Niech będzie 6,5
Szczerze, to nawet nie wiem co takiego konkretnego zadziało się w tej części. Akcja rozwleczona w czasie, co chwilę tracąca pęd.
Jeden z najbardziej wyczekiwanych elementów książki to... utarczki i dyskusje między Mocarzami. O tak, to zdecydowanie trzyma poziom. Poza tym pojedyncze sutuacje budzące zainteresowanie, ale jak na ok 650 stron to trochę za mało.
Ta część na pewno wypada gorzej na tle poprzednich.

Niech będzie 6,5
Szczerze, to nawet nie wiem co takiego konkretnego zadziało się w tej części. Akcja rozwleczona w czasie, co chwilę tracąca pęd.
Jeden z najbardziej wyczekiwanych elementów książki to... utarczki i dyskusje między Mocarzami. O tak, to zdecydowanie trzyma poziom. Poza tym pojedyncze sutuacje budzące zainteresowanie, ale jak na ok 650 stron to trochę za...

Odrobinę rozczarowująca i koszmarnie rozciągnięta pierwsza część ostatniego tomu cyklu „Czarny pryzmat” narzuca czytelnikowi coraz więcej pytań, dając tym samym garść odpowiedzi, na te i tak już nawarstwione. Przyznam szczerze, iż kilka momentów naprawdę mnie zaskoczyło, jednaka nie będę także ukrywać, że w moim mniemaniu wiele wątków sprawia wrażenie , iż zostały przeciągnięte na siłę.
Jestem już w trakcie czytania ostatecznego zakończenia i z oceną cyklu jeszcze się wstrzymam, chociaż przyznaję, że pewne elementy fabuły stają się powoli męczące.

Odrobinę rozczarowująca i koszmarnie rozciągnięta pierwsza część ostatniego tomu cyklu „Czarny pryzmat” narzuca czytelnikowi coraz więcej pytań, dając tym samym garść odpowiedzi, na te i tak już nawarstwione. Przyznam szczerze, iż kilka momentów naprawdę mnie zaskoczyło, jednaka nie będę także ukrywać, że w moim mniemaniu wiele wątków sprawia wrażenie , iż zostały...

Bardzo dobra książka fantasy, ale wyraźny spadek formy autora. Tak naprawdę powinno być 6,5/10 ale za to czarne poczucie humoru zaokrąglę w górę. Duży plus za pokazanie niejednowymiarowych postaci.

Bardzo dobra książka fantasy, ale wyraźny spadek formy autora. Tak naprawdę powinno być 6,5/10 ale za to czarne poczucie humoru zaokrąglę w górę. Duży plus za pokazanie niejednowymiarowych postaci.

Uwielbiam tą serię. Z każdym tomem staje się coraz lepsza. Widać jak bohaterowie dorastają i mężnieją, co ogromnie mi się podoba i za co bardzo doceniam tą serię. Fabuła jest ciekawa i wciągająca. Trzyma w napięciu i od razu chce się sięgnąć po kolejny tom.

Uwielbiam tą serię. Z każdym tomem staje się coraz lepsza. Widać jak bohaterowie dorastają i mężnieją, co ogromnie mi się podoba i za co bardzo doceniam tą serię. Fabuła jest ciekawa i wciągająca. Trzyma w napięciu i od razu chce się sięgnąć po kolejny tom.

Długo czekałam na piątą księgę, a potem się zagapiłam i kupiłam długo po premierze. Ogromny plus już na początku książki, bo dostajemy krótkie streszczenie poprzednich tomów. Oczywiście jest ono na tyle pobieżne, żeby przypomnieć komuś, kto czytał, więc bez czytania poprzednich tomów nie ma się co zabierać za „Gorejącą Biel”.

To jest jedna z tych książek, które muszę czytać w totalnym skupieniu, żeby nie pomylić wątków. Jest ich sporo. Niewiele jest za to akcji w tej części. O dziwo, mimo braku spektakularnych zwrotów akcji, w ogóle się nie nudziłam i czytało mi się bardzo przyjemnie. Mam jednak wrażenie, że to było dopiero wprowadzenie do najważniejszych wydarzeń. Drugi tom się czyta i chyba dopiero wtedy będę mogła powiedzieć coś więcej.

Długo czekałam na piątą księgę, a potem się zagapiłam i kupiłam długo po premierze. Ogromny plus już na początku książki, bo dostajemy krótkie streszczenie poprzednich tomów. Oczywiście jest ono na tyle pobieżne, żeby przypomnieć komuś, kto czytał, więc bez czytania poprzednich tomów nie ma się co zabierać za „Gorejącą Biel”.

