"Nie widzieć zła" jest to wstrząsająca książka naukowa poświęcona literaturze obozowej w Związku Radzieckim oraz rozpowszechnianej tam cały czas komunistycznej propagandzie. Tam represje i zamykanie ludzi w obozach były przedstawiane jako konieczność i forma resocjalizacji, dzięki której skazani uczyli się jak być przykładnymi obywatelami realizującymi w praktyce zasady nowego ustroju. Zaczęli wierzyć, że zło jakie czyni wobec nich władza radziecka, okazuje się wobec nich zbawienne i niejako zaczęli usprawiedliwiać jej zbrodnicze działania.

Prof. Dariusz Tołczyk ukazuje tutaj czytelnikom szokujący obraz propagandy prowadzonej na bardzo szeroką skalę za pomocą literatury. Zgodnie z wytycznymi partii bolszewickiej literaci na różne sposoby pokazywali rzekome dobrodziejstwa ustroju komunistycznego i nie wahali się przedstawiać zachowań takich jak przemoc czy morderstwo wobec wrogów systemu za akceptowane, a wręcz pożądane przez władzę. Wielu osadzonych w łagrach ludzi (w tym niektórzy referenci) bez słowa sprzeciwu akceptowało prześladowania i mimo cierpień wierzyli w potęgę Związku Radzieckiego oraz rzekome dobrodziejstwa, jakie niesie ze sobą komunizm. Nie sprzeciwiali się masowemu ludobójstwu oraz prześladowaniu ludzi uznawanych za "wrogów klasowych". Wierzyli bowiem, że zbrodnie popełniane przez Sowietów służą dobru kraju i ustrojowi.

Książka ta zmusza do przemyśleń nad tym, jakie straszliwe skutki niesie za sobą propaganda i wiara w słowa ludzi, którzy w imię chorych idei dopuszczają się zbrodni oraz zadają cierpienia innym ludziom. Jest to też książka o tym, jak władza potrafi zniewolić ludzi i nie pozwalać im na samodzielne myślenie. Warto przeczytać.

"Nie widzieć zła" jest to wstrząsająca książka naukowa poświęcona literaturze obozowej w Związku Radzieckim oraz rozpowszechnianej tam cały czas komunistycznej propagandzie. Tam represje i zamykanie ludzi w obozach były przedstawiane jako konieczność i forma resocjalizacji, dzięki której skazani uczyli się jak być przykładnymi obywatelami realizującymi w praktyce zasady...

Książka dla ludzi o mocnych nerwach. Poświęcona jest badaniu, jak to stwierdza sam Tołczyk, rzeczywistości koszmarnej (a wiadomo, że najstraszniejsze horrory to te, którym niedaleko od naszego własnego świata),w której "każdy mógł otrzymać etykietę kogokolwiek innego na podstawie wyłącznie słownej, a później ponieść konsekwencje tych słownych operacji" (s. 44). Wkładem autora do bogatej literatury opisującej totalitaryzm jest zwrócenie uwagi na zasadniczą funkcję, jaką pełni w systemie totalitarnym ideologia. Polega ona na wkroczeniu pomiędzy jednostkę i rzeczywistość, tak że żyjący pod butem tyranii nie ufa własnemu doświadczeniu, lecz woli zawierzyć oficjalnej wykładni obowiązującej ideologii. Kolejna po "Domu władzy" rewelacyjna pozycja PIW-u badająca radziecki komunizm. Każdy ceniący wolność powinien się z obiema tymi książkami zapoznać.

Książka dla ludzi o mocnych nerwach. Poświęcona jest badaniu, jak to stwierdza sam Tołczyk, rzeczywistości koszmarnej (a wiadomo, że najstraszniejsze horrory to te, którym niedaleko od naszego własnego świata),w której "każdy mógł otrzymać etykietę kogokolwiek innego na podstawie wyłącznie słownej, a później ponieść konsekwencje tych słownych operacji" (s. 44). Wkładem...

Książki niestety nie skończyłem, zbyt monotonna, 2 razy prawie usnąłem przy niej. Jeśli ktoś szuka czegoś o historii związku radzieckiego, miejscach, datach, ludziach to niech szuka czegoś innego.

Zdecydowanie nie dla mnie

Książki niestety nie skończyłem, zbyt monotonna, 2 razy prawie usnąłem przy niej. Jeśli ktoś szuka czegoś o historii związku radzieckiego, miejscach, datach, ludziach to niech szuka czegoś innego.

Zdecydowanie nie dla mnie