K͓̽r͓̽o͓̽n͓̽i͓̽k͓̽a͓̽ ͓̽d͓̽u͓̽c͓̽h͓̽ó͓̽w͓̽ „Kyouichi i jego przyjaciele ze szkolnego klubu okultystycznego wyruszają w podróż, by zbadać przeklętą kapliczkę. Wpadają w duże kłopoty, ale z opresji ratuje ich biegła w egzorcyzmach siostra chłopaka. Wkrótce potem dziewczyna znika w tajemniczych okolicznościach.” Szczerze mówiąc rozczarowałam się manga, spodziewałam się czegoś dobrego, a dostałam nudną historie, która niczym mnie nie kupiła. Nie ma co ukrywać, że fabularnie ta manga nie jest wybitna i nie pokazuje nam niczego nowego, co może nas zaskoczyć. Zresztą sama autorka po pierwszym rozdziale przyznała się , że czerpała inspiracje z innych mang, gier lub historii o duchach. Co moim zdaniem jest strzałem w kolano. Zamiast stworzyć coś swojego, czerpie inspiracje z innych rzeczy i tylko łączy je ze sobą. W dodatku rozbawił mnie tekst „ Kiedy zaczynałam rysować ten rozdział, popularny był motyw starszej siostry z młodszym bratem, dlatego zdecydowałam się na taką historie” xD.
Jeśli chodzi o bohaterów to są oderwani od rzeczywistości, wydają się sztuczni a relacja między nimi jest dziwaczna. Niby znają się od małego, ale ja nie poczułam by łączyła ich jakakolwiek więź. Nie wspominając już o głównym bohaterze który był naiwny i niczym się nie wyróżniał. Niby ma odgrywać główną role w historii, ale odnosiłam wrażenie, jakby go tam wcale nie było. Pojawiał się na chwile żeby kogoś uratować, a później znikał.
Jeśli chodzi o kreskę... Ahh po okładce spodziewamy się, czegoś ładnego i estetycznego. Jakże można się rozczarować kiedy zajrzy się do środka. Dostajemy zupełnie co innego. Ubogie i nieestetyczne tła. Anatomia, której czasami nie ma, a postaci wyglądają jak jakieś klocki. Dużo lepiej wyglądają strony, które można sobie pokolorować. I jeszcze jedna rzecz, która mnie denerwowała. DLACZEGO POSTACI PO 6 LATACH WYGLĄDAJĄ TAK SAMO!!! Nic się nie zmieniły, jedyne co to urosły. Żeby nie było, że tylko narzekam to wymienię jeden plus 😅. Podobały mi się strony z opisami bohaterów. Raczej nie sięgnę po resztę tomów, tym bardziej, że przewidziałam kilka rzeczy, które się wydarzą, wiec niczym ta manga mnie już nie zaskoczy. Nie wspomnę już o relacji głównego bohatera ze swoją siostrą. Nawet nie chce na to patrzeć.

K͓̽r͓̽o͓̽n͓̽i͓̽k͓̽a͓̽ ͓̽d͓̽u͓̽c͓̽h͓̽ó͓̽w͓̽ „Kyouichi i jego przyjaciele ze szkolnego klubu okultystycznego wyruszają w podróż, by zbadać przeklętą kapliczkę. Wpadają w duże kłopoty, ale z opresji ratuje ich biegła w egzorcyzmach siostra chłopaka. Wkrótce potem dziewczyna znika w tajemniczych okolicznościach.” Szczerze mówiąc rozczarowałam się manga,...

