Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ciąg dalszy Szaławiły. Lekarka Oda mieszka na działce dawnej Lichotki i zaczyna poznawać nowe środowisko. A tu zaczynają się dziać niepokojące rzeczy - nadchodzi przesilenie, Roch jej unika.
Bazyl cud, miód i orzeszki i jeszcze w zestawie z Michałko - no ekseląs. Czyta się przyjemnie chociaż to ciut słabsza część od poprzednich.

Ciąg dalszy Szaławiły. Lekarka Oda mieszka na działce dawnej Lichotki i zaczyna poznawać nowe środowisko. A tu zaczynają się dziać niepokojące rzeczy - nadchodzi przesilenie, Roch jej unika.
Bazyl cud, miód i orzeszki i jeszcze w zestawie z Michałko - no ekseląs. Czyta się przyjemnie chociaż to ciut słabsza część od poprzednich.

Głównego bohatera przenika do szpiku kości samotność. Najcięższe do przetrwania są noce, zwłaszcza zimą. Wtedy jeździ pociągami - w zimną grudniową noc z przerażającą ciemnością za taflą okiennego szkła pociągu. Nocą w pociągu jest najczęściej sam - do czasu kiedy przysiada się do niego dziwny człowiek.
Autor ma niezwykłą zdolność bardzo obrazowego pisania - czuć samotność, ciszę, monotonny ruch pociągu, strach, ból. Genialnie buduje klimat. Fajne to było

Głównego bohatera przenika do szpiku kości samotność. Najcięższe do przetrwania są noce, zwłaszcza zimą. Wtedy jeździ pociągami - w zimną grudniową noc z przerażającą ciemnością za taflą okiennego szkła pociągu. Nocą w pociągu jest najczęściej sam - do czasu kiedy przysiada się do niego dziwny człowiek.
Autor ma niezwykłą zdolność bardzo obrazowego pisania - czuć samotność,...

Matylda dostaje od babci Aleksandry w spadku dom na wsi - darowizna jest o tyle niespodziewana, że z babką nie utrzymywała od dawna kontaktu, a do obdarowania kobieta miała więcej bliższych jej osób. Matylda w swoich rozważaniach próbuje dociec co spowodowało, iż to akurat ona dostała dom.
Ta powieść jest totalnie inna. Bardzo kameralna, pisana w specyficzny sposób - jest to monolog głównej bohaterki z mnóstwem opisów przestrzeni, zachowań, uczuć. Autorka pisze absolutnie pięknym, plastycznym językiem, czaruje słowem, totalnie magicznie. Książka jest kopalnią cytatów.
Cudna ❤

Matylda dostaje od babci Aleksandry w spadku dom na wsi - darowizna jest o tyle niespodziewana, że z babką nie utrzymywała od dawna kontaktu, a do obdarowania kobieta miała więcej bliższych jej osób. Matylda w swoich rozważaniach próbuje dociec co spowodowało, iż to akurat ona dostała dom.
Ta powieść jest totalnie inna. Bardzo kameralna, pisana w specyficzny sposób - jest...