Trochę, jak gdyby Autor chciał połączyć wiktoriańskość, wręcz lovecraftiowość, ze Złym Tyrmanda; mamy tu portret miasta (bardzo dobry),gęsty klimat (jak u Lovecrafta),zimny klimat i dziwnych ludzi (jak u Tyrmanda). Choć teraz, po paru miesiącach od lektury, pewne szczegóły już mi się pozacierały - kiedyś do niej wrócę, ale najpierw przeczytam Listy z miasta wiatraków.

Trochę, jak gdyby Autor chciał połączyć wiktoriańskość, wręcz lovecraftiowość, ze Złym Tyrmanda; mamy tu portret miasta (bardzo dobry),gęsty klimat (jak u Lovecrafta),zimny klimat i dziwnych ludzi (jak u Tyrmanda). Choć teraz, po paru miesiącach od lektury, pewne szczegóły już mi się pozacierały - kiedyś do niej wrócę, ale najpierw przeczytam Listy z miasta wiatraków.

Chcesz rozpocząć podróż. Gdzieś pojawiły się informacje od zupełnie nieznanych ci osób, że istnieje miejsce, które warto odwiedzić. Jeszcze go nie znasz, ale ryzykujesz i ruszasz w nieznane.

Głodny czegoś nowego, zakupiłem wolumin. Piękna okładka, będzie dobrze wyglądała w biblioteczce - pomyślałem. Zacząłem podróż, prowadzony przez autora, o którym nigdy nie słyszałem. Pierwsze "kroki" były zupełnie zwyczajne. Stawiane od tak, z ostrożnością. Nie mogłem ocenić tego co zobaczę na mecie, dopóki się tam nie pojawię.

Spokojna podróż, zamienia się w pogoń. Numery stron zdają się nie układać w odpowiedniej kolejności. Stale wzrastają. Tak właśnie się czyta tę książkę. Nie wiesz kiedy spada na Ciebie lawina wydarzeń, która pochłania cię bez reszty. Kiedy ktoś zapyta, co mogę polecić z ostatnio przeczytanych pozycji. Z dumą odpowiem "Chodź ze mną".

Chcesz rozpocząć podróż. Gdzieś pojawiły się informacje od zupełnie nieznanych ci osób, że istnieje miejsce, które warto odwiedzić. Jeszcze go nie znasz, ale ryzykujesz i ruszasz w nieznane.

Głodny czegoś nowego, zakupiłem wolumin. Piękna okładka, będzie dobrze wyglądała w biblioteczce - pomyślałem. Zacząłem podróż, prowadzony przez autora, o którym nigdy nie słyszałem....

Cieszę się że sięgnąłem właśnie po ten tytuł, zaczynając nim nowy rok czytelniczy, ponieważ dobrze jest zaczynać nowy rok będąc spełniony po przeczytaniu tak dobrej pozycji jaką jest Chodź ze mną, później niestety zostaje tylko kac czytelniczy ☹
Książka absolutnie fenomenalna. Wciągająca od pierwszych stron fabuła, mrok i tajemnica odkrywana powoli, dobrze napisane postacie i świetne dialogi dodatkowo fakt że jest to debiut autora, sprawiają że ‘’Chodź ze mną’’ ląduje do mojej ‘’szufladki’’ zwanej pieszczotliwie perełkami. Nie omieszkam również spojrzeć na tą powieść, pod koniec roku gdy przyjdzie mi wybrać najlepszą książkę 2024r. ‘’Chodź ze mną’’ jest godnym kandydatem. Życzyłbym sobie aby każde kolejne książki, które przeczytam w tym roku, były równie na tak wysokim poziomie.

Cieszę się że sięgnąłem właśnie po ten tytuł, zaczynając nim nowy rok czytelniczy, ponieważ dobrze jest zaczynać nowy rok będąc spełniony po przeczytaniu tak dobrej pozycji jaką jest Chodź ze mną, później niestety zostaje tylko kac czytelniczy ☹
Książka absolutnie fenomenalna. Wciągająca od pierwszych stron fabuła, mrok i tajemnica odkrywana powoli, dobrze napisane postacie...

