Książka na 20 minut. Absolutne podstawy podstaw, jeśli chodzi o hodowlę szczurów. Jeśli ktoś ma już jakąś wiedzę i chciałby ją rozszerzyć, to w tej książce zdecydowanie tego rozszerzenia nie znajdzie. Do tego, mimo że książka ma tylko kilkadziesiąt stron (a na dodatek nie ma w niej dużo tekstu, bo sporą część zajmują zdjęcia i rysunki) pojawia się w niej bardzo dużo błędów. Albo jakieś loso wo wskakują ce spa cje, które utrudniają czytanie, albo inne błędy, jak np. w zapisie gatunków szczurzych patogenów ("Salmonella typhi murinum"). Przy tak małej ilości tekstu wypadałoby nad nim zapanować lepiej.
Postawię ją na półce, skoro już mam, ale raczej podczas opieki nad swoimi szczurkami nie będę do niej zaglądał.

Książka na 20 minut. Absolutne podstawy podstaw, jeśli chodzi o hodowlę szczurów. Jeśli ktoś ma już jakąś wiedzę i chciałby ją rozszerzyć, to w tej książce zdecydowanie tego rozszerzenia nie znajdzie. Do tego, mimo że książka ma tylko kilkadziesiąt stron (a na dodatek nie ma w niej dużo tekstu, bo sporą część zajmują zdjęcia i rysunki) pojawia się w niej bardzo dużo błędów....

Niewiele jest książek poświęconych tym inteligentnym i sympatycznym gryzoniom.
Więc cieszyć się należy z każdej która je opisuje.

Szczury większości ludzi źle się kojarzą co prawdopodobnie jest związane z ich dzikimi kuzynami (szczur śniady, szczur wędrowny itd.) ale nie zapominajmy, że przez dziesiątki lat i setki pokoleń tych gryzoni hodowanych w laboratoriach powstał szczur laboratoryjny – któremu ludzkość zawdzięcza równie wiele dobrego a może i więcej niż złego dzikim gatunkom.
Natomiast gdy zorientowano się jak inteligentne i przyjazne są te stworzenia trafiły one również do domów jako pupile. A co za tym idzie powstały kolejne wyhodowane sztucznie, mające niewiele wspólnego z dzikimi przodkami szczurki takich odmian jak np. DUMBO. Sprawdźcie jak wygląda szczurek Dumbo a już przestaniecie go widzieć w kategorii potwora.
Co do ich inteligencji to osobiście uważam, że gdyby szczury żyły tak długo jak ludzie (a nie średnio 2 lata) to pewnie stworzyłyby cywilizację konkurującą z tą człowieka (bo sprawności manualnej i przeciwstawnego kciuka im nie brakuje).
Co do samej książki to jej treść jest dosyć skromna a z kilkoma opiniami autora nie mogę się zgodzić.
Ale wynika to z indywidualnego charakteru tych zwierzątek. Np. kołowrotek (karuzela). Autor odradza go dla szczurów. Większości szczurów rzeczywiście nie chce się w nim biegać (oczywiście musi być on odpowiednio duży i tak zabudowana aby nie zagrażała ogonowi szczura) ale nasz Zuko ją uwielbia. Natomiast ani Winston, ani Nelson czy też brat Zuko Albert nawet do niej nie weszli.

Niewiele jest książek poświęconych tym inteligentnym i sympatycznym gryzoniom.
Więc cieszyć się należy z każdej która je opisuje.

Szczury większości ludzi źle się kojarzą co prawdopodobnie jest związane z ich dzikimi kuzynami (szczur śniady, szczur wędrowny itd.) ale nie zapominajmy, że przez dziesiątki lat i setki pokoleń tych gryzoni hodowanych w laboratoriach powstał...