Głównego bohatera przenika do szpiku kości samotność. Najcięższe do przetrwania są noce, zwłaszcza zimą. Wtedy jeździ pociągami - w zimną grudniową noc z przerażającą ciemnością za taflą okiennego szkła pociągu. Nocą w pociągu jest najczęściej sam - do czasu kiedy przysiada się do niego dziwny człowiek.
Autor ma niezwykłą zdolność bardzo obrazowego pisania - czuć samotność, ciszę, monotonny ruch pociągu, strach, ból. Genialnie buduje klimat. Fajne to było

Głównego bohatera przenika do szpiku kości samotność. Najcięższe do przetrwania są noce, zwłaszcza zimą. Wtedy jeździ pociągami - w zimną grudniową noc z przerażającą ciemnością za taflą okiennego szkła pociągu. Nocą w pociągu jest najczęściej sam - do czasu kiedy przysiada się do niego dziwny człowiek.
Autor ma niezwykłą zdolność bardzo obrazowego pisania - czuć samotność,...

Spoko opowiadanie, krótkie, zwięzłe, z plot twistem ma sam koniec. Polecam cieplutko

Spoko opowiadanie, krótkie, zwięzłe, z plot twistem ma sam koniec. Polecam cieplutko

Przeczytałam to opowiadanie wraz z innymi z tomu "Głód", niezaprzeczalnie trzyma w napięciu i nie pozwala się ani na chwilę wyłączyć. Przerażające swym wydźwiękiem ze względu na to, że jest aż nazbyt relane a wydarzenia w nim pokazane mogłby przydarzyć się każdemu z nas. No i to zakończenie, uwielbiam za nie autora. Ma ten dryg do plot twistów.

Przeczytałam to opowiadanie wraz z innymi z tomu "Głód", niezaprzeczalnie trzyma w napięciu i nie pozwala się ani na chwilę wyłączyć. Przerażające swym wydźwiękiem ze względu na to, że jest aż nazbyt relane a wydarzenia w nim pokazane mogłby przydarzyć się każdemu z nas. No i to zakończenie, uwielbiam za nie autora. Ma ten dryg do plot twistów.

Jak uwielbiam Karikę i prawie wszystko spod jego pióra mi się podoba, tak nie to opowiadanie. Rozczarowanie, ale mam nadzieję, że każda kolejna pozycja, która wyjdzie na naszym rynku (na co niecierpliwie czekam) będzie trzymała poziom jego pełnoformatowych powieści. Może po prostu opowiadania to nie bajka tego autora?

Jak uwielbiam Karikę i prawie wszystko spod jego pióra mi się podoba, tak nie to opowiadanie. Rozczarowanie, ale mam nadzieję, że każda kolejna pozycja, która wyjdzie na naszym rynku (na co niecierpliwie czekam) będzie trzymała poziom jego pełnoformatowych powieści. Może po prostu opowiadania to nie bajka tego autora?

Jest mi przykro, bo Jozef Karika to jeden z moich ulubionych autorów grozy... a tu takie rozczarowanie.
Być może dlatego, że czytałam wcześniej "Ciemność", gdzie pojawia się wzmianka o facecie w żółtej kurtce.
A być może dlatego, że po prostu czytałam wcześniej "Ciemność", gdzie pojawia się bardzo podobne rozwiązanie fabularne, przez co w połowie tekstu odgadłam główny plot twist, a tym samym mój zachwyt opadł niczym liść na wietrze.
Ale klimat jest, rzecz jasna, niesamowity.

Jest mi przykro, bo Jozef Karika to jeden z moich ulubionych autorów grozy... a tu takie rozczarowanie.
Być może dlatego, że czytałam wcześniej "Ciemność", gdzie pojawia się wzmianka o facecie w żółtej kurtce.
A być może dlatego, że po prostu czytałam wcześniej "Ciemność", gdzie pojawia się bardzo podobne rozwiązanie fabularne, przez co w połowie tekstu odgadłam główny plot...

Moje pierwsze spotkanie ze słowackim autorem. Podobały mi się jego psychologiczno-filozoficzne refleksje, poza tym jest klimacik grozy, ma to swoją atmosferę. Nie przepadam za rozlewem krwi więc tu minus, poza tym fabuła skojarzyła mi się z "Lśnieniem", a twist nie był jakiś bardzo odkrywczy. Ale potencjał autor ma. Zerknę do innej jego książki.

Moje pierwsze spotkanie ze słowackim autorem. Podobały mi się jego psychologiczno-filozoficzne refleksje, poza tym jest klimacik grozy, ma to swoją atmosferę. Nie przepadam za rozlewem krwi więc tu minus, poza tym fabuła skojarzyła mi się z "Lśnieniem", a twist nie był jakiś bardzo odkrywczy. Ale potencjał autor ma. Zerknę do innej jego książki.

Po pierwsze jest to opowiadanie, a nie książka.
Szału nie ma, a i intrygi można się domyślić.

Po pierwsze jest to opowiadanie, a nie książka.
Szału nie ma, a i intrygi można się domyślić.

"Samotność" Opowiadanie Jozef Karika

Samotność może mieć różne oblicza. Można czuć się samotnym wśród wielu ludzi, bo nie ma przy naszym boku bliskich osób, przyjaciół, rodziny. Można też czuć się samotnym samym swoim jestestwem, duszą, wśród całego świata, kosmosu, ziemskiego życia.
Tę ostatnią samotność odczuwa bohater tego opowiadania.
Nie chcąc się w niej pogrążyć, ucieka przed przytłaczającą go pustką, znajdując swój własny sposób ratunku, którym są podróże nocą, w brew pozorom, w opustoszałych pociągach.
Przyznam, że autor kolejny raz pozytywnie zaskoczył mnie swoją historią. Niespodziewane i niesamowite zakończenie opowiadania z pełnym studium psychiki bohatera. Krótka ale świetna i trściwa historyjka.

"Samotność" Opowiadanie Jozef Karika

Samotność może mieć różne oblicza. Można czuć się samotnym wśród wielu ludzi, bo nie ma przy naszym boku bliskich osób, przyjaciół, rodziny. Można też czuć się samotnym samym swoim jestestwem, duszą, wśród całego świata, kosmosu, ziemskiego życia.
Tę ostatnią samotność odczuwa bohater tego opowiadania.
Nie chcąc się w niej pogrążyć,...

Całkiem ciekawe i świetnie warsztatowo napisane opowiadanie grozy, gdyż nie można tego zaliczyć do gatunku fantasy. Krótkie ale mocne, daje do myślenia w kwestii uwagi na otoczenie i osoby, a którymi mamy kontakt.

Całkiem ciekawe i świetnie warsztatowo napisane opowiadanie grozy, gdyż nie można tego zaliczyć do gatunku fantasy. Krótkie ale mocne, daje do myślenia w kwestii uwagi na otoczenie i osoby, a którymi mamy kontakt.

Inna niż wszystkie. Krótkie opowiadanie, trochę przerażające ale warte przeczytania.

Inna niż wszystkie. Krótkie opowiadanie, trochę przerażające ale warte przeczytania.