Nie moŋłem się oderwać

Nie moŋłem się oderwać

Bardzo polityczna i ciężko oceniać ją przez inny pryzmat. Z każdej strony wybrzmiewają poglądy autora. Autor nie potrafi odróżnić siebie od narratora, a jego światopogląd jest naiwnie czarno-biały.
Jedna gwiazdka dodatkowo za poczucie humoru, bo całkiem się zaśmiałam w niektórych momentach.

Bardzo polityczna i ciężko oceniać ją przez inny pryzmat. Z każdej strony wybrzmiewają poglądy autora. Autor nie potrafi odróżnić siebie od narratora, a jego światopogląd jest naiwnie czarno-biały.
Jedna gwiazdka dodatkowo za poczucie humoru, bo całkiem się zaśmiałam w niektórych momentach.

Zacząłem znajomość z Pilipiukiem od tej książki, spowodowała że sięgnąłem po Cykl z Wampirem i Kroniki Jakuba Wędrowycza

Zacząłem znajomość z Pilipiukiem od tej książki, spowodowała że sięgnąłem po Cykl z Wampirem i Kroniki Jakuba Wędrowycza

Miałem nadzieję, na większy udział poznanych na początku książki trzech bohaterek. Początek książki podobał mi się zdecydowanie najbardziej.

Miałem nadzieję, na większy udział poznanych na początku książki trzech bohaterek. Początek książki podobał mi się zdecydowanie najbardziej.

Książka trudna w ocenie ze względu na słabiutki Epilog. Większość lektury to jednak świetna, groteskowa podróż przez kolejne epoki historyczne, przez kolejnych okupantów polskich ziem. Widać tu ogromną wiedzę historyczną autora, przygotowanie, a także niczym niezmąconą wyobraźnię, która pozwala stworzyć przygody, o których nie śniło się filozofom. Więcej tu perypetii żołnierzy różnych armii niż tytułowych upiorów, w niczym to jednak nie przeszkadza. Jeśli zaś chodzi o zakończenie, autor dał się ponieść fali swoich poglądów politycznych, przez co z zamysłu śmieszny epilog stał się po prostu dość niezręcznych hejtem na UE, mniejszości narodowościowe, seksualne, itd. Jest to jednak jedno potknięcie w dość długiej, naprawdę dobrej książce.

Książka trudna w ocenie ze względu na słabiutki Epilog. Większość lektury to jednak świetna, groteskowa podróż przez kolejne epoki historyczne, przez kolejnych okupantów polskich ziem. Widać tu ogromną wiedzę historyczną autora, przygotowanie, a także niczym niezmąconą wyobraźnię, która pozwala stworzyć przygody, o których nie śniło się filozofom. Więcej tu perypetii...

Genialna. Powinna być lekturą w liceum :P
Świetny humor, dużo wiedzy, garść gorzkich refleksji.
Bardzo polecam.

Genialna. Powinna być lekturą w liceum :P
Świetny humor, dużo wiedzy, garść gorzkich refleksji.
Bardzo polecam.

Książkę bardzo dobrze się czyta. Świetnie wpleciona w opowieść historia Polski. Książka zabawna, można się trochę pośmiać choć często to gorzki śmiech.
Dla mnie jedyną wadą jest epilog. Jakby napisany na siłę przez kogoś innego. Lektura książki cieszyła mnie za każdym razem kiedy do niej sięgałam, jednak przy epilogu poczułam ogromne rozczarowanie. Nie wiem jaki był zamysł autora, ale jakikolwiek by nie był, moim zdaniem zupełnie nieudany. Dobrze, że ten epilog jest taki krótki.

Książkę bardzo dobrze się czyta. Świetnie wpleciona w opowieść historia Polski. Książka zabawna, można się trochę pośmiać choć często to gorzki śmiech.
Dla mnie jedyną wadą jest epilog. Jakby napisany na siłę przez kogoś innego. Lektura książki cieszyła mnie za każdym razem kiedy do niej sięgałam, jednak przy epilogu poczułam ogromne rozczarowanie. Nie wiem jaki był zamysł...

Bardzo ciekawa książka. Ciekawie poprowadzone losy Pałacu przez kilka epok. Zakończenie w stylu Pilipiuka, obnaża w trochę przerysowany sposób lewicową ideologię. Zdecydowanie jedna z lepszych książek autora.

Bardzo ciekawa książka. Ciekawie poprowadzone losy Pałacu przez kilka epok. Zakończenie w stylu Pilipiuka, obnaża w trochę przerysowany sposób lewicową ideologię. Zdecydowanie jedna z lepszych książek autora.

Język i humor typowy dla autora, śmieszny do końca, choć ostatniej części dość przewrotnie i niewykluczone, że wcale tak bardzo nie realnie. O bimbrze się też znalazło trochę tekstu, o czym autor nie zapomina również w "Światach Pilipiuka". Świetnie się bawiłem, czytając.

Język i humor typowy dla autora, śmieszny do końca, choć ostatniej części dość przewrotnie i niewykluczone, że wcale tak bardzo nie realnie. O bimbrze się też znalazło trochę tekstu, o czym autor nie zapomina również w "Światach Pilipiuka". Świetnie się bawiłem, czytając.

to dziwne, by Wielkiemu Grafomaństwu (:D) dać aż 9 gwiazdek, ale robię to z pełną premedytacją, bo Autor po prostu zasłużył :)! Z racji studiów (fil polska, ang, litewska UJ) szczególnie interesuję się kulturą szlachecką i takie jej przedstawienie, począwszy od fabuły przez narrację, a szczególnie dialogi, BARDZO przypada mi do gustu. Na każdym kroku (przecinku :) gra z konwencją, i to w jakim stylu...!

to dziwne, by Wielkiemu Grafomaństwu (:D) dać aż 9 gwiazdek, ale robię to z pełną premedytacją, bo Autor po prostu zasłużył :)! Z racji studiów (fil polska, ang, litewska UJ) szczególnie interesuję się kulturą szlachecką i takie jej przedstawienie, począwszy od fabuły przez narrację, a szczególnie dialogi, BARDZO przypada mi do gustu. Na każdym kroku (przecinku :) gra z...