Trochę czegoś innego spodziewałam się biorąc tę książkę do ręki - więcej geografii, konkretnych miejsc, przedstawicieli angielskiej społeczności. Takich elementów namacalnych. Dostałam jednak coś lepszego, aniżeli oczekiwałam - swoisty pamiętnik życia polskiego emigranta w "wyidealizowanej Wielkiej Brytanii". Wyidealizowanej, bo znanej z filmów i seriali jak z obrazka, gdzie wszyscy są tacy dostojni. Znanej z uwielbianej literatury angielskiej, gdzie nawet bohaterowie z klasy niższej są tacy angielscy. A okazuje się, że Brytyjczycy też dłubią w nosie i korzystają z ubikacji. Obserwacje Klaudiusza Lacha opisane w krótkich ni to opowiadaniach, ni to felietonach są jednymi z lepszych tekstów, jakie ostatnio czytałam. Od konkretnych i wprost opisanych sytuacji, poprzez zrzucenie z piedestału Kubusia Puchatka, do pięknego, niemal poetyckiego opisania nadchodzących i odchodzących pór roku. Przez to wszystko przebija ironia, ale nie złośliwa, humor, ale nie taki, że śmiejemy się w głos i swego rodzaju smutek oraz samotność emigranta, a także duma z pewnych polskich dobrodziejstw (choćby gruby plaster polędwicy sopockiej w kanapce). Po przeczytaniu stwierdzam, że mimo iż książka nie opisuje miejsc konkretnych do zwiedzania (muzea, mosty, parki itp.),to daje mi nowe spojrzenie na to, co angielskie. Na codzienność, zwykłość i uruchomiła we mnie tęsknotę za dobrą kawą, choć to herbata jest wielbiona przez Anglików. To moje spojrzenie na tę ciekawą, trochę zaskakującą, ale bardzo interesującą książkę. Polecam :)

Trochę czegoś innego spodziewałam się biorąc tę książkę do ręki - więcej geografii, konkretnych miejsc, przedstawicieli angielskiej społeczności. Takich elementów namacalnych. Dostałam jednak coś lepszego, aniżeli oczekiwałam - swoisty pamiętnik życia polskiego emigranta w "wyidealizowanej Wielkiej Brytanii". Wyidealizowanej, bo znanej z filmów i seriali jak z obrazka,...

„Niezgłębiona jest, dwoistość ludzkiej natury. Jedno wydaje mi się jednak pewne. Pachniemy, bo śmierdzimy”.

Londyn to wyjątkowe miejsce, tętniące życiem i swoistą innością. Miejsce gdzie można spotkać zadziwiającą mieszankę światopoglądów, kultur, narodowości i ludzkich charakterów. Autor od lat mieszkający w Londynie, ukazuje w całej okazałości, szczerości i prostocie napotykanych na swej życiowej ścieżce ludzi, zjawiska i zaskakujące szczere oblicze tego miasta.

Pan Klaudiusz daje nam niewielkich rozmiarów książkę, przepełnioną bardzo krótkimi opowiadaniami. Jest ich bardzo dużo. Mnogość historyjek zaskakuje różnorodnością i brakiem schematów. Wzbudzały we mnie przeróżne emocje od ciekawości, irytację, głośny wybuch śmiechu, po niesmak czy szok. Autor pisze bardzo prostym, przystępnym językiem, przez co książka czyta się jakby sama. Bohaterowie tych historyjek to ciekawe, intrygujące, zaskakujące i dziwne osobowości.

Uniwersalność, pomysłowość, spostrzegawczość przez pryzmat własnych doświadczeń i wpasowania we własne postrzeganie świata. Zaskakująca wędrówka przez krzyżujące się chodniki, uliczki, ulice. Różni ludzie podążający w sobie tylko znanym kierunku. Tajemnice, sekrety, niedopowiedzenia. Świat chwilami dziwny, zaskakujący, intrygujący. Absurdy i osobliwe sytuacje. Nowe, nieznane oblicze Londynu i jego mieszkańców. Wszystko to do odkrycia i poznania.

Tchnie szczerością, jest bardzo specyficzna i klimatyczna. Poprawia humor, daje do myślenia. Podeszłam do niej z dużym dystansem i ciekawością. Czy polecam? Myślę, że zarówno forma jak i treść pomimo swojego osobliwego charakteru znajdzie swoich odbiorców, warto :)

http://tatiaszaaleksiej.pl/?p=2945

„Niezgłębiona jest, dwoistość ludzkiej natury. Jedno wydaje mi się jednak pewne. Pachniemy, bo śmierdzimy”.

Londyn to wyjątkowe miejsce, tętniące życiem i swoistą innością. Miejsce gdzie można spotkać zadziwiającą mieszankę światopoglądów, kultur, narodowości i ludzkich charakterów. Autor od lat mieszkający w Londynie, ukazuje w całej okazałości, szczerości i prostocie...

