Pozycja chyba wyłącznie adresowana do varsavianistów. Fragmenty artykułów, ogłoszenia (dość ciekawe i klimatyczne, oddające ówczesne trendy oraz ducha czasów),fotografie - fatalnej jakości edytorskiej. Książka zupełnie pozbawiona wyrazistej osi kompozycyjnej.

Pozycja chyba wyłącznie adresowana do varsavianistów. Fragmenty artykułów, ogłoszenia (dość ciekawe i klimatyczne, oddające ówczesne trendy oraz ducha czasów),fotografie - fatalnej jakości edytorskiej. Książka zupełnie pozbawiona wyrazistej osi kompozycyjnej.

Sam robiłem podobny projekt i niezwykle mi się podoba realizacja tego: autorka na podstawie prasy i publikowanych wspomnień próbuje opisać jak wyglądało gorące lato 1920 roku w Warszawie. Ponieważ sam coś podobnego robiłem więc wiem jakie są pułapki takiego podejścia. Trudno jest odróżnić co w wiadomościach prasowych jest faktem a co jest próbą wywierania wpływu na opinię czytelników, czyli tzw. "faktem prasowym". Ponadto w prasie nie opisywano tego co dla czytelników było oczywiste, codzienne, przez co obraz jest prawie na pewno przerysowany. Uzupełnienie tego wspomnieniami i dziennikami trochę koryguje ale nie do końca.

Pomimo słabości tej metody nie bardzo mamy lepszą więc i tak jest to niezwykle cenny obraz. Szczególnie, że dotyczy przełomowego momentu w naszej historii. Dzisiaj, w trakcie różnych obchodów rocznicowych stara się nas przekonać, że Bitwa Warszawska to była pełna mobilizacja całego narodu ale jednak jak się zeskrobie trochę farby z wierzchu to widać, że pod spodem nie wszystko było piękne.

W tym obrazie narzuca mi się kilka obserwacji: po pierwsze to straszliwe wodolejstwo i "akcyjność" działań przeróżnych komitetów, nie mającą nic wspólnego z rzeczywistą skutecznością prowadzonych prac. Po drugie: spory polityczne dominujące nad życiem prasowym, jedynie częściowo wyciszone w przełomowym okresie wojny, kiedy już wszystko wskazywało na nadciąganie klęski. Po trzecie: bardzo długo nie było świadomości niebezpieczeństwa i złej sytuacji na froncie, na dobrą sprawę dopiero na 2 tygodnie przed 15/08 zaczęło się większe napięcie. No i po czwarte: programowy i duchowy antysemityzm, nakręcony już bardzo mocno w 1912 roku, cały czas wszechobecny.

Co do antysemityzmu to jest szczególnie intrygujące jest to, że on autentycznie wpływał na postrzeganie świata w takim stopniu, że trudno jet dziś powiedzieć co jest prawdą a co jest agitacją. Np. jeśli ktoś w krytycznym okresie widzi na ulicy grupę dyskutujących Żydów i ocenia, że "cieszą się z nadciągania Tuchaczewskiego" to skąd on wie, że się cieszą? Nic nie wskazuje na to, żeby znał żargon więc skąd wie, że nie rozważają głośno co tu robić? Albo kiedy polski oficer prowadzi polski oddział i widzi na ulicy prowadzoną kolumnę jeńców-czerwonoarmistów, którym żydowski tłum rzuca pomarańcze. Pomarańcze? W momencie, kiedy w w mieście brakuje nawet podstawowej żywności a drożyzna panuje nieprawdopodobna? Niby mamy tu do czynienia z autentycznymi wspomnieniami ale czy nasza pamięć nie płata nam czasem figli i nie widzimy tego co chcemy zobaczyć?

Inną ciekawą sprawą jest to jak na bieżąco próbowano tworzyć wizję "cudu" i "interwencji Marki Boskiej". Nie zdawałem sobie sprawy, że także i to w dużej mierze było dziełem Stanisława Strońskiego.

W każdym razie jest to bardzo ciekawy obraz zza zaplecza wielkich zmagań wojennych.

Sam robiłem podobny projekt i niezwykle mi się podoba realizacja tego: autorka na podstawie prasy i publikowanych wspomnień próbuje opisać jak wyglądało gorące lato 1920 roku w Warszawie. Ponieważ sam coś podobnego robiłem więc wiem jakie są pułapki takiego podejścia. Trudno jest odróżnić co w wiadomościach prasowych jest faktem a co jest próbą wywierania wpływu na opinię...

Troszkę się dłuży, natomiast nie da się ukryć, że niektóre informacje, szczególnie te z miasta są bardzo ciekawe.

Troszkę się dłuży, natomiast nie da się ukryć, że niektóre informacje, szczególnie te z miasta są bardzo ciekawe.

Bardzo ciekawe, barwne spojrzenie na ten krótki okres naszej historii. Osobiście tak pozycja rozbudziła moją ciekawość w temacie naszego antysemityzmu aby głębiej się temu przyjrzeć.

