Jak na Wallace to średnia, dość przewidywalna, trochę naiwna akcja, książka się dłuży. Jeśli ktoś chciałby przeczytać pierwszego Wallace'a, to lepiej sięgnąć po inny, bardziej udany tytuł.

Jak na Wallace to średnia, dość przewidywalna, trochę naiwna akcja, książka się dłuży. Jeśli ktoś chciałby przeczytać pierwszego Wallace'a, to lepiej sięgnąć po inny, bardziej udany tytuł.

Książka napisana niby poprawnie, ale nie wzbudzała we mnie żadnych emocji podczas czytania. Mogło być ciekawie a wyszło jakoś mdło.

Książka napisana niby poprawnie, ale nie wzbudzała we mnie żadnych emocji podczas czytania. Mogło być ciekawie a wyszło jakoś mdło.

Dosyć nudna książka...

Dosyć nudna książka...

Bardzo fajna książka. Spodziewałam się jednak bardziej mrocznego kryminału.
Mr Narth ma dwie córki, ale w jego domu mieszkają 3 młode kobiety. Pewnego dnia dowiaduje się, że aby odziedziczyć sporo pieniędzy musi jedną z panien poświęcić jako żonę dla wspólnika umierającego milionera. A że na gwałt potrzebuje gotówki, zgadza się aby ta trzecia została żoną. I kiedy widzi przyszłego Pana Młodego, cieszy się, że oszczędził swoje córki. Ale jakież jest jego zdziwienie gdy kilka dni potem obserwuje niezwykłą przemianę owego wspólnika. A jakie dopiero będzie jego zdziwienie, gdy dowie się, że ...
No właśnie. Polecam, a sami dowiecie się, co jeszcze mogło go tak zadziwić. Szkoda, że autor nie rozwinął do końca wątku przyszłych małżonków, bo jako kobieta ich dalsze losy bardzo mnie interesują. No nic, została mi tylko wyobraźnia i wspomnienia, jakie pozostały mi po tej książce i po postaciach, które miałam przyjemnosś tam poznać.

Bardzo fajna książka. Spodziewałam się jednak bardziej mrocznego kryminału.
Mr Narth ma dwie córki, ale w jego domu mieszkają 3 młode kobiety. Pewnego dnia dowiaduje się, że aby odziedziczyć sporo pieniędzy musi jedną z panien poświęcić jako żonę dla wspólnika umierającego milionera. A że na gwałt potrzebuje gotówki, zgadza się aby ta trzecia została żoną. I kiedy widzi...

Lekka, sympatyczna, dużo akcji. Pomimo średniego początku, jakoś mnie urzekła.

Lekka, sympatyczna, dużo akcji. Pomimo średniego początku, jakoś mnie urzekła.

Uroczo rasistowska ramotka.

Pewien Złowrogi Chińczyk, zapragnąwszy zostać Cesarzem Chin (a potem, niczym dr Fu Manchu, doprowadzić żółtą rasę do władania światem) przyjeżdża do Anglii (niczym Dracula u Stokera) i rozpoczyna, za pomocą swej Tajnej Organizacji, Knowania.
Knowania mają na celu zdobycie jednej, za to bezcennie uprzywilejowanej, akcji koncernu brytyjskiego z wielkimi bogactwami, dzięki której Złowrogi Chińczyk zdobędzie środki na swe szalone plany.
Na jego drodze staje Mężny Anglik i jego Ukochana, która skądinąd wpada też w oko Chińczykowi.
Sięgnąłem po Wallace'a z wielkim zainteresowaniem, znając i ceniąc zachodnioniemieckie "krimis", filmy powstałe na podstawie różnych jego powieści powieści, wiedząc też o wpływie, jaki miały one na włoskie "giallo". Ojjjj, się zawiodłem....
"Kameleon" to ramota straszliwa. Przepełniona XIXwiecznymi konwenansami, archaiczną sztywnością akcji, niewiarygodnymi, absurdalnymi często gęsto przygodami bohaterów. No i wszechobecnym ultra-rasizmem skierowanym przeciw Chińczykom (głównie),ale i Murzynom się dostaje.
Akcja (mimo że głupia) pędzi żwawo przed siebie, więc zmęczyć się przy lekturze człowiek nie zmęczy, ale poza tym okrutna słabizna.
Mam jeszcze dwie inne powieści Wallace'a, ale odkładam ich czytanie na tak bardzo święty nigdy, że wątpię bym przed emeryturą czas na nie znalazł

Uroczo rasistowska ramotka.

Pewien Złowrogi Chińczyk, zapragnąwszy zostać Cesarzem Chin (a potem, niczym dr Fu Manchu, doprowadzić żółtą rasę do władania światem) przyjeżdża do Anglii (niczym Dracula u Stokera) i rozpoczyna, za pomocą swej Tajnej Organizacji, Knowania.
Knowania mają na celu zdobycie jednej, za to bezcennie uprzywilejowanej, akcji koncernu brytyjskiego z...

Książka jest specyficzna.
Niby dobrze się czyta, ale chwilami myśli odpływały... gdzieś... hen daleko... od fabuły.

Czy warto przeczytać?
Jeśli ktoś przetrwa 1/3 książki, to warto.

Książka jest specyficzna.
Niby dobrze się czyta, ale chwilami myśli odpływały... gdzieś... hen daleko... od fabuły.

Czy warto przeczytać?
Jeśli ktoś przetrwa 1/3 książki, to warto.

Książka całkiem przyjemna, inna od wszystkich. Nie porywa, ale też nie męczy. Prosta lektura rozluźniająca, gdzie sama treść dość ciekawa i jak dla mnie nowa.

Książka całkiem przyjemna, inna od wszystkich. Nie porywa, ale też nie męczy. Prosta lektura rozluźniająca, gdzie sama treść dość ciekawa i jak dla mnie nowa.

Ktoś tu wcześniej pisał, że książki Wallace'a są w stylu retro. Nie do końca się z tym zgadzam. Określenie "w stylu retro" kojarzy mi się bardziej z czymś napisanym ówcześnie w klimacie dawnych czasów.
Wallace pisał w tamtych czasach, a więc, co najwyżej, jego książki po prostu są retro, a nie w takowym stylu.
Nie mniej sądzę, iż właśnie dzięki temu, te książki dozują jakby esencją klimatu, o którym mowa.
"Kameleon", którego faktycznie oryginalny tytuł jest bardziej adekwatny do treści, także kipi tą gęstą atmosferą.
Osobiście bardzo mi się podoba styl autora.
Czytając odnosi się czasem wrażenie, jak gdyby się przenosiło wgłąb filmów z dawnych lat.
Mimo, iż fabuła nie jest jakoś wielce sensacyjna, to nadal czyta się ten tytuł jednym tchem i tego Wallace'owi odmówić nie można.

Ktoś tu wcześniej pisał, że książki Wallace'a są w stylu retro. Nie do końca się z tym zgadzam. Określenie "w stylu retro" kojarzy mi się bardziej z czymś napisanym ówcześnie w klimacie dawnych czasów.
Wallace pisał w tamtych czasach, a więc, co najwyżej, jego książki po prostu są retro, a nie w takowym stylu.
Nie mniej sądzę, iż właśnie dzięki temu, te książki dozują...