Życie to gra dwustronna. Nie jak szachy, ale jak te kurtki, które można założyć puchem do środka lub na wierzch. Przynajmniej ja widzę je właśnie w ten sposób.

Tak się składa, że miałem już przyjemność na naszym portalu recenzować powieści Maxa Czornyja. Napisałem o nim, że jest wschodzącą gwiazdą wśród polskich autorów. Biorąc do ręki kolejną jego książkę wypada jeszcze dodać, że jest równie pracowity jak Remigiusz Mróz. Okazuje się więc, że obu panów łączy coś więcej niż prawnicze wykształcenie – jest to tempo pisania.

Tradycyjnie już powieść Czornyja została wydana przez wydawnictwo Filia. „Inna” – taki jest jej tytuł. Spoglądając na książkę, od razu widzimy, że naprawdę jest „inna” niż poprzednie powieści autora. Dlaczego? Otóż chodzi o okładkę. Muszę o tym napisać, albowiem swoim wyglądem bardzo koresponduje ona z tytułem. Zauważy to każdy, kto posiada poprzednie książki Czornyja. Ich okładki utrzymane są w ciemnych, prawie czarnych kolorach. Tymczasem okładka „Innej” jest biała. Jeśli postawimy ją obok poprzednich powieści, zobaczymy, jak bardzo się od nich różni, jak bardzo jest inna.

Wypada teraz przejść do fabuły, powiecie, ale cóż… nie będzie to łatwe. Przede wszystkim „Inna” została napisana przez Maxa Czornyja – nie ma co do tego żadnych wątpliwości. Styl i język autora jest niepowtarzalny i staje się jego znakiem rozpoznawczym. Czytelnik musi się więc przygotować na naprawdę mocne wrażenia – opisy są bardzo realne i naturalistyczne. Czytając niektóre fragmenty, czujemy wręcz obrzydzenie i mimowolnie zamykamy oczy. Tak, powieści Czornyja nie są dla ludzi o słabych nerwach. Opisy są tak plastyczne, że automatycznie w naszej głowie widzimy film. Naprawdę mocne.

Co do fabuły – wypada coś w końcu napisać. Mikołaj znajduje w piwnicy swojego apartamentu nagą, uwięzioną kobietę. Dziewczyna ma knebel w ustach, jest przykuta do ściany i nie ma szans na ucieczkę. Jednak mężczyzna nie wie ani kim ona jest, ani skąd się wzięła u niego w piwnicy. Ba! Nie jest pewien, czy to w ogóle jego dom. Co gorsza, Mikołaj nic nie pamięta. Nie wie, czy jest mordercą, porywaczem, czy może ktoś właśnie okrutnie się zabawia jego kosztem. Nie rozstaje się z laptopem lub komórką, na których zapisuje wszystkie swoje czynności. Stara się rozpaczliwie przypomnieć sobie cokolwiek. W jednym z pokoi odnajduje stosy kartek – wszystkie jego zapiski są automatycznie drukowane. Mikołaj jest przerażony, tym bardziej że z pracy wraca jego dziewczyna Amelia. Nie muszę dodawać, że kompletnie jej nie pamięta. Wpada w panikę, że może ona odnaleźć uwięzioną w piwnicy Izę.

Mikołaj, Amelia i Iza – czy naprawdę są tymi, za których ich uważamy? Powieść czytałem z dużą niecierpliwością – chciałem po prostu czym prędzej poznać jej zakończenie. Jednak to, co zrobił autor, kompletnie mnie zamurowało. Przeczytałem już sporo thrillerów psychologicznych, a mimo to zakończenie „Innej” okazało się dla mnie zupełnie zaskakujące. Myślę, że jest to najlepsza rekomendacja dla tej książki.

Max Czornyj pisze naprawdę przerażające powieści. Są one jednak równie przerażająco wciągające.

Wojciech Sobański