Bardziej porąbanej książki dawno nie słuchałam i do tego podzielonej na 3 części. Niewiarygodnie durne sytuacje na dodatek nie wyjaśnione do końca a tylko dlatego męczyłam się z tą historią i beznadziejnymi lektorami do samego końca.

Bardziej porąbanej książki dawno nie słuchałam i do tego podzielonej na 3 części. Niewiarygodnie durne sytuacje na dodatek nie wyjaśnione do końca a tylko dlatego męczyłam się z tą historią i beznadziejnymi lektorami do samego końca.

Trylogia zakończona :) która cały czas kojarzyła mi się z wierszem Brzechwy Żuraw i Czapla i w ostatniej części cóż za niespodzianka heh. Akcja przed zakończeniem dość ekscytująca i zaskakująca. Nie mam pojęcia co mogło by się im jeszcze przytrafić. Polecam na jakiś długi weekend ;)

Trylogia zakończona :) która cały czas kojarzyła mi się z wierszem Brzechwy Żuraw i Czapla i w ostatniej części cóż za niespodzianka heh. Akcja przed zakończeniem dość ekscytująca i zaskakująca. Nie mam pojęcia co mogło by się im jeszcze przytrafić. Polecam na jakiś długi weekend ;)

I żyli długo i szczęśliwie ..., ale nie tak od razu. Zanim do tego doszło wiele bólu i cierpienia zadali sobie nawzajem - poprzez własne chore ambicje, unoszenie się honorem, subiektywną ocenę zdarzeń, a przede wszystkim przez nieumiejętność szczerej i otwartej rozmowy.
Kolejne niedomówienia, domysły i przewrażliwienie Mii powodują, że ucieka ona do Londynu, gdzie wkrótce dołącza do niej Briana i Patrycja, narzeczona bliskiego przyjaciela Antka. Niebawem też okazuje się, że Mia jest w ciąży, o czym nie zamierza informować swego niedawnego ukochanego; nie robi też tego po narodzinach córki Tosi. Występuje o rozwód, który niebawem staje się faktem. Jednak Briana i Pati, widząc rozpacz i tęsknotę Mii za Antkiem, knują intrygę i załatwiają mu pracę w Anglii. Oczywiście ścieżki bohaterów muszą się skrzyżować, ale aby oboje zrozumieli kim dla siebie są i jak wiele dla siebie znaczą, musi się jeszcze zdarzyć bardzo wiele złego.

To książka, którą się czyta, aby wreszcie poznać ostateczne losy bohaterów i przekonać się, że nabrali rozumu, bo przez cały czas miałam wrażenie, że w wielką miłość, rodzicielstwo i małżeństwo próbują się bawić jak małe dzieci, które co rusz strzelają focha, obrażają się,, robią sobie na złość, zamiast usiąść na wprost, spojrzeć sobie w oczy i szczerze porozmawiać. Taka ich postawa mocno mnie wkurzała, wywołując rozczarowanie i pewien niesmak. Ale widać taki pomysł na swych bohaterów miała autorka.

I żyli długo i szczęśliwie ..., ale nie tak od razu. Zanim do tego doszło wiele bólu i cierpienia zadali sobie nawzajem - poprzez własne chore ambicje, unoszenie się honorem, subiektywną ocenę zdarzeń, a przede wszystkim przez nieumiejętność szczerej i otwartej rozmowy.
Kolejne niedomówienia, domysły i przewrażliwienie Mii powodują, że ucieka ona do Londynu, gdzie wkrótce...

Ostatnia część cyklu, tak jak pozostałe czytana na raz.
Słodko-gorzkie rozterki dwójki kochających się, choć niezdających sobie z tego do końca sprawy osób.

Ostatnia część cyklu, tak jak pozostałe czytana na raz.
Słodko-gorzkie rozterki dwójki kochających się, choć niezdających sobie z tego do końca sprawy osób.

No i skończyłam.całe szczęście dobre zakończenie....

No i skończyłam.całe szczęście dobre zakończenie....

