"Echo" to w moim odczuciu książka trochę nieprawdopodobna... Wydarzenia o których tutaj czytamy są mocno naciągane. Mimo wszystko czytało mi się tą powieść dobrze, bo bardzo lubię styl pisania autorki!
Jest to jedna ze słabszych książek Pani Aleksandry, ale liczę na to, że jeszcze nie raz zaskoczy mnie pozytywnie!

"Echo" to w moim odczuciu książka trochę nieprawdopodobna... Wydarzenia o których tutaj czytamy są mocno naciągane. Mimo wszystko czytało mi się tą powieść dobrze, bo bardzo lubię styl pisania autorki!
Jest to jedna ze słabszych książek Pani Aleksandry, ale liczę na to, że jeszcze nie raz zaskoczy mnie pozytywnie!

Tak więc zaczęłam czytać i zaraz potem skończyłam!
Ale jak to?!
Tak mnie wciągnęła ta historia, że postanowiłam zarwać dla niej noc. A to podchodzi wręcz pod masochizm przy dwuletnim dziecku! Dla tej historii jednak warto zarwać niejedną noc!
Na początku zaintrygowała mnie ta nutka tajemniczości, a później już samo poszło. Przez te parę godzin niejednokrotnie się uśmiechałam, ale i również niejedna łza spłynęła po mej twarzy. To coś pięknego!

Tak więc zaczęłam czytać i zaraz potem skończyłam!
Ale jak to?!
Tak mnie wciągnęła ta historia, że postanowiłam zarwać dla niej noc. A to podchodzi wręcz pod masochizm przy dwuletnim dziecku! Dla tej historii jednak warto zarwać niejedną noc!
Na początku zaintrygowała mnie ta nutka tajemniczości, a później już samo poszło. Przez te parę godzin niejednokrotnie się...

On, chłopak z bogatego domu, przed rokiem, u progu muzycznej kariery, miał wypadek w wyniku którego stracił pamięć i nawet nie pamięta swojej narzeczonej, z którą szykuje się do ślubu.
Ona, młoda skrzypaczka, znienawidzona przej Jego rodzinę, odsunięta, wymazana, zapomniana, teraz po roku od wypadku ponownie pojawia się w Jego życiu by ostatni raz zawalczyć o utraconą miłość.
Jednak czy nie jest już za późno na odzyskanie czegoś, czego się nie pamięta?

Mam duży dylemat z oceną tej historii. Jak dla mnie była dość chaotycznie napisana i nagłe przeskoki w dialogach i sytuacjach powodowały że się gubiłam kto, co mówi. W dodatku pewne zachowania i wydarzenia były tak absurdalne, że aż się dziwiłam jak można przejść nad nimi do porządku dziennego. I jak można od tak, od ręki, pewne rzeczy wybaczyć i zapomnieć. Nie przeczę, że nie było emocji, ale pojawiły się one tak naprawdę tylko w jednym momencie co mnie nie przekonuje.
Jako całość historia nie jest zła ale zdecydowanie też nie powalająca...

"Miłość jest tam, gdzie serca biją w rytmie tej samej melodii, tej, której nie zna nikt inny."

On, chłopak z bogatego domu, przed rokiem, u progu muzycznej kariery, miał wypadek w wyniku którego stracił pamięć i nawet nie pamięta swojej narzeczonej, z którą szykuje się do ślubu.
Ona, młoda skrzypaczka, znienawidzona przej Jego rodzinę, odsunięta, wymazana, zapomniana, teraz po roku od wypadku ponownie pojawia się w Jego życiu by ostatni raz zawalczyć o utraconą...

Przepiękna pełna emocji i uczuć historia.
Pełna bólu i jednocześnie z ogromnym pokładem nadziei.

Walka o siebie jednocześnie o miłość.
Podłość i zawiść .

W tak krótkiej książce autorka zmieściła przeogromny wachlarz emocji...a ich echo jeszcze długo odbija się w głowie po zakończeniu ostatniej strony.