Powiedzmy sobie szczerze już na samym początku, fabularnie nie jest wybitnie. Biorąc jednak pod uwagę inne podobne tytuły, dostępne na rynku, manga na ich tle prezentuje się naprawdę dobrze. Historia ma swoje lepsze i gorsze momenty, ale całość trzyma przyzwoity poziom, a nawet w niektórych momentach potrafi mile zaskoczyć. Każdy kolejny rozdział poświęcony jest jednej okultystycznej sprawie, którą rozwiązać musi młody egzorcysta z towarzyszącymi mu przyjaciółmi i boginią śmierci. Zaprezentowani czytelnikowi, ponadnaturalni oponenci, stający się przeciwnikami wesołej gromadki, są zaczerpnięci z kultury i religii Japońskiej. Mowa tutaj zarówno o buddyzmie, jak i Shintō (bóstwa, demony) oraz typowo miejskich legendach, krążących pośród mieszkańców KKW. Sprawia to, że czytelnik nie tylko może zrelaksować się przy niezłym tytule, ale również dowiedzieć się czegoś ciekawego o tamtejszych wierzeniach. Całość podana jest w luźnym, momentami wręcz komediowym klimacie. Nie ma tutaj w żadnym momencie mowy o typowym horrorze, który mógłby spowodować przyspieszone bicie serca (chyba że pozycja będzie czytana przez bardzo młodą osobę). Mieszanina odrobiny tajemnicy, nutka kryminału, okultyzmu, tradycyjnych wierzeń, komedii z dodatkiem treści z podtekstem, dramatu i odrobiny romansu. Zestawienie dość specyficzne, ale całość podana jest w idealnych proporcjach, tworząc naprawdę dobry tytuł. Jednym mankamentem fabuły, jakim dostrzegłem było to, że niektóre historie były odrobinę nazbyt infantylne a zachowanie głównego bohatera zbyt naiwne (szczególnie jak na kogoś, kto wychował się w rodzinie z takimi tradycjami). Na całe szczęście takich momentów jest naprawdę mało, więc ginął one pod natłokiem lepszej treści.


Na słowa uznania zasługują stworzone przez autorkę główne postacie. Zarówno Hanaichi, jak i bogini śmierci Chloe to bohaterowie mocno wyraziści (chociaż tak jak wspomniałem wcześniej, chłopak ma swoje słabsze momenty),których charaktery stają się wartością dodaną fabuły. Niestety nie można tego powiedzieć o pozostałych bohaterach. Każdy z członków „Klubu Badań nad Okultyzmem” determinowany jest przez jeden jasno określony cel życiowy, który jednoznacznie wyznaczania ich rozwój. O ile przez większość czasu nie zwraca się na to większej uwagi, to są momenty, w których ich dość płaskie charaktery, mogą denerwować. Wydaje się jakby autorce brakło konkretnego pomysłu na ich rozwój. Troszkę to dziwi, tym bardziej że autorka nie ukrywa tego, że dość mocno czerpała z pomysłów innych popkulturowych dzieł, które dostosowywała do własnych potrzeb. Ciekawym elementem mangi, związanym z bohaterami, są strony z ich opisem. Znajdziemy na nich nie tylko ich szkice, ale również opis, w którym znajdują się informacje o procesie tworzenia danej postaci i co było jej inspiracją.


Jeżeli chodzi o warstwę artystyczną mangi, prezentują się ona całkiem dobrze. Rysunki na pewno nie są porywające, ale całość jest utrzymana na przyzwoitym poziomie. Postacie są dobrze narysowane, różnorodne pod względem wizualnym, z nieźle narysowani twarzami. Na ich tle wypadają bardzo blado tła, w większości kadrów nie ma ich wcale, a jeśli już się pojawiają, są mdłe i kompletnie nijakie. Ma to swoje przełożenie na odbiór niektórych scen (szczególnie tych z demonami/duchami),które tracą trochę swojej głębi. Każdy z tomów zawiera w sobie stronę, która może zostać pokolorowana przez czytelnika, mały lecz ciekawy dodatek.

Cała recenzja na stronie: PopKulturowy Kociołek

https://gameplay.pl/news.asp?ID=115981

Powiedzmy sobie szczerze już na samym początku, fabularnie nie jest wybitnie. Biorąc jednak pod uwagę inne podobne tytuły, dostępne na rynku, manga na ich tle prezentuje się naprawdę dobrze. Historia ma swoje lepsze i gorsze momenty, ale całość trzyma przyzwoity poziom, a nawet w niektórych momentach potrafi mile zaskoczyć. Każdy kolejny rozdział poświęcony jest jednej...

