Kim są introwertycy?

Introwertyków, według różnych badań, ma być na świecie od 25 do 50%, a więc jedna czwarta lub nawet połowa ludzkości to osoby, „których świadomość skierowana jest ku życiu wewnętrznemu”. Tak przynajmniej definicja Carla Junga, który wprowadził pojęcia „introwersji” i „ekstrawersji”. Choć więc, jak wskazują powyższe statystyki, introwertyków jest na całym globie i w każdym społeczeństwie niemało, to często można przeczytać, że to ludzie „wyjątkowi”, „inni”. W świecie Zachodu normą bowiem jest bycie ekstrawertykiem – w szkole dobry uczeń głośno wypowiada się na lekcji i chętnie pracuje w grupie, na studiach obowiązkowe jest imprezowanie, w pracy każdy powinien lubić wyjazdy integracyjne i pracować w open space’ach. Introwertycy próbują się więc dostosować, jednak świat coraz częściej sobie o nich i ich potrzebach przypomina. Bo ci, „którzy kierują się ku wewnątrz”, jak przekonują autorzy książek o introwertykach, wcale nie są nieśmiali, wycofani i niepewni siebie. Po prostu zazwyczaj nie lubią hałasu, miejsc pełnych ludzi, których nie znają i wolą pracować samodzielnie niż dyskutować nad kolejnymi koncepcjami w gronie kilkunastu osób.

Książki o introwertykach, które warto przeczytać

1. „Ciszej proszę. Siła introwersji w świecie, który nie przestaje gadać”, Susan Cain

Gdy mała Susan pojechała na swoje pierwsze kolonie, spakowała do walizki to, z czym spędza się jej czas najlepiej – książki. Marzyła, że podczas wyjazdu będzie siedzieć na świeżym powietrzu i oddawać się lekturze ulubionych utworów. Jak można się domyślić, po pierwszych próbach czytania Susan spakowała książki z powrotem i nie zaglądała do nich aż do końca wyjazdu, bo zrozumiała, że nie tego się od niej oczekuje. Zamiast tego robiła to, co inni, a co sprawiało jej dyskomfort – biegała, skakała z innymi dziewczynami i krzyczała: „ha-ła-su-je-my!”. Później nie było lepiej – Cain ukończyła Princeton i Harvard, została prawniczką i na Wall Street negocjowała ważne umowy. I jak zaznacza w swoich książkach (drugą z nich jest „Cicha siła introwertyków. Jak dorastać w świecie, który nie przestaje gadać”, adresowana do młodzieży), to był błąd – „przebieranie się za ekstrawertyka” nic introwertykowi nie daje. Bo ten, jak przekonuje Cain, ma zalety, które lepiej pielęgnuje się w samotności. Introwertycy nierzadko wykonują zawody kreatywne: to pisarze, malarze, a także dobrzy szefowie, którzy na spokojnie rozważą wszelkie „za” i „przeciw”. Według Cain introwertyzm, wbrew definicji „o skierowaniu ku wewnątrz”, oznacza też ciekawość świata zewnętrznego i dociekliwość w poszukiwaniu informacji.

Cain założyła nawet Quiet Revolution – firmę, która wspiera przedsiębiorstwa, szkoły, a także rodziców w tym, by jak najlepiej wykorzystać potencjał tkwiący w introwertykach. W jej książkach przeczytacie o mocnych stronach tego typu osobowości, o tym, jak je wykorzystać, poznacie też nazwiska znanych introwertyków w historii. Warto również zobaczyć wystąpienie Susan Cain na konferencji TEDx, na którym opowiedziała ona swojej „cichej rewolucji” (film ma polskie napisy):

„Ciszej proszę” została oceniona w serwisie lubimyczytać.pl na 7,5/10. Jak pisze o książce użytkownik Wizjoner:

2. „Sekretne życie introwertyków”, Jennifer Granneman

Czy od zawsze towarzyszyło ci poczucie inności, dystans do otoczenia i skupienie uwagi na swoim wewnętrznym świecie? Czy wolisz milczeć i słuchać niż opowiadać o sobie? Czy czasem czujesz, że przydałoby się odpocząć od innych i zanurzyć w uspokajającej ciszy? Jeśli tak – ta książka jest o tobie.

