Mam mieszane uczucia odnośnie tej książki. Z jednej strony fajna, ciekawa, dobrze się ja czyta, ale z drugiej pozostawia niedosyt, pewien zawód, rozczarowanie.

Fabuła opiera się o miejscowe legendy oraz zdolności parapsychiczne bohatera Jima Rooka i innych ludzi zajmujących się tym fachem, co jest bardzo pomysłowe, a zarazem fascynujące. Jednak sama idea mimo iż jest bardzo obiecująca i ma spory potencjał, to nie została ona w pełni wykorzystana, przez co książka dużo traci. Aczkolwiek pomysł wodnej postaci, która posiada ogromną siłę, wykorzystującą ją do atakowania niewinnych ludzi, to dość oryginalne, bowiem w naszej kulturze jesteśmy przyzwyczajeni, że wizerunek syreny, to pół kobieta, pół ryba.

Lektura zawiodła też moje oczekiwania, z racji tego, że wiele osób polecało mi horrory Mastertona uważając je za dosyć dobre. Jednak ja nie powiedziałabym, iż akurat „Syrena” ma być zaliczana do tego gatunku, bo niby z jakiej racji? W lekturze nie znajdziemy ani niczego strasznego czy przerażającego, ani też obrzydliwego, chociaż znajduje się jeden, krótki opis pod prysznicem, który może spowodować lekkie oburzenie u czytelnika, ale nie jest to nic wielkiego.

Po za tym akcja książki była przewidywalna oraz nieco za krótka, chociaż z drugiej strony, gdyby była dłuższa, to nie miałaby czegoś ciekawego jeszcze do zaoferowania.

Zatem pytanie czy polecam tę książkę? W zasadzie to sama nie wiem, gdyż nie uważam jej ani za lekturę dobrą, ani też kiepską. Na pewno zaś jest ona specyficzna, więc sami musicie zdecydować czy chcecie się zabrać za jej czytanie.

Mam mieszane uczucia odnośnie tej książki. Z jednej strony fajna, ciekawa, dobrze się ja czyta, ale z drugiej pozostawia niedosyt, pewien zawód, rozczarowanie.

Fabuła opiera się o miejscowe legendy oraz zdolności parapsychiczne bohatera Jima Rooka i innych ludzi zajmujących się tym fachem, co jest bardzo pomysłowe, a zarazem fascynujące. Jednak sama idea mimo iż jest...