Potwory, czary, egzorcyzmy, znaki i wiele innych rzeczy możemy spotkać w tej niewielkiej trzytomowej serii 🙂 Jak dla mnie strzał w 10, bo uwielbiam fantastykę nie od dzisiaj 🙂

Jak już wiemy spotykamy tutaj grupkę przyjaciół i chłopca Kyouichi’ego, który przez swoją nieuwagę czy też dziecięcą naiwność / ciekawość wpada w tarapaty i traci ukochaną siostrę. Uparty jak mało kto, zamierza odszukać Hanaichi za wszelaką cenę. I tutaj rozpoczyna się nasza przygoda! Może zacznę od tego, że całość jest całkiem sprawnie rozpisana. Kreska jest przyjemna dla oka, a zdarzenia nawet jeśli nie nachodzą się do końca chronologicznie to pozostawiają w nas chęć czytania dalej. Poszukiwania jakie prowadzi nastolatek wraz z przyjaciółmi, potwory jakie spotyka, miejsca, które odwiedza, to jak się zachowuje i co odkrywa to naprawdę dobry materiał nawet na nie wielką serię anime – chętnie bym tę historię obejrzała 🙂

Zapraszam tutaj na całość ----> https://rozchelstanaowca.pl/2019/02/kronika-duchow-natsumegu-seiju/

Potwory, czary, egzorcyzmy, znaki i wiele innych rzeczy możemy spotkać w tej niewielkiej trzytomowej serii 🙂 Jak dla mnie strzał w 10, bo uwielbiam fantastykę nie od dzisiaj 🙂

Jak już wiemy spotykamy tutaj grupkę przyjaciół i chłopca Kyouichi’ego, który przez swoją nieuwagę czy też dziecięcą naiwność / ciekawość wpada w tarapaty i traci ukochaną siostrę. Uparty jak mało...

Całą recenzję znaleźć można na:
https://alkuszowerozkminy.blogspot.com/2018/12/kronika-duchow-recenzja.html

Kyouichi ma starszą, niesamowicie uzdolnioną w odprawianiu egzorcyzmów siostrę. Chłopak chce podążyć w jej ślady, i zajmować się usuwaniem duchów, które w jakiś sposób zagrażają ludziom. Kiedy więc słyszy plotkę o bóstwie powodującym choroby u ludzi, którzy zbytnio zbliżą się do jego kapliczki, postanawia wraz z klubem okultystycznym do którego należy zbadać tę sprawę. Niestety okazuje się, że pociąga to za sobą więcej konsekwencji niż tylko rozzłoszczenie bóstwa, więc siostra Kyouichiego postanawia wziąć na siebie odpowiedzialność za nierozważne czyny brata i pewnego dnia musi zniknąć, zostawiając po sobie tylko notes, w którym pisała o każdej istocie nadnaturalnej, z którą kiedykolwiek miała do czynienia - "Kronikę duchów". Od tej pory chłopak postanawia, że nie spocznie, dopóki nie odnajdzie swojej siostry.

O ile opis fabuły nie prezentuje się w żaden sposób kreatywnie, bo tytułów o podobnych założeniach znaleźć można naprawdę wiele, tak na samym początku wydawało mi się, że z "Kroniki duchów" autorce uda się wykrzesać coś fajnego. Ilustracja na obwolucie wygląda klimatycznie, poważnie (zanim zaczniecie się śmiać - w stosunku do tego, co znajduje się w środku, wygląda naprawdę poważnie),i nawet pomimo sporej dawki kiczu - przyciąga oko. Muszę niestety przyznać, że z każdą kolejną stroną tego komiksu moje zainteresowanie stopniowo malało coraz bardziej. "Kronika duchów" jest tytułem całkowicie przeciętnym, idącym po linii najmniejszego oporu - przez niecałe 200 stron nie stało się w pierwszym tomie nic, co jakkolwiek wyróżniłoby ten tytuł z szeregu innych, traktujących o podobnej tematyce. Co za tym idzie, mamy w nim wszystko, co charakteryzuje takie właśnie pozycje - niesmaczny wątek kompleksu siostry, nieinteresujące potyczki z duchami, z których właściwie mało co wynika, miałkich bohaterów i nudne wątki miłosne, przyprószone niezbyt wyrafinowanym ecchi.