Granneman to z kolei założycielka „Introvert, Dear”, społeczności internetowej dla introwertyków. Na stworzonej przez Granneman stronie można przeczytać wyniki różnych badań na temat rodzajów osobowości, poznać historie konkretnych osób, poczytać o tym, jak, będąc introwertykiem, poznawać nowych ludzi i umawiać się na randki. Autorka założyła też sklep z „introwertycznymi” gadżetami. W „Sekretnym życiu introwertyków” Granneman, podobnie jak Susan Cain w swojej książce, obala stereotypy związane z byciem introwertykiem. Wyjaśnia, skąd wzięło się pojęcie „introwertyk”, odpowiada na pytanie, czy w ciągu życia można „zmienić” swój typ osobowości i temperament, wyjaśnia, co kryje się za pojęciem „introwertyczny kac”, a także zastanawia się, podobnie jak wielu innych introwertyków i wiele innych introwertyczek: „Should I Stay or Should I Go?”. Granneman wyjaśnia również, w jaki sposób nauczyć się mówić: „nie”, by nikogo nie zranić, a jednocześnie pozostać w zgodzie ze sobą i nie iść na imprezę, na którą się nie ma najmniejszej ochoty. Wiele badań wskazuje, że introwertycy są zazwyczaj kreatywni, nie lubią nudy w pracy, zastanawiają się, „czy codziennie muszą robić to samo”. Dlatego też w „Sekretnym życiu informatyków” można poznać listę proponowanych zawodów właśnie dla nich – z podziałem według zarobków. Granneman przekonuje również, że nie ma co walczyć ze swoim introwertyzmem, a zaakceptować go i brać z niego wszystko, co najlepsze.

Książka „Sekretne życie introwertyków” otrzymała od użytkowników serwisu lubimyczytać.pl średnią ocen 7,2/10. Jak napisała o tej pozycji Zaczytanababka:

3. „Siła introwersji. Wykorzystaj swój potencjał”, Arnie Kozak

Arnie Kozak jest psychoterapeutą i psychologiem, prowadzi zajęcia w College of Nursing and Health Sciences przy University of Vermont, napisał również książkę: „Siła introwersji. Wykorzystaj swój potencjał”. Dowiadujemy się z niej m.in., że introwertycy, wbrew stereotypowi, pragną pozostawać w bliskiej relacji z innymi osobami, zwłaszcza z jedną bliską osobą, jednak nie zmienia to faktu, że często spędzają czas sami i do nawiązywania tych relacji nie dążą za wszelką cenę. Introwertyków świat też cieszy – ale na inny sposób niż ekstrawertyków. Co więcej, Kozak zaznacza, że introwertycy i ekstrawertycy mają tak samo rozwinięte umiejętności społeczne, jednak odmiennie je wykorzystują i komunikują. Autor, przytaczając konkretne badania, m.in. psychologa rozwojowego J. Kagana, wyjaśniając, dlaczego dzieci wysoce reaktywne częściej wyrastają na introwertyków oraz przytacza słowa Davida Dobbsa, dziennikarza piszącego m.in. dla „The New York Times” i „National Geographic”, który porównuje introwertyków do… orchidei:

W „Sile introwersji…” możemy również znaleźć specjalne praktyki mindfulness dla introwertyków. Książka otrzymała w serwisie lubimyczytać.pl średnią ocen 6,5/10. Jak napisała o niej użytkowniczka ADB:

Czytelnicy często zaznaczają jednak, że autor, zapewne chcąc wyróżnić introwertyków, czasem w negatywnym świetle przedstawia ekstrawertyków.

4. „Introwertyzm to zaleta”, Marti Olsen Laney

Marti Olsen Laney to badaczka, psychoterapeutka i pisarka, która tematem introwersji zajmuje się od ponad 20 lat, tworząc książki popularnonaukowe, prowadząc warsztaty w USA i Kanadzie. Olsen Laney, sama introwertyczka, ma męża-ekstrawertyka i podkreśla, że szczęśliwe życie w związku, ułożona kariera zawodowa to dla osób, które „zazwyczaj lubią być same” cele jak najbardziej osiągalne. Można bowiem być szczęśliwym, „czując się żółwiem w otoczeniu zajęcy”. A że czasem może być trudno i trzeba będzie coś poświęcić?

Autorka podpowiada, w jaki sposób najbardziej skutecznie gospodarować własną energią, dodaje, jak żyć zgodnie z własnym temperamentem, podaje wskazówki, jak radzić sobie w różnych codziennych sytuacjach, np. gdy nie chce się iść na tę często powtarzaną w przykładach imprezę lub ma się zamiar wyjść z niej wcześniej (choć introwertycy podkreślają czasem w recenzjach, że początkowo te pomysły nie są łatwe do wprowadzenia w życie).

