Rice znowu nie udało się dorosnąć – zabito ją jak była małą dziewczynką. I znowu nie pamięta co działo się na chwilę przed śmiercią, więc nie wie kto jest zabójcą. Ma dosłownie chwile na przemyślenie, powrót pamięcią do chwil sprzed jatki. Nic z tego, nie może przypomnieć sobie kto ją torturował i uśmiercał. Ale ma nikłe przebłyski dotyczące Keiichiego czy Reny. Wie też, że w każdej kolejnej historii były te same powtarzające się schematy. Czy działając wbrew nich ma szansę przeciwstawić się przeznaczeniu? Okazuje się, że nawet nie musi działać sama, bo im więcej wierzących w dany cel, tym większe szanse powodzenia. Ale muszą wierzyć w niego wszyscy!

Więcej na: https://www.monime.pl/gdy-zaplacza-cykady-ksiega-wielkiej-rzezi-tom-13-15/

Rice znowu nie udało się dorosnąć – zabito ją jak była małą dziewczynką. I znowu nie pamięta co działo się na chwilę przed śmiercią, więc nie wie kto jest zabójcą. Ma dosłownie chwile na przemyślenie, powrót pamięcią do chwil sprzed jatki. Nic z tego, nie może przypomnieć sobie kto ją torturował i uśmiercał. Ale ma nikłe przebłyski dotyczące Keiichiego czy Reny. Wie też, że...

Piękne pokazanie, jak powinna wyglądać jedność i dbanie o pokrzywdzonych w małej społeczności. Wierzę, że autor, jako były pracownik socjalny, nieraz spotkał się z podobnymi przypadkami (przemoc w rodzinie) w prawdziwym życiu, co dodaje autentyczności.

Piękne pokazanie, jak powinna wyglądać jedność i dbanie o pokrzywdzonych w małej społeczności. Wierzę, że autor, jako były pracownik socjalny, nieraz spotkał się z podobnymi przypadkami (przemoc w rodzinie) w prawdziwym życiu, co dodaje autentyczności.

Nie do końca podoba mi się główny motyw tej części "Księgi wielkiej rzezi", jest dość niewiarygodny. Żaden urząd nie pozwoliłby sobie na takie zaniedbanie i lekceważenie. No, ale przymrużmy oko, adresatami mangi są nastolatki.
Ogólny przekaz jest za to uroczy i budujący.

Nie do końca podoba mi się główny motyw tej części "Księgi wielkiej rzezi", jest dość niewiarygodny. Żaden urząd nie pozwoliłby sobie na takie zaniedbanie i lekceważenie. No, ale przymrużmy oko, adresatami mangi są nastolatki.
Ogólny przekaz jest za to uroczy i budujący.

Nadszedł czas na przedostatnią z głównych Ksiąg z serii ,,Gdy zapłaczą cykady". I choć do znalezienia sposobu ucieczki z ciągu powtarzających się w Hinamizawie tragedii jeszcze daleka droga, to ,,Księga wielkiej rzezi" przynosi odpowiedź na jedną z główny zagadek z nimi związanych. Poznajemy osobę odpowiedzialną za serię tajemniczych morderstw!

Powtarzający się w nieskończoność czerwiec 1983 roku. Rika budzi się po kolejnym nieudanym cyklu, który zakończył się jej morderstwem i zagładą całej Hinamizawy. Tym razem jednak nim ponownie trafi do Hinamizway i zawalczy o powstrzymanie nadciągającej tragedii dziewczyna odbywa dziwną rozmowę z osobą, zdającą się być jej kopią - przedstawiającą się jako Fredricka Bernkastel. Owa tajemnicza postać udziela jej trzech wskazówek na temat wydarzeń, które mają miejsce w każdym cyklu. Jednak czy ta wiedza pomoże Rice zmienić jej okrutne przeznaczenie?

Pierwszy tom, trzytomowej ,,Księgi wielkiej rzezi" już na wstępie zdradza czytelnikom sporo nowych informacji. Pojawiają się również dwie nowe postacie - wspomniana już Fredricka Bernkastel oraz Hanyuu, duch dziewczynki towarzyszący Rice, który okazuje się być bóstwem Hinamizawy. Od tej pory Hanyuu dołącza do grona głównych bohaterów, mimo iż pozostaje dla nich niewidoczna (z wyjątkiem samej Riki).

To jednak nie jedyna nowość jaka czeka czytelników podczas tego tomu, zaobserwujemy sporo zmian nie tylko w samych bohaterach, ale także w rozgrywających się wydarzeniach oraz samej Hinamizawie. Można śmiało powiedzieć, że ukaże ona swoje inne, ku zaskoczeniu wielu czytelników, bardziej przyjazne oblicze. Przekonamy się także, że wielu tragicznych wydarzeń, których byliśmy świadkami podczas lektury poprzednich Ksiąg można było uniknąć w zdałoby się dość prosty sposób. Czasami wystarczyła odrobina dobrej woli, zaufania i determinacji. Jednak czy to wystarczy by rozwiązać wszystkie problemy i wyrwać się z morderczego kręgu przeznaczenia?