Bardzo ciekawe, barwne spojrzenie na ten krótki okres naszej historii. Osobiście tak pozycja rozbudziła moją ciekawość w temacie naszego antysemityzmu aby głębiej się temu przyjrzeć.

Książka pokazuje co działo się w Warszawie gdy Armia Czerwona szła na stolicę. Jak wychodziły gorsze cechy Polaków i jak zmieniali nastawienie gdy nieprzyjaciel stał u wrót miasta. Co pisały niektóre gazety i co znalazło się w pamiętnikach.

Książka pokazuje co działo się w Warszawie gdy Armia Czerwona szła na stolicę. Jak wychodziły gorsze cechy Polaków i jak zmieniali nastawienie gdy nieprzyjaciel stał u wrót miasta. Co pisały niektóre gazety i co znalazło się w pamiętnikach.

Co się działo w Warszawie, kiedy w jej kierunku pędziły wojska Tuchaczewskiego? A co kiedy na linii Wisły trwały zaciekłe boje? Zagrożenie bolszewizmem, wieści o ich niebywałym okrucieństwie musiały tu przecież docierać. A i w samej stolicy nie brakowało też komunistów. Strach przybierał różne formy, w tym tę najczęstszą, falę prześladowań Żydów, którzy oskarżani byli o współpracę z Sowietami. To straszne tak trwać i czekać. A jednak wychodziły w ówczesnej Warszawie gazety, teatry zapraszały na przedstawienia, w kawiarniach spotykali się ludzie. A książka Joanny Rolińskiej za pomocą tysiąca drobnych tekstów źródłowych to właśnie obrazuje. Mamy w niej fragmenty prasowych artykułów, wspomnień, reklamowych ogłoszeń, plakatów teatralnych, obwieszczeń. Życie kipi :)

Co się działo w Warszawie, kiedy w jej kierunku pędziły wojska Tuchaczewskiego? A co kiedy na linii Wisły trwały zaciekłe boje? Zagrożenie bolszewizmem, wieści o ich niebywałym okrucieństwie musiały tu przecież docierać. A i w samej stolicy nie brakowało też komunistów. Strach przybierał różne formy, w tym tę najczęstszą, falę prześladowań Żydów, którzy oskarżani byli o...

Przeczytaj i przenieś się na ulicę Warszawy w okresie międzywojennym, gdzie z jednej strony kwitnie kultura, a mieszkańcy tłumnie oddają się rozrywkom, a z drugiej - trwa wielka mobilizacja wojskowa miasta przygotowującego się na najazd bolszewików. Miasto kontrastów, chaosu i absurdów, ale i wyjątkowej atmosfery ogólnospołecznych starań o utrzymanie niedawno odzyskanej niepodległości.

Licznie cytowane artykuły z najważniejszych polskich dzienników tamtego okresu oraz zadziwiające, często rozkładające na łopatki ogłoszenia to niezwykle wartościowa cecha tej ksiażki.

Dla przykładu:
"Chłopczyka ochrzczonego, 3 miesięcznego, oddam miłosiernym katolickim paniom na wychowanie, mogę dopłacić. Sowia 3-50"

"Zgubiłam sztuczne zęby. Proszę o zwrot – fatygę wynagrodzę. Elektoralna 4 m 2"

Przeczytaj i przenieś się na ulicę Warszawy w okresie międzywojennym, gdzie z jednej strony kwitnie kultura, a mieszkańcy tłumnie oddają się rozrywkom, a z drugiej - trwa wielka mobilizacja wojskowa miasta przygotowującego się na najazd bolszewików. Miasto kontrastów, chaosu i absurdów, ale i wyjątkowej atmosfery ogólnospołecznych starań o utrzymanie niedawno odzyskanej...

Interesująca wycieczka do Warszawy latem 1920. Nie zobaczymy działań wojennych, tylko codzienność.

Interesująca wycieczka do Warszawy latem 1920. Nie zobaczymy działań wojennych, tylko codzienność.

Świetna książka! Przedstawia codzienne życie Warszawy gotującj się do wojny 1920 roku. Autorka wybrała szereg bardzo ciekawych cytatów z òwczesnych gazet i późniejszych wspomnień ukazujących ówczesną atmosferę stolicy z jej życiem kulturalnym, politycznym, społecznym(szokujący antysemityzm!). Oprócz tego w zajmujący sposób opisane ważne dla tamtego czasu postaci, o których dziś nierzadko się już nie pamięta. Bardzo polecam!

Świetna książka! Przedstawia codzienne życie Warszawy gotującj się do wojny 1920 roku. Autorka wybrała szereg bardzo ciekawych cytatów z òwczesnych gazet i późniejszych wspomnień ukazujących ówczesną atmosferę stolicy z jej życiem kulturalnym, politycznym, społecznym(szokujący antysemityzm!). Oprócz tego w zajmujący sposób opisane ważne dla tamtego czasu postaci, o których...