Książka uzyskała w serwisie lubimyczytać.pl średnią ocen 7,4/10. Jak napisała o niej użytkownik Kafik:

5. „Potęga osobowości. Jak łączyć siły introwertyków i ekstrawertyków, by osiągać niezwykłe rezultaty”, Sylvia Lokhen

Już Carl Jung, twórca podziału na introwertyków i ekstrawertyków, zaznaczał, że nie ma osób, które byłyby w 100% introwertykami bądź ekstrawertykami. Pomiędzy tymi skrajnościami jest cała masa różnych odcieni szarości. Istnieją przecież jeszcze ambiwertycy, czyli właśnie osoby, które łączą w sobie cechy introwertyków i ekstrawertyków. Sylvia Löhken, autorka „Potęgi osobowości…” na co dzień zajmuje się doradztwem dla firm, zwłaszcza kadr kierowniczych, w zakresie znaczenia osobowości. Jak wielu poprzednio wspomnianych twórców, i ona jest introwertyczką. Przez jakiś czas z tym walczyła, dzisiaj na spotkania służbowe umawia się z jedną lub dwiema osobami i w ten sposób omawia najważniejsze sprawy, nie lubi uczestniczyć w „burzach mózgów” całych zespołów. Na obiad też wybiera się z ograniczoną liczbą znajomych, w gronie których czuje się swobodniej. Löhken podkreśla w swojej książce, że ekstrawertycy i introwertycy się uzupełniają – ci pierwsi wcale nie są powierzchowni, tylko potrzebują więcej energii z zewnątrz, by poczuć, „że żyją”. Z kolei introwertycy wcale nie są mniej asertywni od introwertyków – po prostu sięgają po swoje, stosując inne, mniej głośne i rzucające się w oczy, strategie. A w dogadaniu się introwertykom i ekstrawertykom pomóc mogą ambiwertycy. Książka „Potęga osobowości…” przyda się także właścicielom firm, osobom z kadry zarzucającej w tym, by jak najlepiej wykorzystać możliwości wszystkich swoich pracowników. Mogą się z niej dowiedzieć m.in. … co denerwuje introwertyków i ekstrawertyków w sobie nawzajem.

Książka „Potęga osobowości…” otrzymała w serwisie lubimyczytać.pl średnią ocen 6,3/10. Jak napisała o niej użytkowniczka Tynka27:

6. „Introwertyczna mama. Wykorzystaj swoją cicha siłę w rodzicielskiej codzienności”, Jamie C. Martin

Nierzadko mówi się, że rodzicielstwo przypomina emocjonalny rollercoaster. Przypomina go również pod względem zmian, jakie dokonują się w codzienności mamy i taty. Ktoś, kto do tej pory spędzał czas w sposób typowy dla introwertyka: spotykając się z wybranymi znajomymi, spędzając czas na oglądaniu seriali czy czytaniu książek w samotności, nagle zostaje wrzucony w wir odwiedzania placów zabaw, żłobków, a później – ciągłych wizyt w przedszkolach, szkołach, występowania tam w roli rodzica, czyli osoby, od której oczekuje się pewnej społecznej aktywności. Książka Martin nie jest publikacją naukową, a raczej formą otuchy dla mam, które sądzą, że „przez introwertyczność rodzicielki” ich dzieci coś stracą. Autorka przekonuje – za pomocą dialogów, cytatów (ze swoich ulubionych pisarek), a także refleksji – że nic bardziej mylnego. Wręcz przeciwnie: dowodzi, że uważność i spokój introwertycznej mamy w zabieganym ekstrawertycznym świecie może przynieść jej pociechom wiele dobrego. Nauczyć je uważności i niereagowania impulsywnie na konkretne sytuacje.

Użytkownicy lubimyczytać.pl ocenili książkę na 5,2/10. Jak napisała o tej pozycji użytkowniczka MonimePL:

Wiele osób podkreśla bowiem, że Martin w swojej książce często odnosi się do wiary i Boga, jednak porady, które w niej zawarła, znajdą zastosowanie także u osób niewierzących.

7. „Mózg. Podręcznik użytkownika”, Marco Magrini

„Mózg…” nie jest książką poświęconą wyłącznie introwertykom, jednak i na ten temat można znaleźć w niej informacje. Na pewno warto po nią sięgnąć choćby dla wielu interesujących ciekawostek i przekonać się, jak pracuje ludzki mózg. A pracy ma ten organ niemało! Może wykonywać 38 milionów operacji w ciągu sekundy i umożliwia człowiekowi podejmowanie 35 tysięcy decyzji dziennie. To dzięki niemu, wbrew obawom, że może to być bardzo trudne, da się skutecznie nauczyć japońskiego po pięćdziesiętce i „prognozować przyszłe wydarzenia lepiej niż pogodynka”. Czytelnik, zagłębiając się w lekturze tej dowcipnej popularnonaukowej książki, dowie się również, jakie problemy i awarie stają mózgowi na drodze, gdy ciężko pracuje i jakie zasilanie oraz rozszerzenia (sztuczna inteligencja? neurotechnologie?) stosować. Magrini, dziennikarz piszący o nauce, technologii i energii serwuje czytelnikowi solidną dawkę „mózgowej wiedzy”. Także tej o tym, jak pracują umysły ekstrawertyków i introwertyków:

Książka została oceniona w serwisie lubimyczytać.pl na 7,5/10. Jak napisał o niej użytkownik radosław:

A Wy jakie publikacje dodalibyście do zestawienia książek o introwertykach? Czekamy na Wasze odpowiedzi w komentarzach!