W ,,Księdze wielkiej rzezi" powraca wątek znęcania się wujka nad Satoko, przez co stanowi ona niejako odpowiedź na wydarzenia zawarte w ,,Księdze morderczej klątwy". Jednak tak naprawdę ,,Księga" ta przynosi odpowiedzi na wiele pytań, które ciągną się za czytelnikami od początków serii. Przede wszystkim poznajemy osobę odpowiedzialną za serię tajemniczych morderstwa ciągnącą się przez lata w Hinamizawie. Ujawnione zostają także prawdziwe charaktery bohaterów. Nie mamy już wątpliwości kto jest tym dobrym, a kto złym - maski zostają zrzucone. Ogromna zmiana dotyczy chociażby Keiichiego, który zaczyna zachowywać się racjonalnie, jego spojrzenie, jako osoby z zewnątrz, okazuje się niezwykle cenne, a przede wszystkim staje się on prawdziwą podporą dla grupy, a za jego słowami idą czyny, które dają nam nadzieję na szczęśliwe zakończenie. Nie ukrywam, że w tym tomie Keiichi sporo zyskał w moich oczach. Do głosu też dochodzi wiele postaci pobocznych, jak chociażby ojciec Keiichiego czy nauczycielka i dyrektor szkoły do której uczęszczają bohaterowie. Wielu mieszkańców Hinamizawy okazuje się mieć większą rolę do odegrania w tej historii i nie ukrywam, że stanowiło to dla mnie miłe zaskoczenie.

,,Księga wielkiej rzezi" stanowiła fascynującą lekturę, która rozwiała wiele tajemnic, którymi owita była cała Hinamizawa. Nie pozostaje mi więc nic innego jak sięgnąć po długo wyczekiwany finał. Także do zobaczenia w ,,Księdze uroczystej pieśni". Jestem pewna, że czeka nas sporo emocji podczas lektury!

Recenzja dostępna na stronie Kosz z Książkami:
https://koszzksiazkami.pl/gdy-zaplacza-cykady-ksiega-wielkiej-rzezi-recenzja/

Nadszedł czas na przedostatnią z głównych Ksiąg z serii ,,Gdy zapłaczą cykady". I choć do znalezienia sposobu ucieczki z ciągu powtarzających się w Hinamizawie tragedii jeszcze daleka droga, to ,,Księga wielkiej rzezi" przynosi odpowiedź na jedną z główny zagadek z nimi związanych. Poznajemy osobę odpowiedzialną za serię tajemniczych morderstw!

Powtarzający się w...

POWTÓRKA WOJNY O TAMĘ

Najbardziej naciąganym wątkiem poprzedniego tomu „Cykad” było zjednoczenie się uczniów w walce o Satoko. Ten tom w całości jest jemu poświęcony, ale choć całość nadal jest naciągana i ma w sobie mnóstwo patosu i tak czyta się go znakomicie, z emocjami i ochotą na więcej. Bo walka o przyjaciółkę rozpisana została wręcz rewelacyjnie, napięcia też w niej nie brak, a na dodatek w tle dzieją się fascynujące wydarzenia, które odpowiadają nam na kolejne pytania i coraz bardziej przybliżają do zrozumienia wszystkiego, co dzieje się w Hinamizawie.

Odkąd powrócił wuj, Satoko jest odizolowana od przyjaciół, świat i szkoły. Zmuszana przez niego do ciężkiej pracy, maltretowana, nie chce nawet poprosić o pomoc, bo wierzy, że jeśli tylko to zniesie, jej ukochany brat wróci. Keiichi nie zamierza się jednak poddać i chce za wszelką cenę pomóc przyjaciółce, dlatego wraz z przyjaciółmi zbiera coraz więcej ludzi i nieustannie nęka opiekę społeczną z wnioskami o zajęcie się tą sprawą. Niestety: dopóki głowa rodu Sonozaki nie poprze jego działań, nawet zebranie do pomocy niezliczonych mieszkańców i sołtysa nic tu nie pomoże. Ale jest jeszcze większy problem. Nie ważne kto go poprze, jeśli sama Satoko nie przyzna, co się z nią dzieje, nikt nic nie będzie mógł zrobić, a dziewczyna za wszelką cenę zamierza udawać, że nic się nie dzieje i wuj jest dla niej dobry…
Czy kolejny świat skazany będzie na zagładę? Gdy wydarzenia nabierają tempa i nadchodzi kolejny festiwal dryfującej bawełny, Rika przekonuje się, jak wiele się zmieniło, ale jednocześnie widzi także, jak wiele spraw pozostało takich, jak dotąd. Nie zmierza się poddawać. Problem w tym, że potężne siły działające za tym, co dzieje się Hinamizawie w końcu dają o sobie znać…

Całość recenzji na moim blogu: https://ksiazkarniablog.blogspot.com/2019/05/gdy-zapacza-cykady-10-ksiega-wielkiej.html

POWTÓRKA WOJNY O TAMĘ

Najbardziej naciąganym wątkiem poprzedniego tomu „Cykad” było zjednoczenie się uczniów w walce o Satoko. Ten tom w całości jest jemu poświęcony, ale choć całość nadal jest naciągana i ma w sobie mnóstwo patosu i tak czyta się go znakomicie, z emocjami i ochotą na więcej. Bo walka o przyjaciółkę rozpisana została wręcz rewelacyjnie, napięcia też w niej...