To jest jedna z tych książek, które muszę...

Zakochana w pierwszych trzech częściach i zdradzona w ostatniej... Jakiż bełkot, zaplątanie do tego stopnia, że nie wiadomo kim jest główny bohater, znikąd wyłażący bogowie, czeski film połączony z zabili go i uciekł. Durnoty bezlogiczne, moce wcześniej niemożliwe nagle stają się dostępne... filozofowanie totalnie pokrętne, zagmatwane. Specjalnie sie tu zarejestrowałam, bo musiałam komuś się wyżalić....tak spier***ć tak wspanialy świat, arcyciekawą magię...wyć się chce

Zakochana w pierwszych trzech częściach i zdradzona w ostatniej... Jakiż bełkot, zaplątanie do tego stopnia, że nie wiadomo kim jest główny bohater, znikąd wyłażący bogowie, czeski film połączony z zabili go i uciekł. Durnoty bezlogiczne, moce wcześniej niemożliwe nagle stają się dostępne... filozofowanie totalnie pokrętne, zagmatwane. Specjalnie sie tu zarejestrowałam, bo...

Pierwsze dwieście stron mnie wymęczyło strasznie, ale później robiło się coraz ciekawiej, choć nie na tyle, żebym podskakiwał z zachwytem. Książka miała swoje zajebiste momenty, ale także takie, które nudziły niemiłosiernie. Dużo gadaniny o niczym, mało potyczek, dużo filozofowania... Jednak pomimo moich narzekań nie mogę dać mniej gwiazdek, bo po prostu cała seria jest znakomita i jedna książka nie może jej spieprzyć.

Pierwsze dwieście stron mnie wymęczyło strasznie, ale później robiło się coraz ciekawiej, choć nie na tyle, żebym podskakiwał z zachwytem. Książka miała swoje zajebiste momenty, ale także takie, które nudziły niemiłosiernie. Dużo gadaniny o niczym, mało potyczek, dużo filozofowania... Jednak pomimo moich narzekań nie mogę dać mniej gwiazdek, bo po prostu cała seria jest...

Po "Krwawym zwierciadle" postanowiłam, że nie ruszę już kolejnych części "Powiernika światła", ale diabeł mnie podkusił i zaczęłam czytać...
Na szczęście dla mnie, autor świadomy tego, że jego książki przestają być klarowne dla czytelników, umieścił skrót z poprzednich tomów. Czytałam i ogarniało mnie przygnębienie. Jak to możliwe, że autor tak doskonałego cyklu jak "Nocny Anioł" ("Droga Cienia i następne) tak się zamotał w swoich pomysłach, tak zwariował na punkcie swoich koncepcji, że już ostatecznie nie wiadomo czy główny bohater żyje, czy umarł; czy jest chory na schizofrenię, czy też czytelnika czeka kolejna wolta koncepcyjna wydaniu Brenta Weeksa.
Odechciało mi się - książkę przestałam czytać na stronie 22 czyli po zapoznaniu się z "brykiem" z poprzednich części.

Po "Krwawym zwierciadle" postanowiłam, że nie ruszę już kolejnych części "Powiernika światła", ale diabeł mnie podkusił i zaczęłam czytać...
Na szczęście dla mnie, autor świadomy tego, że jego książki przestają być klarowne dla czytelników, umieścił skrót z poprzednich tomów. Czytałam i ogarniało mnie przygnębienie. Jak to możliwe, że autor tak doskonałego cyklu jak...

Tym razem ilość nie jakość... książka dłuży się niemiłosiernie, dobrnięcie do końca do męczarnia. We wcześniejszych tomach Kip był postacią, której losy interesowały mnie najbardziej obecnie pomijałem treści z jego udziałem bo nie dałem rady tego czytać... Do przeczytania pozostał jeszcze jeden tom ale sobie jeszcze poczeka...

Tym razem ilość nie jakość... książka dłuży się niemiłosiernie, dobrnięcie do końca do męczarnia. We wcześniejszych tomach Kip był postacią, której losy interesowały mnie najbardziej obecnie pomijałem treści z jego udziałem bo nie dałem rady tego czytać... Do przeczytania pozostał jeszcze jeden tom ale sobie jeszcze poczeka...

Świetna jak poprzednie

Świetna jak poprzednie