Ostatnia część cyklu pt. "Między nami miłość" nie jest zła, choć zakończanie było jak dla mnie zbyt infantylne, jak też mało prawdopodobne. Może autorka naoglądała się za dużo fantastyki, stąd wpadła na taki wygórowany pomysł? Tego nie wiem, jednak książkę dało się przeczytać.
Cykl ten trzeba czytać po kolei, dlatego osoby, które zapoznały się z częścią pierwszą i drugą wiedzą, kim są Mia i Antek. Główni bohaterowie są już po ślubie, jednak szybko dochodzi do rozwodu. Stoi za tym Agata, była partnerka Antka, matka jego "niebiologicznego" syna Bartka. Kobieta robi wszystko, by uprzykrzyć innym sielankowe życie, ale sama słono za to zapłaci... Jak? Sami się tego dowiedzcie. Pozostaje zatem pytanie, czy Mia i Antek będą ze sobą nierozłączni, czy pokonają wszelkie przeciwności losu? Zapraszam do lektury.
Cykl czytało mi się dość dobrze i szybko, jedynie część pierwsza raziła mnie mnogością erotyki, która momentami stawała się już nudna. W części drugiej było znacznie więcej ciekawych wątków, a teraz jedynie zaskoczenie niezbyt mi odpowiadało. Zastanawiałam się tez, czy ludzie w realnym świecie tak szybko się rozwodzą, właściwie przez jedno źle zrozumiane słowo? Mia często zachowywała się jak rozkapryszona panienka, księżniczka na ziarnku grochu, co niejednego mężczyznę nieźle by wkurzyło... No nic, może autorka chciała z tego stworzyć coś na wzór utopii, a czytelniczkom pokazać, że książęta na białym koniu jednak istnieją? Czy zapoznam się z innymi książkami autorki? Pewnie tak, ale mama nadzieję, że będą to bardziej życiowe teksty.

Ostatnia część cyklu pt. "Między nami miłość" nie jest zła, choć zakończanie było jak dla mnie zbyt infantylne, jak też mało prawdopodobne. Może autorka naoglądała się za dużo fantastyki, stąd wpadła na taki wygórowany pomysł? Tego nie wiem, jednak książkę dało się przeczytać.
Cykl ten trzeba czytać po kolei, dlatego osoby, które zapoznały się z częścią pierwszą i drugą...

Myślałam, że teraz już będzie tylko i żyli długo i szczęśliwie..., ale życie Antka i Mii nie jest usłane różami, a jedne zdarzenie może zasiać we wnętrzu ziarenko niepewności i zburzyć wszystko to co zostało odbudowane. Szczerość, której zabrakło i kłamstwo... Dlaczego bohaterowie nie potrafią zaufać?
Byłam wkurzona, że Agata znowu sieje zamęt i nie odpuszcza. Po co jej Antek skoro go nie kochała? Chciała go mieć, by się ustawić i mieć dobrego ojca dla swojego syna? Nie pojmuję przecież będąc razem się męczyli i te jej 3 grosze zaważyły żeby znowu coś popsuć.
Rozwój wydarzeń całkowicie mnie rozwalił, przeżyłam szok, ucieczka, ciąża, wypadek, samotne wychowywanie, odpowiedzialność... Trochę wkurzałam się na głównych bohaterów bo sami nie wiedzieli czego chcą. Nie podobała mi się niezdarność Mii w opiece nad swoją córką, a u Antka znowu przegięcie w drugą stronę i zrobienie z niego superbohatera, ale no cóż w sumie nie ma się czego dziwić, bo tak był kreowany również w dwóch poprzednich tomach - facet idealny.
Bohaterowie muszą zapomnieć, wybaczyć, kierować się dobrem swoim i innych, ale czy potrafią odrzucić "chore JA" i nie być samolubnym i wpatrzonym w siebie narcyzem... Tak kolejny raz mamy do czynienia z burzą różnorakich uczuć i wydarzeń, które w mgnieniu oka się zmieniają od pozytywnego uniesienia po stan wręcz dołujący i przytłaczający. Przeszłość cały czas wkracza do idylli Antka i Mii, a Iago w swej zemście przebił samego siebie, a wydawał się tak porządnym i ułożonym facetem, dla mnie ten wątek był przerażający, ale kolejny raz autorka mnie czymś zaskoczyła.
Nie jest to banalna historia, pełna zwrotów akcji trzymających w napięciu i chodź momentami niezdecydowanie głównych bohaterów może być nużące - zostaje to nadrobione nietypowymi zdarzeniami od których włosy jeżą się na skórze. No i Bartek to był taki promyczek w tej książce chłopiec, który zaskarbił moje serduszko dzięki niemu powieść osiągnęła wyższy lewel, bo ukazała prostotę dziecka, które wiele w życiu przeszło, ale pomimo tego jest otwarte na inną osobę, a jego optymizm i szczery uśmiech jest zaraźliwy.

Myślałam, że teraz już będzie tylko i żyli długo i szczęśliwie..., ale życie Antka i Mii nie jest usłane różami, a jedne zdarzenie może zasiać we wnętrzu ziarenko niepewności i zburzyć wszystko to co zostało odbudowane. Szczerość, której zabrakło i kłamstwo... Dlaczego bohaterowie nie potrafią zaufać?
Byłam wkurzona, że Agata znowu sieje zamęt i nie...

