Ciężko jest mi ją ocenić, mało wniosła do mojego życia ale merytorycznie jest raczej OK.

Ciężko jest mi ją ocenić, mało wniosła do mojego życia ale merytorycznie jest raczej OK.

Książkę bardzo dobrze się czyta, jest napisana w przystępny sposób. Dużo informacji i wskazówek, momentami może pomóc otworzyć oczy.

Książkę bardzo dobrze się czyta, jest napisana w przystępny sposób. Dużo informacji i wskazówek, momentami może pomóc otworzyć oczy.

Spodziewałam się czegoś innego. Liczyłem na większe skupienie się na aspekcie DDA i DDA, a zamiast tego dostałem dużo informacji na temat traumy samej w sobie, jak można ją interpretować, co na nią wpływa i jak rozpocząć leczenie.

Raczej nie mam zastrzeżeń co do treści i sposobu napisania książki i na pewno sięgnę po "Wyrosnąć z DDA" jak będzie na promocji.

Spodziewałam się czegoś innego. Liczyłem na większe skupienie się na aspekcie DDA i DDA, a zamiast tego dostałem dużo informacji na temat traumy samej w sobie, jak można ją interpretować, co na nią wpływa i jak rozpocząć leczenie.

Raczej nie mam zastrzeżeń co do treści i sposobu napisania książki i na pewno sięgnę po "Wyrosnąć z DDA" jak będzie na promocji.

Okładka jest minimalistyczna. Biała, a na samym środku widzimy liść, który zapewne kiedyś będzie pięknym kwiatem, w doniczce. Niby nic, a możemy zinterpretować ją na wiele sposobów, prawda? Posiada skrzydełka, więc ma dodatkową ochronę przed uszkodzeniami mechanicznymi. Kremowe strony, czcionka wystarczająca dla oka, odstępy między wersami i marginesy zostały zachowane. Literówek brak. Została podzielona na rozdziały i podrozdziały, które nie są ani za krótkie, ani za długie.

Miałam bardzo duże wymagania co do tej książki. Wiem, że jest jedną z cenionych lektur, z gatunku poradnik, gdzie tyczy się wysokiej wrażliwości, psychologii, dda czy ddd. I niestety, ale tutaj nie dostałam treści takiej, co by mnie zachwyciła, porwała i spowodowała, że będę o niej nieustannie myśleć. Chyba postawiłam zbyt wysoko poprzeczkę i dlatego mam teraz takie odczucia. Nie mogę napisać, że została książka ta napisana po macoszemu, bo tak nie jest. Nie ma tutaj też samych ogólników. Autor podszedł do tematu rzetelnie, wyczerpując temat, jednak nie załapałam tego klimatu dziecka samego w sobie. Kilka treści było dla mnie cennych, które zapamiętałam, jednak giną one na tle całości. Mamy również podpowiedź, jak zacząć pracę nad sobą i dzieckiem, które jest w nas. Czego doświadczamy, przez co przechodzimy (np.trauma, strata). Jednak tak jak pisałam wyżej, tym razem poradnik ten nie trafił do mnie zbyt celnie. Szkoda, ale się nie poddaję i dalej będę szukać takich pozycji z tego gatunku, które będą dla mnie bardzo ważne, jak np. książka Katarzyny Kucewicz.

Reasumując, sami musicie podjąć decyzję, czy czytać ten tytuł, czy sobie odpuścić. Mnie niezbyt się podobała, nie zrobiła wrażenia i nie sprawiła, że myślałam o niej ciągle, a powinna... Niemniej jednak nie każdemu każdy poradnik musi przypaść do gustu. Pod względem merytorycznym, treści są na właściwym miejscu, nie ma tu zbędnych informacji czy kłamstw. Jeśli chcecie sami ją ocenić, zachęcam do sięgnięcia. Ja spodziewałam się jednak czegoś innego.

Okładka jest minimalistyczna. Biała, a na samym środku widzimy liść, który zapewne kiedyś będzie pięknym kwiatem, w doniczce. Niby nic, a możemy zinterpretować ją na wiele sposobów, prawda? Posiada skrzydełka, więc ma dodatkową ochronę przed uszkodzeniami mechanicznymi. Kremowe strony, czcionka wystarczająca dla oka, odstępy między wersami i marginesy zostały zachowane....