Bohaterów mamy mnóstwo - powiedziałabym nawet, że zdecydowana większość jest całkowicie zbędna. Praktycznie każdy z nich ma jedną cechę charakteru (lub po prostu rzecz, do której dąży),co definiuje całą jego osobowość. Jedyną ciekawszą postacią mogłaby być siostra Kyouichiego, ale niestety już w pierwszym rozdziale się z nią rozstajemy.
Manga tak pobieżnie opisuje całą historię, że czytelnik nie jest w stanie bardziej się w nią wczuć. Główny bohater latami dążył do siły, aby móc odnaleźć swoją siostrę, my jednak nie jesteśmy w to w ogóle wtajemniczeni - zostajemy przerzuceni do przyszłości, gdzie chłopak podobno jest już silniejszy niż dawniej, ale... no, nieszczególnie to widać, bo dalej jest tak samo nijaki. Podobnie zresztą wyglądają wszystkie wątki z odprawianiem egzorcyzmów - oczekiwałam, że duchy i inne istoty nadnaturalne zostaną przedstawione w bardziej upiorny sposób, a otrzymałam typowy motyw śliczniutkiego bóstwa śmierci, które od teraz krok w krok będzie podążało za Kyouichim, i całkowicie nijakiego Makaronikowego Potwora.

Problemem jest także fakt, że przez cały ten tom nie wydarzyło się praktycznie nic konkretniejszego. Zniknęła siostra, a Kyouichi z klubem okultystycznym badają nadnaturalne sprawy, próbując w jakikolwiek sposób powiązać je z jej zniknięciem. Pomijając już kwestię tego, że osoby z owego klubu są całkowicie zbędne (naprawdę, ta manga mogłaby istnieć bez nich, ale ich obecność wyjaśniona jest mocą przyjaźni) i momentami irytujące, to jeszcze są bezużyteczne - nie mają one absolutnie nic wspólnego z okultyzmem. Jedyną rzeczą, która łączy ich z tym światem, jest nasz główny bohater, który swoją drogą, podczas jednej z ich wypraw stwierdził, że dobrym pomysłem będzie rozdzielenie się, i danie im amuletu (którego skuteczności sam nie był pewien),który miałby uchronić ich przed atakiem złych duchów. Jak dla mnie to całkowity brak logiki lub dobry moment, aby zmienić przyjaciela, bo gdyby nie całkowicie przypadkowe zrządzenie losu, to członkowie tego klubu już by nie żyli.

"Kronika duchów" to niestety jedna z wielu mang, która dobra jest tylko i wyłącznie do zapominania. Nie ma w niej niczego, co zatrzymałoby czytelnika dłużej przy tym tytule. Jeśli ktoś lubi takie przeciętniaki - okej, też czasem zdarza mi się miło spędzać przy takich czas - ale niestety w tym przypadku, po lekturze pierwszego tomu, straciłam całe moje zainteresowanie do tej serii, a nawet zdążyłam się zirytować.

Całą recenzję znaleźć można na:
https://alkuszowerozkminy.blogspot.com/2018/12/kronika-duchow-recenzja.html

Kyouichi ma starszą, niesamowicie uzdolnioną w odprawianiu egzorcyzmów siostrę. Chłopak chce podążyć w jej ślady, i zajmować się usuwaniem duchów, które w jakiś sposób zagrażają ludziom. Kiedy więc słyszy plotkę o bóstwie powodującym choroby u ludzi, którzy zbytnio...