Książkę mogłabym określić operą mydlaną lub polską wersją "Mody na sukces". Główna bohaterka irytowała mnie przez wszystkie części, jednak tutaj szczy jej głupoty, irytacji, bezmyślności i niezdecydowania przekroczył wszelkie granice. Wielce zakochana a taka niezdecydowana... zostawia miłość swojego zycia bo nie ma ochoty na rozmowy. Kocha, obraża się, strzela focha, nienawidzi i potem znowu kocha... ma swoje widzi mi sie - ma być tak jak ona chce i tylko ona się liczy. No proszę... do tego jej absurdalne decyzje, natłok nieszczęść... książka nierealna, mało wiarygodna, bohaterka irytująca... jakby miała rozdwojenie jaźni.

Książkę mogłabym określić operą mydlaną lub polską wersją "Mody na sukces". Główna bohaterka irytowała mnie przez wszystkie części, jednak tutaj szczy jej głupoty, irytacji, bezmyślności i niezdecydowania przekroczył wszelkie granice. Wielce zakochana a taka niezdecydowana... zostawia miłość swojego zycia bo nie ma ochoty na rozmowy. Kocha, obraża się, strzela focha,...

Wydawać by się mogło, że w trzeciej części Między nami miłość – Nierozłączni, nic już Mii i Antkowi nie może stanąć na przeszkodzie. A jednak Autorka, Pani Katarzyna Mak kolejny raz dowiodła, że potrafi makabrycznie skomplikować losy głównych bohaterów.
Para jest już po ślubie. Podczas wspólnej podróży Mia wyczuwa, że Antka coś dręczy. Ten jednak nie chce jej powiedzieć co to takiego. Po powrocie kobieta podsłuchuje jego rozmowę z Agatą. Jej konkurentka jest z nim w ciąży! Tego już dla Mii było za wiele. Ucieka i… o dalszych losach pary musicie sami przeczytać.
Pierwszą część przygód temperamentnej Mii i dumnego Antka przeczytałam z wypiekami na policzkach. Druga mocno mnie wynudziła, a trzecią po prostu przeczytałam. I czytając ją dokładnie wiedziałam co się stanie. Wiedziałam, że para znowu się rozstanie a potem kolejny raz pogodzi. Nic już nie było w stanie mnie zaskoczyć. Tę trzytomową opowieść traktuję jako takie lekkie czytadło. Dobre na deszczową porę, czytane przy ciepłej herbacie z miodem lub kieliszku wina. Czasami takie książki są potrzebne, jednak w mojej pamięci na długo nie pozostają. Jestem jednak przekonana, że ta historia może wzbudzić zainteresowanie.
Dziękuje Wydawnictwu Videograf za egzemplarz recenzyjny i zapraszam na stronę Wydawnictwa Videograf S.A. https://videograf.pl/
Wydawnictwo: Videograf
Ilość stron: 368
Data premiery: 21 stycznia 2020

Wydawać by się mogło, że w trzeciej części Między nami miłość – Nierozłączni, nic już Mii i Antkowi nie może stanąć na przeszkodzie. A jednak Autorka, Pani Katarzyna Mak kolejny raz dowiodła, że potrafi makabrycznie skomplikować losy głównych bohaterów.
Para jest już po ślubie. Podczas wspólnej podróży Mia wyczuwa, że Antka coś dręczy. Ten jednak nie chce jej powiedzieć co...

Dwa pierwsze tomy były ciekawym doświadczeniem dla mnie jako czytelnika. Niepokorna Mia, uparty Antek oraz życie, które "rzuca" im pod nogi podkowy. Jednak takich komplikacji życiowych w trzeciej części nie wytrzymam. Ile razy Mia wielce zakochana zostawia Antka, bo nie chce z nim porozmawiać. Mie powinnam nazywać "księżniczką", bo tak się zachowywała. Raz kocha, raz żałuje, raz nie kocha, raz jest zazdrosna. Księżniczka zaskoczona jest faktem, że Antek jest na nią zły, bo ukrywała że ma dziecko. Serio? Dziewczyno skąd się urwałaś?
Mówiąc Antkowi podczas sprawy rozwodowej, że go nie kocha parę miesięcy później przeżywa, że on jej nie chce! Ile razy może się powtarzać ten sam schemat. Żenada.
Jeszcze praca u swojego "prawie męża" mnie rozłożyła na łopatki. Czemu jak się dowiedziała kto jest właścicielem nie zmieniła pracy? Czy nie wpadła na to, że zostawiając faceta przed ołtarzem on będzie chciał się zemścić?
Pomysł na serię bardzo dobry dwa pierwsze tomy do przeczytania. Trzeciego tomu nie polecam.

Dwa pierwsze tomy były ciekawym doświadczeniem dla mnie jako czytelnika. Niepokorna Mia, uparty Antek oraz życie, które "rzuca" im pod nogi podkowy. Jednak takich komplikacji życiowych w trzeciej części nie wytrzymam. Ile razy Mia wielce zakochana zostawia Antka, bo nie chce z nim porozmawiać. Mie powinnam nazywać "księżniczką", bo tak się zachowywała. Raz kocha, raz...