Przepiękna pełna emocji i uczuć historia.
Pełna bólu i jednocześnie z ogromnym pokładem nadziei.

Walka o siebie jednocześnie o miłość.
Podłość i zawiść .

W tak krótkiej książce autorka zmieściła przeogromny wachlarz emocji...a ich echo jeszcze długo odbija się w głowie po zakończeniu ostatniej strony.

Ależ to była cudowna historia...
Jednego dnia cały poukładany świat Sary się sypie. Dowiaduje się, że narzeczony jej nie kocha, oddaje więc pierścionek i zamyka się na cały świat, przestaje grać na skrzypcach, studiować, spotykać się z ludźmi... Rok później nagle los daje jej drugą szansę. Co Sara jest gotowa poświęcić, by odzyskać ukochanego i dawne życie? Przekonajcie się sami...
To przepiękna, wypełniona emocjami I muzyką opowieść o walce o prawdziwą miłość. Jest tu dużo bólu i rozpaczy, ale także nadziei. Pochłonęłam ją w jeden wieczór, nie mogłam się oderwać. Całą sobą kibicowałam Sarze, czułam jej rozpacz i niemoc. Nie mogłam też uwierzyć, do czego są zdolni ludzie, jak można skrzywdzić innych przez swój egoizm. Autorka napisała niesamowicie emocjonalną historię, która pochłania i nie pozostawia obojętnym, wzbudza całą gamę emocji I skłania do refleksji.
To kolejna książka Aleksandry Rak, którą przeczytałam i kolejna, która bardzo mi się spodobała. Polecam Wam gorąco!

Ależ to była cudowna historia...
Jednego dnia cały poukładany świat Sary się sypie. Dowiaduje się, że narzeczony jej nie kocha, oddaje więc pierścionek i zamyka się na cały świat, przestaje grać na skrzypcach, studiować, spotykać się z ludźmi... Rok później nagle los daje jej drugą szansę. Co Sara jest gotowa poświęcić, by odzyskać ukochanego i dawne życie? Przekonajcie się...

Przeczytałam na jednym oddechu :)

Przeczytałam na jednym oddechu :)

Przepiękna, wzruszająca, pełna emocji opowieść o prawdziwej miłości, bólu, stracie i walce nie tylko o tę miłość, ale też siebie samej...
Napisana bardzo umiejętnie, bez trudu wczujemy się w emocje bohaterki.
Super. Polecam gorąco.

Przepiękna, wzruszająca, pełna emocji opowieść o prawdziwej miłości, bólu, stracie i walce nie tylko o tę miłość, ale też siebie samej...
Napisana bardzo umiejętnie, bez trudu wczujemy się w emocje bohaterki.
Super. Polecam gorąco.

Długo mi nie zajęło przeczytanie tej książki. Raz, że jest krótka, a dwa od niej oderwać się nie można. Przewracałam kartki i myślałam, co tam jeszcze @aleksandra_rak_autor wymyśliła. A zaprezentowała nam wachlarz emocji. Ta książka jest ogromnym przeżyciem nie tylko dla bohaterów ale i dla odbiorców. Wyobrazić sobie takie zapomnienie drugiej osoby, opisać taką miłość bez granic... To na prawdę coś. Przygotujcie koc, herbatkę i przepadnijcie jak ja dzisiejszego wieczora.

Długo mi nie zajęło przeczytanie tej książki. Raz, że jest krótka, a dwa od niej oderwać się nie można. Przewracałam kartki i myślałam, co tam jeszcze @aleksandra_rak_autor wymyśliła. A zaprezentowała nam wachlarz emocji. Ta książka jest ogromnym przeżyciem nie tylko dla bohaterów ale i dla odbiorców. Wyobrazić sobie takie zapomnienie drugiej osoby, opisać taką miłość bez...

