"Delikatny trzepot skrzydeł motyla może wywołać tajfun na drugiej półkuli. [...] Subtelny i lekki jak mrugnięcie rzęs trzepot pergaminowych skrzydełek kruchego motyla, od którego zrywają się wichry i burzą morza. Skoro on może tak wstrząsnąć naturą, to jaki efekt wywoła szamoczące się w piersi serce, rozhuśtane przez przelotne spotkanie na dworcu?..."

Nieraz zastanawialiśmy się nad tym, w jaki sposób poznamy naszą miłość. Czy chodzi gdzieś obok nas czekając na odpowiedni moment, by wybuchnąć płomieniem namiętności, czy jest oddalona o wiele kilometrów, by w najmniej oczekiwanym momencie stanąć przed nami z ogromem uczuć do zaoferowania?
Jak wiadomo nie od dziś, zawsze po burzy przychodzi słońce. Do Klary Majewskiej w końcu los zaczyna się uśmiechać. Postanowiła zamieszkać w Krakowie, w nowo odremontowanym mieszkaniu, które otrzymała od swojej zmarłej prababci. A co ważniejsze, istnieje duża szansa, iż po wielu latach - fatum ciążące na kobietach z rodziny Majewskich zostanie odczarowane! ;)
Klara zaczyna cieszyć się życiem, od kiedy poznała Staszka. Tym bardziej, że jej wymarzony partner nosi to samo imię, co zmarły na wojnie pradziadek i również, jak on - pochodzi z gór. Czyżby historia lubiła się powtarzać? Mimo, iż w jej życiu pojawił się męski pierwiastek, spokój Klary zostaje zburzony. Okazuje się, że pamiętnik Emilii - prababci - nie jest jedynym źródłem informacji o przeszłości Majewskich. Kiedy jednak prawda wychodzi na jaw, główną bohaterkę otula mroczna łuna, przysłaniając radość i szczęście.
"Oczekiwałam jasnego promyka, rozświetlającego rodzinną tajemnicę, a spowiła mnie ciemność."
Jaka tajemnica wyjdzie zza grobu, by ujrzeć światło dzienne?
Dom Pod Trzema Lipami to piękne miejsce z duszą, lecz czy dusza ta nie jest naznaczona bliznami?

Książka "Za siódmą górą" to druga część z serii "Dom Pod Trzema Lipami", która porusza kwestię losu, który został człowiekowi przeznaczony. Niektórzy nie wierzą w przeznaczenie, za to wierzą w przypadek, ale jak jest w rzeczywistości? Tego nie wiadomo, każdy ma swój punkt widzenia. Ja osobiście w przypadki nie wierzę, a raczej w przeznaczenie. :)

" Los musi się dopełnić, nie można go zmienić ani uniknąć, choćby prowadził w przepaść."
Cytat Ryszarda Kapuścińskiego, najbardziej pasuje mi do tego, co "predestynacja" szykuje dla naszej Klary - za którą z całych sił trzymam kciuki. Kto jak kto, ale ona zasłużyła na szczęście.
W pierwszej części autorka bardzo dobrze wykreowała postacie i w drugiej części nic się nie zmienia. Pani Agnieszka trzyma wysoki poziom od pierwszej strony, czego nie zrobiła w części pierwszej, gdzie od początku bohaterowie zapożyczali słownictwo z "maszynki do robienia waty cukrowej". Tutaj tego nie było, z czego ogromnie się cieszę. W tej pozycji nie ma kompozycji ramowej. mamy wgląd w myśli tylko Klary Majewskiej. Wątek z "ciążącym fatum" dodaje smaczku tej historii , przez co czytelnik coraz bardziej chce dowiedzieć się, jaki to wszystko będzie miało finał.
Przyznam szczerze, że druga część to istne preludium tego, co będzie się działo w kolejnej części, a przynajmniej na to się zapowiada i już nie mogę się doczekać kolejnego tomu, gdyż zakończenie powoduje rozwarcie szczęki niczym u dentysty na fotelu. Nie jest to czcza gadka, koniecznie przekonajcie się sami sięgając po tę serię, bo wierzcie, że warto! :)

"Delikatny trzepot skrzydeł motyla może wywołać tajfun na drugiej półkuli. [...] Subtelny i lekki jak mrugnięcie rzęs trzepot pergaminowych skrzydełek kruchego motyla, od którego zrywają się wichry i burzą morza. Skoro on może tak wstrząsnąć naturą, to jaki efekt wywoła szamoczące się w piersi serce, rozhuśtane przez przelotne spotkanie na dworcu?..."

Nieraz...