Ale to było super!
Manga wciągnęła mnie od samego początku. Wprost nie szło się oderwać. Mnóstwo duchów, szybkich akcji i zaginiona siostra. Aż nie mogę się doczekać, co będzie w następnym tomie :D !
Gorąco polecam !!!

Ale to było super!
Manga wciągnęła mnie od samego początku. Wprost nie szło się oderwać. Mnóstwo duchów, szybkich akcji i zaginiona siostra. Aż nie mogę się doczekać, co będzie w następnym tomie :D !
Gorąco polecam !!!

LEKKA WALKA Z DUCHAMI

Oto kolejna humorystyczna mangowa opowieść grozy, która trafia w moje ręce w ten ponury, jesienny czas. Czas, kiedy Halloween zbliża się wielkimi krokami, a miłośnicy grozy zacierają ręce. Jak wypada ten tytuł? Całkiem dobrze, bo choć "Kronika duchów" nie jest żądną wybitną pozycją, to jest to udana, lekka i potrafiąca rozbawić rozrywka nie tylko dla nastoletnich czytelników.

Poznajcie Kyouichiego Sukamiego. Wygląda, jak każdy chłopak w jego wieku, prawda? Włóczy się z kolegami, lubi tajemnice… Rzecz w tym, że pochodzi z rodziny egzorcystów, jego siostra zajmuje się spisywaniem sposobów na poradzenie sobie ze stworami i duchami, z którymi miała do czynienia, tworząc Kronikę Duchów, a on sam należy do szkolnego klubu okultystycznego. Pewnego dnia wraz z kolegami wybiera się zbadać sprawę Bezimiennego boga, ale wyjście nie kończy się dla nich zbyt szczęśliwie. Pojmani przez bóstwo, zostają ocaleni przez siostrę Kyouichiego, ale ta znika – zostaje po niej tylko Kronika. Kyouichi postanawia stać się silnym i odnaleźć ją, pewien, że wcale nie umarła. Tak zaczyna się jego niezwykła przygoda…

Całość recenzji na moim blogu: http://ksiazkarniablog.blogspot.com/2018/10/kronika-duchow-1-seiju-natsume.html

LEKKA WALKA Z DUCHAMI

Oto kolejna humorystyczna mangowa opowieść grozy, która trafia w moje ręce w ten ponury, jesienny czas. Czas, kiedy Halloween zbliża się wielkimi krokami, a miłośnicy grozy zacierają ręce. Jak wypada ten tytuł? Całkiem dobrze, bo choć "Kronika duchów" nie jest żądną wybitną pozycją, to jest to udana, lekka i potrafiąca rozbawić rozrywka nie tylko dla...

Jak na moje: szału bez. Przeczytać można, ale ciekawych momentów raczej trzeba się doszukiwać, niż je łatwo dostać. Ostatni rozdział w miarę mi się podobał, reszta jest, bo jest.

Jak na moje: szału bez. Przeczytać można, ale ciekawych momentów raczej trzeba się doszukiwać, niż je łatwo dostać. Ostatni rozdział w miarę mi się podobał, reszta jest, bo jest.

Manga całkiem niezła, ciekawe potwory i lekka fabuła ;)

Manga całkiem niezła, ciekawe potwory i lekka fabuła ;)

Kreska przypomina trochę "X CLAMP", a klimat "Tōkyō Babylon". Widać ewidentną inspiracją grupą CLAMP. Nic specjalnie wybitnego, ale spoko się czyta, raczej bardziej dla nastolatków :) Proste tła i rastry.

Kreska przypomina trochę "X CLAMP", a klimat "Tōkyō Babylon". Widać ewidentną inspiracją grupą CLAMP. Nic specjalnie wybitnego, ale spoko się czyta, raczej bardziej dla nastolatków :) Proste tła i rastry.