Sara straciła miłość swojego życia, a przy tym jego sens. Skończyła z graniem na skrzypcach, przestała spotykać się ze znajomymi. Próbowała zamknąć pewien etap, który przyniósł jej wiele samotnych nocy i morze wylanych łez. Oddała pierścionek zaręczynowy i w tamtym momencie ostatnia iskierka nadziei po prostu zgasła. Nie pozostało jej nic, czym mogłaby się cieszyć. Po roku zadręczania się nad sobą dziewczyna postanowiła dać sobie z tym spokój. Wiedziała, że to, co było kiedyś, już nie wróci, chciała żyć, a nie jedynie egzystować. Wróciła do grania i próbowała odnaleźć dawną siebie. Jednak los jest przewrotny i Sara dostała szansę, której nie może zmarnować. Spotkała swojego ukochanego, lecz on jej nie pamiętał. Z pomocą Tomka, brata jej jedynej miłości, dostała się do ich trio. Teraz podczas wspólnie spędzanego czasu musi zrobić coś, by on sobie o niej przypomniał. Czy uda jej się? Czy odzyska to, co nagle utraciła?
"Echo" Aleksandry Rak to piękna i zarazem bolesna historia o utracie miłości, sensu życia i swoich pasji. Powieść jest nietuzinkowa, przez co wczytywałam się w nią z zapartym tchem. Emocje opisane w książce targały mną od samego początku do końca. Sprawiały, że serce pękało mi na milion kawałków. Z każdym kolejnym rozdziałem fabuła pokazywała, ile człowiek jest w stanie wycierpieć po utracie kogoś bliskiego. Powoli coraz bardziej zamykając się w sobie i nie mogąc wrócić do normalności. Jednocześnie pokazując, że los potrafi się do nas uśmiechnąć, dając nadzieję i siłę na kolejne dni.
Z całego serca współczułam bohaterce i miałam nadzieję, że uda jej się złapać miłość w swoje sidła. Czułam ból, który jej towarzyszył, jakby był moim własnym. Nie mogłam się oderwać od tej historii i z wielkim zainteresowaniem przedzierałam się przez kolejne strony. Bardzo polubiłam bohaterów, każdy miał w sobie coś, co sprawiało, że chciałam bliżej ich poznać. Największą sympatią zapałałam do Róży, która była po prostu cudowna. Przemiła kobietka, która jak się tylko pojawiała, sprawiała, że czułam takie ciepło na serduchu. Jestem zafascynowana tą historią. Cieszę się ogromnie, że mogłam poznać pióro Autorki i wiem, że na pewno sięgnę po jej kolejne powieści. Polecam ją z całego serca i mam nadzieję, że Wam również się spodoba.

Sara straciła miłość swojego życia, a przy tym jego sens. Skończyła z graniem na skrzypcach, przestała spotykać się ze znajomymi. Próbowała zamknąć pewien etap, który przyniósł jej wiele samotnych nocy i morze wylanych łez. Oddała pierścionek zaręczynowy i w tamtym momencie ostatnia iskierka nadziei po prostu zgasła. Nie pozostało jej nic, czym mogłaby się cieszyć. Po roku...

Przepiękna historia, która poruszyła we mnie wszystko i w sercu, i w duszy. Nieszablonowa opowieść o sile prawdziwej miłości, której nic nie pokona, jeśli człowiek znajdzie w sobie choć odrobinę odwagi, by o nią zawalczyć. Wśród wielu romansów i obyczajówek, dla mnie w czołówce. Skromna okładka, zawierająca prawdziwe emocje, które nie opuszczały mnie do ostatniej strony.

Przepiękna historia, która poruszyła we mnie wszystko i w sercu, i w duszy. Nieszablonowa opowieść o sile prawdziwej miłości, której nic nie pokona, jeśli człowiek znajdzie w sobie choć odrobinę odwagi, by o nią zawalczyć. Wśród wielu romansów i obyczajówek, dla mnie w czołówce. Skromna okładka, zawierająca prawdziwe emocje, które nie opuszczały mnie do ostatniej strony.