To już przedostatni tom. Na początku bohaterki mówią Shiiko , że postanowiły powiedzieć tym , którzy mają ich zbombardować o sytuacji z Kurumi i zgodzą się by Ci ją badali , ale pod jednym warunkiem. Kobieta się zgadza i łączą się z nimi i mówią o Kurumi , a tym warunkiem jest to , że mają już zawsze być razem i nikt nie ma prawa ich rozdzielać. Tamci im wierzą i zgadzają się , ale komputer wykrywa , że kłamią i nie pozwolą im być razem. Więc bohaterki nie mając innego wyjścia opuszczają laboratorium i , gdy są w drodze widzą helikopter , który po nich przyleciał i zatrzymują się by ci ich nie zauważyli , a następnie Miki i Shiiko robią zapasy i Miki pyta jej jak przetrwała sama , a ona odpowiada , że musi czuć obojętność. Później Miki mówi Yuki , że cieszy się , że ją poznała , a rano zauważają wiadomość na telefonie i to ci sami z którymi rozmawiały i wiadomość mówi , że rada powiernicza laboratorium szykuję dla wszystkich bezpieczne miejsce i dziewczyny nie są pewne czy to prawda. A komputer z laboratorium , który został wgrany do telefonu potrzebuję chwilę by to ustalić. A my widzimy jak Kurumi robi się śpiąca i zasypia. A reszta bohaterek słyszy , że Ci którzy ich szukają się zbliżają i jadą dalej , ale nagle pojawiają się trupy i psuję się kamper. A Kurumi nie chcę się obudzić. I wtedy Miki mówi , że odciągnie trupy , a one mają uciekać z Kurumi. I tak właśnie robi , a pozostałe bohaterki ruszają. A po drodze Shiiko pokonuję kilka trupów. A , gdy są bezpieczne Kurumi nagle się budzi i Yuki się cieszy. A komputer mówi , że wiadomość jest od tych dobrych. Jednak później Kurumi mówi Shiiko , że czuję zbliżający się koniec i zaczyna mówić , że gdy to się powtórzy to chcę żeby ją... A potem nagrywa wiadomość dla Yuki i mówi tam , że dziewczyna pewnie płaczę , ale jak przestanie płakać niech wie , że Kurumi po prostu zasnęła i nic jej nie bolało i prosi by zaopiekowała się Rii i Miki i mówi , że dotarły aż tutaj dzięki niej. Jednak kasuję to i nagrywa nowe nagranie , gdzie mówi , że dobrze się bawiła i gdyby to wszystko się nie stało nie spotkałyby się i dzięki niej naprawdę uwierzyła , że zawsze będą razem. Jednak i to nagranie kasuję. A potem Kurumi mówi im , że jest dla nich obciążeniem i Yuki chcę zaprotestować , ale Shiiko jej przerywa , bo i ona zgadza się z Kurumi , a potem Yuki mówi Rii , że dla nich już chyba nie ma nadziei. A potem Shiiko rozmawia z Kurumi i zaczyna kasłać i odchodzi , a rano bohaterki odkrywają , że zbliżają się żołnierze by ich zabić i zabrać Kurumi i uciekają , ale bez Shiiko i , gdy są bezpieczne okazuję się , że Shiiko już nie wróci bo zachorowała , a Yuki chcę odnaleźć radę , ale Rii mówi jej , że żadnej rady nie było. Tak samo jak komputera w telefonie , bo to ciągle była Shiiko. I cofamy się do tyłu i widzimy jak w nocy Miki odnalazła przykutą Shiiko i ją unicestwiła i na jej telefonie znalazła ostatnią radę , że mogą przenosić Kurumi na noszach i wtedy nie będą robić hałasu , a potem w teraźniejszości Yuki mówi , że ich czwórka będzie zawsze razem , a następnie znów się cofamy i widzimy ostatnie chwilę Shiiko , która myśli jak uratować dziewczyny i nagle coś do niej dociera i mówi na głos - Woda i szkoła. I sięga po telefon , ale nie wiadomo czy go dosięgnęła. Później w teraźniejszości Kurumi znów się nie budzi i ją przykuwają , a następnie same odpoczywają. Jednak Yuki się budzi i po chwili wychodzi na dach i nagle przed nią pojawia się dron i jakiś głos pyta co ich klub wyprawia. W tym tomie niby nie było dużo akcji , ale jednak coś się działo. Widzimy , że Kurumi coraz bardziej znika. Smutna była scena jak próbowała nagrać pożegnanie dla Yuki , ale nie dała rady. I szkoda mi Shiiko , ale do końca walczyła by pomóc dziewczynom. Ciekawe czy udało jej się nagrać coś na telefonie , bo jak na razie jest wyłączony , a bohaterki mają go naładować. I jeszcze Ci żołnierze , którzy ich tropią. No i koniec z tym dronem. Ciekawe kto mówi do Yuki. Przecież żołnierze nie wiedzą , że byli oni klubem szkolnego życia. To musi być ktoś kto je zna. Został jeszcze jeden tom i koniec historii. Naprawdę mnie ciekawi jak to wszystko się zakończy. Najbardziej boję się o Kurumi. I w sumie niepokoję się też o Yuki. Od samego początku była ich uśmiechem , a teraz w każdej chwili ten uśmiech może zniknąć z powodu śmierci któreś z nich np: właśnie Kurumi. Szokujące również by było , gdyby Kurumi ostatecznie przeżyła , a śmierć w jakiś sposób poniosła Yuki lub inna dziewczyna. Jednak nie wydaję mi się by w ostatnim tomie któraś z nich zginęła. Jednak nic nie wiadomo. W końcu ciągle im się udawało. No i jeszcze została kwestia dziewczyn z uniwersytetu , które na nie czekają i tej walniętej Ayaka