Wrocław to jedno z największych i najszybciej rozwijających się miast współczesnej Polski. Pełne zabytków które sto lat temu były świadkami makabrycznych zbrodni i aktów profanacji. Dariusz Drzewiecki, znany wrocławski restaurator, decyduje się na zakup starego budynku Nowej Giełdy, w którym przed II wojną światową mieściła się prestiżowa restauracja „Goldenes Kalb”, w której salach bawiła się śmietanka towarzyska Breslau. Wkrótce właściciel lokalu, jego pracownicy oraz ekipa remontowa stają się świadkami niezwykłych, przerażających wydarzeń, które coraz bardziej wpływają na ich zachowania i popychają ich ku obłędowi. Sytuacja staje się jeszcze gorsza, gdy Drzewiecki odkrywa ukryte za ścianą pomieszczenie, do którego wejście z jakiegoś powodu zostało zamurowane.
„Chodź ze mną” to książka, która za sprawą mrocznej okładki i tytułu wypisanego szwabachą, potrafi przyciągnąć uwagę fanów literatury grozy. W środku można znaleźć mroczny, momentami klaustrofobiczny horror, którego akcja toczy się wokół nawiedzonego lokalu, w centrum Wrocławia. Konrad Możdżeń snuje swoją opowieść bardzo powoli. Pozwalając czytelnikowi odkrywać prawdę o przeszłości „Goldenes Kalb” na podstawie umiejętnie ukrytych w tekście wskazówek i fragmentów dziennika pewnego rzeźnika.
Ważnym elementem opowieści są jej bohaterowie. Każdy z nich, inaczej odczuwa to, co dzieje się w restauracji, jedni powoli popadają w szaleństwie, inni rozpamiętują dawno przeżyte traumy, pogrążają się w użalaniu się nad sobą. Ten właśnie element w całej książce podobał mi się najbardziej.
Najsłabszym elementem książki jest jej zakończenie. Moim zdaniem zbyt długie i zawierające lakoniczne wytłumaczenie przyczyn, dlaczego niektóre osoby pracujące w restauracji były bardziej a inne mniej podatne na opętanie przez Zło. Dla mnie wskazany przez autora klucz do zrozumienia tej zależności jest mało przekonujący.

Wrocław to jedno z największych i najszybciej rozwijających się miast współczesnej Polski. Pełne zabytków które sto lat temu były świadkami makabrycznych zbrodni i aktów profanacji. Dariusz Drzewiecki, znany wrocławski restaurator, decyduje się na zakup starego budynku Nowej Giełdy, w którym przed II wojną światową mieściła się prestiżowa restauracja „Goldenes Kalb”, w...

Rewelacyjna powieśc grozy. Objętości w ogóle nie czuć, gdyż czyta się z zapartym tchem. Autor należycie wprowadził bohaterów i ich historie. Klimat zła, przerażenia bardzo wciąga, wiele razy serce mi szybciej zabiło :) Jest również sporo makabry ale moim zdaniem powieść bardziej skupia się na atmosferze, budowaniu napięcia i wejściu w głowę bohaterów. Dodatkowe smaczki dla osób, które dobrze znają Wrocław. Jedna z lepszych książek jakie ostatnio czytałam.

Rewelacyjna powieśc grozy. Objętości w ogóle nie czuć, gdyż czyta się z zapartym tchem. Autor należycie wprowadził bohaterów i ich historie. Klimat zła, przerażenia bardzo wciąga, wiele razy serce mi szybciej zabiło :) Jest również sporo makabry ale moim zdaniem powieść bardziej skupia się na atmosferze, budowaniu napięcia i wejściu w głowę bohaterów. Dodatkowe smaczki dla...

Pomimo, że nie jestem wielkim fanem grozy sięgnęłam po książkę zachęcona opiniami. Nie zawiodłam się. Bardzo wciągająca książka. Do ostatniego zdania trzyma w napięciu. Nieprędko sięgnę po nią kolejny raz, nie dlatego, że była zła, wręcz przeciwnie. Książka raczej zostani ze mną na bardzo długo. Świetny styl. Książkę czyta się lekko, przyjemnie. Od samego początku do końca czytelnik nie jest w stanie się nudzić. Bardzo polecam fanom grozy. Pomimo, iż jest to początek pisarskiej drogi autora, książka nie zawodzi. Postaci są dobrze wykreowane i co mnie osobiście urzeka to poczucie ciągłej obecności w fabule poprzez wprawne manewrowanie narracją. Wyczekuje kolejnych książek!

Pomimo, że nie jestem wielkim fanem grozy sięgnęłam po książkę zachęcona opiniami. Nie zawiodłam się. Bardzo wciągająca książka. Do ostatniego zdania trzyma w napięciu. Nieprędko sięgnę po nią kolejny raz, nie dlatego, że była zła, wręcz przeciwnie. Książka raczej zostani ze mną na bardzo długo. Świetny styl. Książkę czyta się lekko, przyjemnie. Od samego początku do końca...

