Świat i to co jest poza granicami jego atmosfery wciąż jest pełne znaków zapytania, dylematów i konfliktów, z którymi mierzy się ten, kto próbuje zrozumieć naturę wszechświata. Wyzwanie takie podjął Neil deGrasse Tyson w swojej książce “Kosmiczne rozterki”, która jest swoistą drogą przez przeszłość, teraźniejszość i przyszłość Wszechświata. Ten znany astrofizyk w zręczny sposób dosłownie przenosi czytelnika w skomplikowany i pełen niewiadomych świat zagadnień astrofizycznych. Osobiście, poza podstawami fizyki z wcześniejszych lat edukacji, nie posiadam wiedzy, która pozwoliłaby mi poznać świat astrofizyki na tak wysokim poziomie. Natomiast dzięki lekturze „Kosmicznych rozterek” rozpoznałam obszar, który zawsze mnie intrygował, ale wiedza na jego temat była dla mnie mało przystępna. Nawet więcej, książka wręcz bardziej rozpaliła moje zainteresowanie kosmosem, wszechświatem i wszystkim tym co wykracza poza nasze codziennie ziemskie otoczenie.

Od pierwszych stron książki zostajemy zabrani w środowisko astrofizycznych i chemicznych procesów, takich jak powstawanie gwiazd. Już na samym początku autor stosuje krótkie dopiski wyjaśniające, co w świecie astrofizyki znaczy, że najcięższe gwiazdy są najjaśniejsze - czyli milion razy jaśniejsze niż Słońce - i żyją bardzo krótko - kilka milionów lat. Jest to tylko jedna z wielu prób zobrazowania czytelnikom skali kosmicznych procesów.

Najbardziej interesujący był dla mnie rozdział dotyczący śmierci w czarnej dziurze. Jak sam autor pisze, jest to śmierć najbardziej spektakularna. To jak siły działające w kosmicznych bytach są w stanie rozdzielić ludzkie ciało już nawet nie na części, lecz na pojedyncze atomy – wydaje się kompletnym absurdem. Jednak Tyson opisał i zobrazował ten proces w taki sposób, że pomimo bardzo wysokiego poziomu abstrakcji jakim jest choćby zbliżenie się do miejsca, z którego nie może uciec nawet światło, można sobie wyobrazić, wręcz zobaczyć, jak ten proces by wyglądał. Drugim zagadnieniem, które wywarło na mnie wrażenie jest zmiana odchylenia Ziemi. Mało kto by pomyślał, że start sondy kosmicznej może zmienić kąt odchylenia naszej planety, który w krótkim wymiarze czasu może mieć katastrofalne konsekwencje – a jest to tylko jeden z wielu detali, które mogą mieć ogromny wpływ na naszą planetę.

W książce poruszony został także ważny i kontrowersyjny temat sporu nauki z religią. Autor wskazuje, że konflikt pomiędzy tymi obszarami istniał już setki o ile nie tysiące lat temu. Kluczowe wydaje się tu stwierdzenie Tysona, że nauka jest dziedziną sceptyczną, zarówno wobec religii, jak i wobec badań czy publikacji naukowych i że te dwa światopoglądy są nie do pogodzenia. Najważniejszy jest jednak ciągły kontakt między stronami oraz dyskusja.

Na koniec chciałabym zwrócić uwagę na sam tytuł pozycji ,,Kosmiczne rozterki”. Po lekturze uważam, że jest to bardzo adekwatne zestawienie słów opisujących publikację. Tytułowe rozterki dotyczą nie tylko samego w sobie kosmosu, ale też naszej planety i życia, które na niej jest. Możliwe końce świata, co czeka Ziemię w przyszłości, skąd wzięła się woda i życie. Szczególnie wciąga i intryguje analiza scenariuszy typu “co by było, gdyby…”. Czytając kolejne i kolejne ,,rozterki” chce się więcej. Rozważania nie mają końca a obszar do zadawania pytań wydaje się nieskończony. Wszystko to przeplecione elementami humorystycznymi stanowi wartościową treść i wzbogaca świadomość czytelnika o elementy, które na początku nie wydają się ważne.