To już przedostatni tom. Na początku bohaterki mówią Shiiko , że postanowiły powiedzieć tym , którzy mają ich zbombardować o sytuacji z Kurumi i zgodzą się by Ci ją badali , ale pod jednym warunkiem. Kobieta się zgadza i łączą się z nimi i mówią o Kurumi , a tym warunkiem jest to , że mają już zawsze być razem i nikt nie ma prawa ich rozdzielać. Tamci im wierzą i zgadzają...

Pobyt na uniwersytecie nie zakończył się, tak jak planowały to dziewczyny. Doszło do wielu wydarzeń, które mocno nimi wstrząsnęły, jakby sytuacja do tej pory nie była nadmiernie skomplikowana. Członkinie klubu Szkolnego życia szykują się od swojej ostatniej podróży, muszą dotrzeć do miejsca, które może okazać się dla nich i reszty ocalałych, przysłowiową deską ratunku. Szybko okazuje się, że placówka w do której dotarli, jest punktem zerowym całej epidemii. Ich los wydaje się być przesądzony i nic nie wskazuje na to, aby coś w tej kwestii miało się zmienić. Dziewczyny jednak nie porzucają nadziei i nadal z pewną dozą optymizmu prą do przodu, przecież najważniejsze jest to, że nadal są razem.


Historia powoli dobiega końca, więc czytelnik dowiaduje się coraz więcej na temat apokalipsy. Większość poruszonych w mandze wątków zaczyna się wyjaśniać i pojawia się wyraźniejszy obraz całości. Jednak na niektóre pytanie raczej już nie będzie odpowiedzi, każdy będzie musiał sam sobie na nie odpowiedzieć. Osoba odpowiedzialna za scenariusz, nadal ma trochę ciekawych pomysłów i potrafi zaskoczyć czymś nowym. W tomach 9-11, będzie miało miejsce kilka naprawdę świetnych zwrotów akcji pokazujących, że to co widzimy wcale nie jest takie realne jakby mogło się wydawać a urojenia pojawiają się nie tylko w głowie Yuki. Zresztą sama nastolatka, która we wcześniejszych tomikach mocno irytowała, tutaj zaczyna zachowywać się „normalnie” i dostrzegać powagę sytuacji. Nadal swoją wesołością i żywiołowością podtrzymuje wesołą atmosferę w grupie, ale powoli zaczyna do niej docierać przerażający obraz otaczającego ją świata (chociaż stara się nie dawać tego po sobie znać). Ciekawym zabiegiem jest wprowadzenie nowej postaci Shiiko Aosoi, której zachowanie dość mocno kontrastuje z pozytywną naturą nastolatek. One pomimo ciężkiej sytuacji wciąż wieżą w ratunek i dalsze życie, Aosoi zaś podchodzi do tego kompletnie bez emocji, będąc gotowa na nieuniknione i jest z tym wyraźnie pogodzona. Jedna im dłużej przebywa z dziewczynami, tym bardziej się zmienia i zaczyna inaczej patrzeć w przyszłość.