Od czasu do czasu lubię sięgnąć po książkę, która składa się z krótkich opowiadań, dzięki czemu co chwila wpadam w nową historię. Tym razem chciałam Wam polecić książkę Klaudiusza Lacha, KRÓLEWNY JEŻDZĄ METREM. ZAPISKU Z LONDYNU. Książka składa się z bardzo wielu historyjek o objętości średnio 2 stron każda. Są to w większość pełne humoru opowiadania, które powstały z obserwacji autora właśnie w Londynie. Jakże wiele dzieje się niby w tak zwykłym „miejscu” jak metro, różne kultury, różni ludzie, różne historie. Żeby tylko tytuł Was nie zmylił, że wszystkie opowiadania to stricte historie z metra. Nie. Są tutaj zawarte też obserwacje z takich miejsc jak np. sklep Primark czy TK Maxx. Czytając książę miałam wrażenie jakbym czytała … pamiętnik autora. Tak, pamiętnik, te krótkie historyjki właśnie takie odczucie we mnie wzbudziły. Jeśli szukacie lekko i przyjemnie napisanej książki to polecam ;)
--- Zaczytany Książkoholik

Od czasu do czasu lubię sięgnąć po książkę, która składa się z krótkich opowiadań, dzięki czemu co chwila wpadam w nową historię. Tym razem chciałam Wam polecić książkę Klaudiusza Lacha, KRÓLEWNY JEŻDZĄ METREM. ZAPISKU Z LONDYNU. Książka składa się z bardzo wielu historyjek o objętości średnio 2 stron każda. Są to w większość pełne humoru opowiadania, które powstały z...

Książka ta zawiera zapiski autora dotyczące Londynu oraz ludzi, których napotkał na swojej drodze właśnie w tym mieście. Myślę, że to idealna pozycja do poczytania na obecny czas. Niejednokrotnie wywoływała u mnie najpierw szok, który później przemieniał się w niekontrolowany wybuch śmiechu. A tego właśnie nam teraz trzeba.

Sama nigdy nie byłam w Londynie, ale dzięki zapiskom autora odbyłam podróż do tego miejsca. To nic, że tylko w wyobraźni, czytając czułam się jakbym tam była i te wszystkie sytuacje oglądała z bliska. Klaudiusz Lach zabiera nas w podróż po pięknym i fascynującym mieście jakim jest Londyn. W tej podróży napotkamy wiele fascynujących postaci, tajemnic, ale także własnych przemyśleń.

„Piękne chwile zdeponowane w sejfach ludzkich dusz zaprocentują bogactwem pięknych wspomnień. A kolejne weekendy w towarzystwie bliskich nam osób znowu nadejdą. Bo kim jesteśmy bez tych, których kochamy? Ulotnymi awatarami samych siebie gnanymi bezwolnie podmuchami czasu.”

Autor sam osiadł tam wiele lat temu i stał się bacznym obserwatorem tego miasta. Czasem był świadkiem absurdalnych rzeczy czy też zaskakujących sytuacji. Jak widać, życie w Londynie do nudnych nie należy, gdyż tutaj każdego dnia można doświadczyć czegoś nowego. I nigdy tak naprawdę nie wiadomo, co to będzie tym razem.

Londyn to urokliwe miejsce, pełne specyficznych ludzi. To miasto, które tętni życiem i w którym moglibyśmy spędzić całe życie, odkrywając kolejne jego zakamarki. To miasto, które przyciąga ludzi z całego świata i które tak naprawdę nigdy nie śpi, nawet w nocy.

Klaudiusz Lach opowiada o londyńskiej rzeczywistości w taki sposób, iż na naszej buzi pojawia się szeroki uśmiech. Niemniej zmusza nas również do przemyśleń, własnych analiz pewnych sytuacji. Całość napisana jest prostym językiem przez co książkę pochłania się bardzo szybko. Dodatkowo znajdziemy tutaj specyficzne słownictwo. Wszystko to połączone w jedną całość sprawia, że ta książka jest warta uwagi.

„No tak, wygalając sobie głowę o poranku, zaciąłem się krwawo niczym szlachcic na sejmiku. Nieświadomy tego, żem cały ubroczon, wparadowałem sobie do metra, budząc zapewne popłoch okrawiowionym łbem… Zapragnąłem sławy skandalisty, a wyszedłem na niedorżniętego barana.”

"Królewny jeżdżą metrem. Zapiski z Londynu" to doskonała pozycja dla każdego czytelnika, która wprawi nas w radosny nastrój. To zapiski z życia autora, które pokażą nam, że czasem trzeba zachować odpowiedni dystans do zadziwiających nas sytuacji. Gorąco polecam.

Książka ta zawiera zapiski autora dotyczące Londynu oraz ludzi, których napotkał na swojej drodze właśnie w tym mieście. Myślę, że to idealna pozycja do poczytania na obecny czas. Niejednokrotnie wywoływała u mnie najpierw szok, który później przemieniał się w niekontrolowany wybuch śmiechu. A tego właśnie nam teraz trzeba.

Sama nigdy nie byłam w Londynie, ale dzięki...