Pomimo, że lektura nie jest krótka, czyta się ją bardzo szybko i mnie osobiście sprawiła ogromną przyjemność. Liczne hipotezy, pytania i humorystyczne odpowiedzi, z których słynie Neil deGrasse Tyson umilają dodatkowo czas spędzony z książką, co jest dodatkowym atutem. Samego autora znałam wcześniej z mediów społecznościowych, które prowadzi w przystępny i ciekawy sposób - Tyson jest cenionym astrofizykiem, posiada ogromną wiedzę i potrafi zręcznie zaciekawić swojego słuchacza czy czytelnika. W zasadzie wszystkie treści, które publikuje, można by zatytułować ,,Kosmicznymi rozterkami” a tych rozterek tak naprawdę dostarczają mu jego odbiorcy, którzy liczą na wyjaśnienie chociaż skrawka wszechświata. Mając na uwadze popularność Tysona w mediach społecznościowych oraz sposób podejścia do treści zawartych w książce można stwierdzić, że ciekawe zestawienia, porównania, ciekawostki i anegdoty są wręcz jego wizytówką i są intrygującym sposobem na wyjaśnianie treści czysto fizyczno-chemicznych, które zwykle dla laików są niezrozumiałe.

Podsumowując - książka Neila deGrasse Tysona jest zdecydowanie ciekawą i wartościową lekturą. Dzięki niezaawansowanemu astrofizycznemu językowi oraz sposobowi prezentacji tak zawiłego zagadnienia, jakim jest kosmos, była to jedna z przyjemniejszych książek, jakie miałam okazję przeczytać. Bogate opisy i próba zobrazowania badanych scenariuszy czy to z przeszłości, czy z przyszłości, rozbudzają wyobraźnię i zainteresowanie tematyką. Polecam tę pozycję osobom, które chciałyby poznać wszechświat i jego dylematy w trochę inny, mniej typowo informacyjny sposób. A dodatkowo sama chętnie sięgnę po pozostałe 2 tytuły z tej trylogii.

Martyna Florczuk

Świat i to co jest poza granicami jego atmosfery wciąż jest pełne znaków zapytania, dylematów i konfliktów, z którymi mierzy się ten, kto próbuje zrozumieć naturę wszechświata. Wyzwanie takie podjął Neil deGrasse Tyson w swojej książce “Kosmiczne rozterki”, która jest swoistą drogą przez przeszłość, teraźniejszość i przyszłość Wszechświata. Ten znany astrofizyk w zręczny...

Kolejna książka Neila deGrasse Tyson zbierająca eseje na przeróżne tematy związane z kosmosem. Tym razem, Między innymi, możemy przeczytać w niej o końcu wszechświata czy poszukiwaniach życia na innych planetach. Jak zwykle, co jest dla mnie dużym plusem, jest sporo historii odkryć naukowych i przedstawionych postaci, które na poznawanie kosmosu miału największy wpływ. Wszystko jak w poprzednich książkach napisane zostało zrozumiałym językiem, w inteligentnie humorystycznym stylu.
Czytało się niezwykle szybko.
Dla mnie jedyną wadą tej książki było to, że tak szybko się skończyła.

Kolejna książka Neila deGrasse Tyson zbierająca eseje na przeróżne tematy związane z kosmosem. Tym razem, Między innymi, możemy przeczytać w niej o końcu wszechświata czy poszukiwaniach życia na innych planetach. Jak zwykle, co jest dla mnie dużym plusem, jest sporo historii odkryć naukowych i przedstawionych postaci, które na poznawanie kosmosu miału największy wpływ....

Od taka, książeczka! Pomocna w rozumieniu działania Wszechświata :)

Od taka, książeczka! Pomocna w rozumieniu działania Wszechświata :)

Tym razem o wiele lepsza niż Kosmiczne zachwyty. Widać autor wyciągnął wnioski, że różne od siebie eseje nie pasują żeby upakować je w książkę i tu dostajemy bardziej przemyślaną kompozycję. Rozdział za rozdziałem ładnie się łączy - nawet nie zauważyłem kiedy zbliżyłem się już do końca. Wiedza przekazana przystępna - trochę się powtarza z poprzednich pozycji ale jednak dalej rozjaśnia wiele spraw związanych z wrzechświatem.

Tym razem o wiele lepsza niż Kosmiczne zachwyty. Widać autor wyciągnął wnioski, że różne od siebie eseje nie pasują żeby upakować je w książkę i tu dostajemy bardziej przemyślaną kompozycję. Rozdział za rozdziałem ładnie się łączy - nawet nie zauważyłem kiedy zbliżyłem się już do końca. Wiedza przekazana przystępna - trochę się powtarza z poprzednich pozycji ale jednak...

Fajnie sie czyta. Warto!

Fajnie sie czyta. Warto!