Tomiki nadal czyta się łatwo i przyjemnie, aczkolwiek cała historia zaczyna odrobinę w niektórych momentach przynudzać, szczególnie kiedy ma się do czynienia z przydługawymi dialogami, które nie specjalnie wiele wnoszą do samej fabuły. Mocnym odstępstwem od tego, co można było do tej pory zobaczyć, był tom dziewiąty. O ile wcześniej każda kolejna cześć pokazywała swoją mroczną stronę, to tutaj była tego kulminacja. Od początku do końca tomik ociekał mrokiem i krwawą przemocą, stając się powiewem świeżości. Najwyraźniej jednak pomysł ten nie specjalnie się spodobał, bo twórcy dość szybko powrócili do utartych sprawdzonych schematów.

W kwestii rysunków będę dość wtórny, po raz kolejny raz pisząc, że są one poprawne, bez większych wpadek, ale i też bez elementów, którymi można byłoby się nadmiernie zachwycać. Na tym poletku również będzie wyróżniał się wspomniany tomik dziewiąty, którego wszechobecna czerń jest mocno sugestywna i klimatyczna, wyraźnie odciskając swoje piętno również na rysunkach postaci.

Cała recenzja na stronie PopKulturowy Kociołek

https://gameplay.pl/news.asp?ID=116912

Pobyt na uniwersytecie nie zakończył się, tak jak planowały to dziewczyny. Doszło do wielu wydarzeń, które mocno nimi wstrząsnęły, jakby sytuacja do tej pory nie była nadmiernie skomplikowana. Członkinie klubu Szkolnego życia szykują się od swojej ostatniej podróży, muszą dotrzeć do miejsca, które może okazać się dla nich i reszty ocalałych, przysłowiową deską ratunku....

SZKOLNE PRZEŻYCIE

To już przedostatni tomik „Szkolnego życia”. Szkoda, bo seria ta, która zaczęła się niczym słodka wariacja na temat zombie, w której akcja stanowiła jedynie pretekst dla pokazania seksownych, niewinnych dziewczyn i dawki grozy, połączonej z lejącą się krwią. Potem jednak całość zmieniła się w kawał dobrego survival horroru w stylu „Resident Evil”, z zagadkami, akcją, zagrożeniem i nutą erotyki i zaczęła tak wciągać, że trudno było doczekać się kolejnych tomików. A przedostatni trzyma poziom i jeszcze bardziej rozbudza mój czytelniczy apatyty.

Bohaterki z klubu szkolnego życia wpakowały się w nie lada tarapaty. Znów. Kiedy znalazły się w Megurigaoce, miejscu, w którym wszystko się zaczęło, a także skontaktowały się z oddziałem ochrony, sądziły, że upragniony ratunek w końcu nadejdzie. Niestety wszystko wskazuje na to, że ich „ratownicy”, którzy właśnie są w drodze do nich, mają jedno proste zadanie – zniszczyć wszystko tak, by nie został nikt żywy. Dziewczyny jednak nie zamierzają się poddawać. Świadome, że ochrona też posiada aplikację Bowman i będzie w stanie odkryć czy mówią prawdę, postanawiają przekazać im informacje, że mają w swoich szeregach kogoś, komu udało się zwalczyć zakażenie. Oddział ochrony, który od dawna poszukiwał kogoś, kto by przeżył, jest zainteresowany tym faktem. Niestety dziewczyny przekonują się, że nie mogą liczyć na ratunek. Gdy kłamstwa „ratowników” wychodzą na jaw, czeka je kolejna przeprowadzka. Co jednak spotka je w drodze? Gdzie mają teraz skierować swoje kroki? I jakie zagrożenia czekają na nie na tej ostatniej prostej?

Całość recenzji na moim blogu: https://ksiazkarniablog.blogspot.com/2019/05/szkolne-zycie-11-sadoru-chibanorimitsu.html

SZKOLNE PRZEŻYCIE

To już przedostatni tomik „Szkolnego życia”. Szkoda, bo seria ta, która zaczęła się niczym słodka wariacja na temat zombie, w której akcja stanowiła jedynie pretekst dla pokazania seksownych, niewinnych dziewczyn i dawki grozy, połączonej z lejącą się krwią. Potem jednak całość zmieniła się w kawał dobrego survival horroru w stylu „Resident Evil”, z...