Nie macie pojęcia jaka byłam ciekawa tej historii, pewnie dlatego, że lubię tych niegrzecznych chłopców, których trzeba ratować? Twórczość Agnieszka Lingas-Łoniewskiej stała się dla mnie lepiej znana za sprawą wydanych ponownie książek. Szczerze powiedziawszy jestem zauroczona pomysłami autorki na tyle, że chętnie sięgam po wszystko, co napisała. Przeniosłam się więc do Wałbrzycha, miasta, w którym nie ma nadziei i perspektyw, a mimo wszystko takim, że młodzi ludzie czują się z nim związani na tyle, że garną się do niego i czują dobrze w jego objęciach. Do jak wielkich poświęceń gotowa jest miłość? Ile wytrzyma lat, kiedy bohaterowie będą przebywali rozdzieleni?


„-A ja myślę, że wróciłaś tutaj, bo musiałaś – patrzył na nią uważnie.
- Co musiałam?- utkwiła w nim wzrok.
- Ratować. Mnie […]”.

Główną bohaterką „W zapomnieniu” jest Magda Lasocka, młoda kobieta, która po studiach wraca do rodzinnego Wałbrzycha, chociaż mogła wybrać każde inne miejsce w Polsce. To miejsce, z którego młodzi ludzie uciekają, kiedy tylko nadarza się okazja, szare, trudne i bez perspektyw. Takie, w którym bardzo łatwo wpaść w tarapaty, a wydostać się z nich graniczy z cudem. Magda podejmuje posadę pedagoga szkolnego w szkole podstawowej, do której kiedyś sama uczęszczała, mieszka w niewielkim mieszkaniu po babci, gdzie czuła się najlepiej na świecie. Jest kobietą, która żyje raczej dniem dzisiejszym, nie wybiega w przyszłość nie zadaje sobie pytań, co będzie za dziesięć lat, czy nadal będzie tkwiła w tym samym miejscu? To nie ma dla nie znaczenia.

„Czy mówiłem już kiedyś, że cię kocham?
Nie?
To kiedyś Ci powiem...”.

Trudni uczniowie nie powinni stanowić dla niej większych problemów, wie, jak sobie z nimi radzić, jednak, jeden z nich szczególnie nie daje jej spokoju. Wie, że jest mądry i bardzo zdolny, jego zachowanie ją niepokoi, więc postanawia skontaktować się z opiekunem prawnym, czyli jego bratem Michałem, którego dłonie „do czystych” nie należą, jest doskonale znany w półświatku. Robi nielegalne interesy pod przykrywką tych legalnych. Michał i Magda uczęszczali razem do podstawówki, więc to spotkanie po latach jest dość nieoczekiwane.
Bohaterowie są tak różni, że wydaje się, że do siebie nie pasują. Wyobraźcie sobie panią psycholog i świat szybkich samochodów, wielkich pieniędzy, alkoholu i przygodnego seksu na wyciągnięcie ręki. Nierealne? A jednak! Serce nie sługa, bije mocno i szybko, więc nie ma sensu zatrzymywać je na siłę, prawda? Rozum nie idzie z nim w parze, a mimo wszystko, jest szansa na szczęście bohaterów, chociaż niestety spadają na nich nie małe problemy. Ten związek do łatwych nie należy, para rozchodzi się i schodzi ponownie, ponieważ nie potrafi bez siebie egzystować. Wiadomo, że trudno jest komuś zaufać, a jeszcze gorzej jest trwać w tym, jeśli zostaje naruszone i zachwiane. Jak je odbudować? Czy bohaterowie będą w stanie, nawet jeśli w grę wchodzą problemy z prawem?
„W zapomnieniu” jest historią trudną, która ściera ze sobą dwa światy, które do siebie nie pasują. Bohaterowie zakochują się w sobie bardzo szybko, chociaż może w czasach szkolnych coś się w nich tliło, a wybuchło, kiedy się ponownie spotkali? Nie można nie zauważyć, że Magda i Michał pochodzą z rożnych środowisk, co czasem daje o sobie znać, podczas kłótni i wyborów, jakie są zmuszeni podjąć. Michał ma naprawdę wrażliwe serce, chociaż skrupulatnie je ukrywa, a może wcześniej nie miał okazji i potrzeby jego ukazywać?
Nie mogę powiedzieć, że nie zaangażowałam się w tą historię, śledziłam ją z zapartym tchem wierząc, że to uczucie jest gotowe przetrwać wszystko. Autorka niejednokrotnie łączyła bohaterów, którzy gdzieś tam do siebie nie pasowali, jednak zawsze podkreślała i przedstawiała miłość, jako najmocniejszą siłę, która spajała ze sobą wszystko.
„W zapomnieniu” jest romantyczną i odrobinę przewidywalną, w dobrym tego słowa znaczeniu, powieścią, która porywa swoich czytelników wierzących w miłość i niesamowity romans sprawiający przyjemność. Agnieszka Lingas-Łoniewska po raz kolejny sprawiła, że dobrze spędziłam czas, serdecznie polecam.

Nie macie pojęcia jaka byłam ciekawa tej historii, pewnie dlatego, że lubię tych niegrzecznych chłopców, których trzeba ratować? Twórczość Agnieszka Lingas-Łoniewskiej stała się dla mnie lepiej znana za sprawą wydanych ponownie książek. Szczerze powiedziawszy jestem zauroczona pomysłami autorki na tyle, że chętnie sięgam po wszystko, co napisała. Przeniosłam się więc do...