„Kim jesteśmy, kiedy czujemy się najbardziej autentyczni, prawdziwi i pełni życia”. Mowa o naszym prawdziwym (wewnętrznym) Ja, czyli o tytułowym Wewnętrznym Dziecku.
Na skutek wpływu niekorzystnego otoczenia często dochodzi do wyparcia własnej autentyczności. Zaczynamy zakładać maski po to, by przetrwać. Mechanizmy obronne tworzą „fałszywe Ja”, pod maską którego zatracamy swoją autentyczność. Mijają kolejne lata, ustają (może) powody dla których założyliśmy maskę, ale… Maska na tyle mocno zrosła się z człowiekiem, że nie jest tak łatwą ją odkleić i spotkać się ze swoim prawdziwym Ja.
Niekorzystne otoczenie brzmi jak eufemizm, nazwijmy może rzeczy po imieniu i rozwińmy użyte w tytule akronimy. DDA – Dorosłe Dzieci z rodzin z problemem Alkoholowym, czyli osoby dorosłe, pochodzące z rodzin w których jeden bądź oboje rodziców czy opiekunów byli uzależnieni od alkoholu. Jeszcze kilkanaście lat temu większość problemów psychologicznych wiążących się z rodziną pochodzenia w Polsce sprowadzało się do używania tego skrótu – DDA. Natomiast czy tylko uzależnienie od alkoholu któregoś z rodziców może skutkować traumami rozwojowymi? Intuicja podpowiada, że nie. Uzależnienie od innych niż alkohol substancji psychoaktywnych, przemoc, chłód emocjonalny i sporo innych aspektów ma wpływ na nasz rozwój i to wszystko ujęto w skrócie DDD – Dorosłe Dzieci z rodzin Dysfunkcyjnych. Pewnie te nazwy niedługo mogą się zmienić, no bo… Nie od dzisiaj wiadomo, ze „alkoholik” brzmi pejoratywnie, jak też „dysfunkcyjny” nie jest nadmiernie melodyczny dla ucha. Natomiast nie odnosi się to do książki i po tym nieco przydługim wstępie krótkie meritum odnośnie książki.
Charles Whitfield w oparciu o swoją wieloletnią praktykę opisuje koncept prawdziwego ja, mechanizmów wpływających na jego zniekształcenie, skutków takiego działania i sposobów powrotu do tej prawdziwości, dającej poczucie pełni życia. Niniejsze wydanie jest oparte na pracy z 1986 roku, w której tematem przewodnim była właśnie praca autora z DDA. Natomiast badania ostatnich lat wyraźnie potwierdzają negatywne konsekwencje dorastania rodzinie, w której dochodzi do zdarzeń traumatycznych i cierpienia. Książka jest przede wszystkim poradnikiem edukującym i wskazującym. Nie dającym przekonania, że czytanie niniejszej pozycji jest jedynym skutecznym narzędziem autoterapii. Nie, ma na celu poszerzyć świadomość odbiorcy i wskazać potencjalna drogę. Drogę, w której dobrze jest zwrócić się po pomoc i polepszyć jakość swojego życia.
Warta uwagi pozycja popularyzatorska dla każdego, kto czasem zadaje sobie „trudne pytania”.

„Kim jesteśmy, kiedy czujemy się najbardziej autentyczni, prawdziwi i pełni życia”. Mowa o naszym prawdziwym (wewnętrznym) Ja, czyli o tytułowym Wewnętrznym Dziecku.
Na skutek wpływu niekorzystnego otoczenia często dochodzi do wyparcia własnej autentyczności. Zaczynamy zakładać maski po to, by przetrwać. Mechanizmy obronne tworzą „fałszywe Ja”, pod maską którego zatracamy...

Nie należy oczekiwać, że wszystkie problemy rozwiążą się same po przeczytaniu tej książki, jednakże jest to dobry start. Możemy z niej wyciągnąć wiele cennych wskazówek pomocnych na drodze do osiągnięcia wewnętrznego spokoju i szczęścia.

Nie należy oczekiwać, że wszystkie problemy rozwiążą się same po przeczytaniu tej książki, jednakże jest to dobry start. Możemy z niej wyciągnąć wiele cennych wskazówek pomocnych na drodze do osiągnięcia wewnętrznego spokoju i szczęścia.

Bardzo ciekawa książka, ładnie tłumaczy ideę wewnętrznego dziecka. Polecam każdemu kto nie zna, a chciałby poznać.

Bardzo ciekawa książka, ładnie tłumaczy ideę wewnętrznego dziecka. Polecam każdemu kto nie zna, a chciałby poznać.

Wszystko na temat DDA i DDD co każdy zainteresowany tematem wiedzieć powinien (teoria) + wskazanie na praktyczne zastosowanie :)

Wszystko na temat DDA i DDD co każdy zainteresowany tematem wiedzieć powinien (teoria) + wskazanie na praktyczne zastosowanie :)

Dobra książka w sam raz dla DDA i nie tylko, także dla przyszłych terapeutów i instruktorów terapii, jakim będę za jakiś czas.

,,Naszym zadaniem w procesie zdrowienia jest nauczyć się rozpoznawać problemy, kiedy też się pojawiają. Rozmawianie z osobami, przy których czujemy się bezpiecznie, pomaga rozświetlać i wyjaśniać nasze problemy".

,,Tworzymy własną historię na podstawie naszych przekonań, myśli i działań. To, w co wierzymy, o czym myślimy i co czujemy w umyśle i w sercu, zasadniczo kreuje nasze doświadczenie i życie. Otrzymujemy to, co dajemy. Jak wewnątrz, tak na zewnątrz".

Jako dzieci pragniemy prędko dorosnąć, nie licząc się z urokami beztroskiego życia, później jako dorośli cierpimy, bo nasze wewnętrzne dziecko odczuwa jakiś brak. Żyjąc w dysfunkcyjnej rodzinie, z ojcem alkoholikiem nie jesteśmy skazani na beznadziejną przyszłość, możemy wszystko zmienić, pracując nad sobą i rozmawiając z ludźmi, którzy mogą nam pomóc.

Podobała mi się sztuka odkrywania wiernych słuchaczy, odróżnia ich od ignorantów. Teraz już wiem, kiedy szkoda sobie język strzępić, a kiedy nie.

Mogę śmiało powiedzieć, że moje wewnętrzne dziecko jest spokojne.

Dobra książka w sam raz dla DDA i nie tylko, także dla przyszłych terapeutów i instruktorów terapii, jakim będę za jakiś czas.

,,Naszym zadaniem w procesie zdrowienia jest nauczyć się rozpoznawać problemy, kiedy też się pojawiają. Rozmawianie z osobami, przy których czujemy się bezpiecznie, pomaga rozświetlać i wyjaśniać nasze problemy".

,,Tworzymy własną historię na...

Świetnie pokazująca problemy z jakimi zmagaja sie osoby DDA. Owierajaca umysł i pokazująca daleką drogę do przepracowania wszystkiego w sobie. Uważam, że warta przeczytania.

Świetnie pokazująca problemy z jakimi zmagaja sie osoby DDA. Owierajaca umysł i pokazująca daleką drogę do przepracowania wszystkiego w sobie. Uważam, że warta przeczytania.