Hmm.. zacznę od tego, że tak do końca nie wiem jaką dać ocenę tej pozycji. Na pewno jest to książka pisana luźnym językiem, w dość przystępny sposób o rzeczach, które trudno sobie wyobrazić. Na pewno jest to książka łatwiejsza w odbiorze niż "krótka historia czasu" Hawkinga, ale również płytsza, w innym stylu pisana i z innym zamiarem. W "kosmicznych rozterkach" czuję chęć zainteresowania czytelnika astrofizyką za pomocą ciekawostek oraz bardzo ogólnego liznięcia niektórych kwestii i spraw, które każde z osobna mogłyby dostać swoją książkę. Miałem czasem takie poczucie upchnięcia zbyt dużo na zbyt małej ilości stron. Jeśli chodzi o ocenę to też utrudnia fakt, że często (a właściwie zawsze, jeśli chodzi o wszechświat) trudno mi pojąć moim móżdżkiem tematy związane z kosmosem oraz to, że dostałem w książce trochę co innego niż się spodziewałem. Ostatecznie zdecydowałem, że ocenię ją na 7, zdając sobie sprawę, że to bezpieczna i uniwersalna nota, ale mimo wszystko czytało się ją dobrze i polecam książkę każdemu, kto w ogóle chce sprawdzić czy interesują go takie tematy, myślę, że ta książka jest całkiem niezłym startem w świat kosmosu.

Hmm.. zacznę od tego, że tak do końca nie wiem jaką dać ocenę tej pozycji. Na pewno jest to książka pisana luźnym językiem, w dość przystępny sposób o rzeczach, które trudno sobie wyobrazić. Na pewno jest to książka łatwiejsza w odbiorze niż "krótka historia czasu" Hawkinga, ale również płytsza, w innym stylu pisana i z innym zamiarem. W "kosmicznych rozterkach" czuję...

Wartościowa książka. Fizyka, czy też bardziej astrofizyka przedstawiona w gawędziarski sposób, prosty, pozwalającą na to, żeby ktoś kto nie jest kosmicznym freakiem zainteresował i może zgłębił temat.
Z mojego doświadczenia wynika, że bardzo rzadko się zdarza żeby fizycy mieli lekkość pióra, dzieciaki w szkolach są straszeni fizyką jako złem wcielonym, a Tyson jest popularyzatorem wiedzy i w swoich gawędach daje nam "kawałek" fizyki w dobrze przyswajalnej formie.
Nie uważam tego za książkę "na raz", nie wciągnie, a raczej zmęczy, ale w formie intelektualnych deserów bez zobowiązań i pośpiechu i często z przymrożeniem oka.

Wartościowa książka. Fizyka, czy też bardziej astrofizyka przedstawiona w gawędziarski sposób, prosty, pozwalającą na to, żeby ktoś kto nie jest kosmicznym freakiem zainteresował i może zgłębił temat.
Z mojego doświadczenia wynika, że bardzo rzadko się zdarza żeby fizycy mieli lekkość pióra, dzieciaki w szkolach są straszeni fizyką jako złem wcielonym, a Tyson jest...

Wiele ciekawych informacji, aczkolwiek odniosłem wrażenie, że autor czasami zbytnio rozwodził się nad przedstawianymi treściami, co było zbędne i działało na niekorzyść spójności poszczególnych rozdziałów.

Wiele ciekawych informacji, aczkolwiek odniosłem wrażenie, że autor czasami zbytnio rozwodził się nad przedstawianymi treściami, co było zbędne i działało na niekorzyść spójności poszczególnych rozdziałów.

Przeczytać i zrobić miejsce na półce

Nieco rozczarowująca w zestawieniu z 'Astrofizyką' i 'Zachwytami'

To co się rzuca od pierwszego rozdziału to ogroma ilość powtórzeń z 'Zachwytów', choć nieco więcej tutaj wywodów naukowych i reflekcji, z dodatkiem indywidulanego spojrzenia (trącącym momentami amerykańską naiwnością) i mniej zabawnych wstawek. Przełożyło się to na większą objętość książki. W zasadzie czytelnik może sobie wybrać co chce przeczytać: 300 stron 'Zachwytów' czy 350 'Rozterek' - zawartość merytoryczna podobna, trochę inny styl.

Ostatni rozdział - 'Nauka i Bóg' - z wynurzeniami podwórkowej filozofii podlanej elementami teologii jest zupełnie zbędny (chyba ze względu na ten rozdział polską wersję zatytułowano 'Kosmiczne ROZTERKI').

Przeczytać i zrobić miejsce na półce

Nieco rozczarowująca w zestawieniu z 'Astrofizyką' i 'Zachwytami'

To co się rzuca od pierwszego rozdziału to ogroma ilość powtórzeń z 'Zachwytów', choć nieco więcej tutaj wywodów naukowych i reflekcji, z dodatkiem indywidulanego spojrzenia (trącącym momentami amerykańską naiwnością) i mniej zabawnych wstawek. Przełożyło się to na...

Fajna do przeczytania przez kogoś kto w zasadzie nie ma pojęcia o astrofizyce.

Fajna do przeczytania przez kogoś kto w zasadzie nie ma pojęcia o astrofizyce.