jedne bardzo ciekawe, z zaskakującym zakończeniem, inne nudne, powtarzalne i nic nie wnoszące. Warto przejrzeć jako bajkę na dobranoc.

Opowiadania różne. Jedne bardzo ciekawe, z zaskakującym zakończeniem, inne nudne, powtarzalne i nic nie wnoszące. Warto przejrzeć jako bajkę na dobranoc.

Mroczno, krwiście.
Jedno opowiadanie przyjemne i troszkę mniej.
Zależy kto co lubi?
Czy polecam? Sami musicie się przekonać co sądzicie o tej antologii.

Mroczno, krwiście.
Jedno opowiadanie przyjemne i troszkę mniej.
Zależy kto co lubi?
Czy polecam? Sami musicie się przekonać co sądzicie o tej antologii.

Antologia stworzona z okazji walentynek, czytałam ją już dawno, ale dopiero jest czas na to aby powiedzieć coś więcej na jej temat. Jedne z opowiadań w tej książce podobały mi się bardziej inne mniej, ale całokształt uważam za super lekturę.
Zanim to napisze, czuję, że część z Was wie jakie opowiadanie mi się spodobało najbardziej. Przynajmniej ta część, która jest tutaj dłużej. Oczywiście mowa tutaj o opowiadaniu "Kiedy wschodzi słońce" od @ewapirce. Jak ja się cieszyłam, że ono jest pierwsze ❣️🎉 kocham Sama i Jess miłością ogromną ❣️❣️❣️ tutaj w końcu było w ich życiu weselej 🤗 ale to zakończenie! Ewka no!!!! Ja jestem ciekawa co dalej!!!! Może kiedyś, kiedyś 😉

Antologia stworzona z okazji walentynek, czytałam ją już dawno, ale dopiero jest czas na to aby powiedzieć coś więcej na jej temat. Jedne z opowiadań w tej książce podobały mi się bardziej inne mniej, ale całokształt uważam za super lekturę.
Zanim to napisze, czuję, że część z Was wie jakie opowiadanie mi się spodobało najbardziej. Przynajmniej ta część, która jest tutaj...

Bardzo mroczne, tajemnicze krótkie opowiadania, dla każdego cos miłego, a przy okazji można poznać styl wybranych autorów ❤📚❤

Bardzo mroczne, tajemnicze krótkie opowiadania, dla każdego cos miłego, a przy okazji można poznać styl wybranych autorów ❤📚❤

Książka idealna dla kogoś kto uwielbia krótkę historie .
Po książkę można sięgnąć pomiedzy innymi czytanymi książkami . kilka opowiadan w jednym każdy na pewno znajdzie coś dla siebie .

Książka idealna dla kogoś kto uwielbia krótkę historie .
Po książkę można sięgnąć pomiedzy innymi czytanymi książkami . kilka opowiadan w jednym każdy na pewno znajdzie coś dla siebie .

Antologia różnych opowiadań wspólnym mianownikiem są Walentynki, A opowiadania to miszmasz gatunków. Biorąc sie za to myślałam że to tylko opowiadania kryminalne więc w sumie byłam zdziwiona. Poziom i gatunki opowiadań różne więc myślę że jazdy znajdzie coś dla siebie:)

Antologia różnych opowiadań wspólnym mianownikiem są Walentynki, A opowiadania to miszmasz gatunków. Biorąc sie za to myślałam że to tylko opowiadania kryminalne więc w sumie byłam zdziwiona. Poziom i gatunki opowiadań różne więc myślę że jazdy znajdzie coś dla siebie:)

"Pieska miłość"-L. Skrzydlewska, "Trafiona -zatopiony" - Rain Winter, "Kiedy wschodzi słońce" -E.Pirce

"Pieska miłość"-L. Skrzydlewska, "Trafiona -zatopiony" - Rain Winter, "Kiedy wschodzi słońce" -E.Pirce

Super. Bardzo lubię antologię.

Super. Bardzo lubię antologię.