Nudne i długie jak flaki z olejem. Zmarnowany potencjał, tak naprawdę, przez większość czasu śmierdzi ze dziury w ścianie i tyle. Nie warto.

Nudne i długie jak flaki z olejem. Zmarnowany potencjał, tak naprawdę, przez większość czasu śmierdzi ze dziury w ścianie i tyle. Nie warto.

Wrocław, budynek Nowej Giełdy – to w tamtejszych podziemiach mieści się dawne „Goldenes Kalb”. Nowy właściciel stworzył lokal, którego pracownicy stają się świadkami nietypowych wydarzeń, a wkrótce ich umysły ogarnia prawdziwy obłęd. Jak odróżnić makabryczne wizje od rzeczywistości? I czy w ogóle jest to możliwe?

Pod względem warsztatu pisarskiego w zasadzie trudno jest się do czegokolwiek przyczepić. Autor jest debiutantem, a to zawsze niesie ze sobą ryzyko, że w treści będzie to odczuwalne przez czytelnika. Tutaj podobne uczucie mi nie towarzyszyło. Jedyna rzecz, która nie do końca jest dla mnie zrozumiała to niekiedy przeintelektualizowane, zbyt „literackie” opisy prostych czynności. Nigdy dotąd nie spotkałam się z takim językiem w horrorze i niestety, ale mojej ocenie odrobinę się to gryzło. Choć warto zaznaczyć, że wspomniane opisy nie były stosowane na tyle często, by zniechęcało to do lektury.

Największą wadą tej pozycji jest to, że przebrnięcie przez jej pierwszą połowę jest może nie horrorem, ale ciężką batalią. A czy warto ją było stoczyć? Zdecydowanie tak. Rozległe i niekiedy nużące opisy nie służą budowaniu napięcia wskutek czego przez około 200 stron dzieje się niewiele. Łatwo utracić zapał do czytania i nadzieję, że w końcu pojawi się pożądane poczucie niepokoju. Lecz połowa książki to niemal symboliczny próg, po którego przestąpieniu wkraczamy w naprawdę mroczny, przesiąknięty tajemnicą i grozą świat. Jak to z reguły w horrorach bywa – zakończenie jest dość przewidywalne, jednak otwarcie przyznaję, że jedno ze zdań zamykających tę powieść mocno zryło mi bańkę. A wzmianką o nakręconych urbexowiczach @konradmozdzen kupił mnie całkowicie.

Autor opowiada o codziennym życiu, które stopniowo wypełniać zaczynają niecodzienne zjawiska, a robi to w wyjątkowym, swoim własnym stylu, o który bardzo trudno, zwłaszcza na początku literackiej drogi. Ciekawe jest także osobiste posłowie, które na tle standardowych bardzo się wyróżnia. Oprócz przepięknego wydania po tę książkę warto sięgnąć głównie ze względu na klimat, jaki udało się ukształtować autorowi w drugiej połowie „Chodź ze mną”.

Wrocław, budynek Nowej Giełdy – to w tamtejszych podziemiach mieści się dawne „Goldenes Kalb”. Nowy właściciel stworzył lokal, którego pracownicy stają się świadkami nietypowych wydarzeń, a wkrótce ich umysły ogarnia prawdziwy obłęd. Jak odróżnić makabryczne wizje od rzeczywistości? I czy w ogóle jest to możliwe?

Pod względem warsztatu pisarskiego w zasadzie trudno jest...

Kupiłam tę książkę dla okładki, ale treść okazała się wciągająca. Niestety jak na horror to wcale nie wzbudza strachu. Nawet niepokoju

Kupiłam tę książkę dla okładki, ale treść okazała się wciągająca. Niestety jak na horror to wcale nie wzbudza strachu. Nawet niepokoju

Będzie krótko: świetnie napisana banalna historia. Jeśli Możdżeń dorzuci do swojego stylu ciekawą historię, najlepiej z drugim dnem, to będzie jednym z najlepszych twórców horrorów na polskim rynku.

Będzie krótko: świetnie napisana banalna historia. Jeśli Możdżeń dorzuci do swojego stylu ciekawą historię, najlepiej z drugim dnem, to będzie jednym z najlepszych twórców horrorów na polskim rynku.