Cała recenzja:
https://przystanek-bookstock.blogspot.com

W "Vicious" najlepsze są ta nieoczywistość i fakt, że w tej powieści nie ma czerni ani bieli- są tylko odcienie szarości. Wszystko miesza się ze sobą i tworzy złożony, skomplikowany obraz rzeczywistości, w której żyją bohaterowie. Dlatego Victorii Schwab należą się brawa za stawianie wysokiej poprzeczki literaturze skierowanej do młodszego odbiorcy. Jak widać, takie lektury nie muszą być infantylne i schematyczne tylko dlatego, że to "młodzieżówki", więc nie trzeba od nich wiele wymagać. Cieszy mnie, że zmieniają się standardy i poziom literatury młodzieżowej się podnosi.
Jednak "Nikczemni" nie samymi bohaterami stoją. Jak to zwykle u Schwab bywa, mamy ciekawą fabułę, której tempo jest dosyć zrównoważone- nie za wolne, nie za szybkie, czyli dla mnie- idealne. Autorka świetnie rozłożyła ciężar, jeśli chodzi o akcję i postaci. To się po postu świetnie czyta, mimo że moim zdaniem powieść "Vicious" wcale nie należy do najlżejszych. Jest jednak w tej książce coś takiego, co nie puszcza czytelnika, dopóki ten nie skończy lektury. Kiedy musiałam odłożyć powieść na bok, ciągle myślałam o bohaterach. Co więcej, nawet po skończeniu myślę o Victorze, Sydney, Mitchu i pewnym czworonogu. Czuję się tak jak po zakończeniu "Wyczarowania światła"- jakbym rozstała się z przyjaciółmi.

Cała recenzja:
https://przystanek-bookstock.blogspot.com

W "Vicious" najlepsze są ta nieoczywistość i fakt, że w tej powieści nie ma czerni ani bieli- są tylko odcienie szarości. Wszystko miesza się ze sobą i tworzy złożony, skomplikowany obraz rzeczywistości, w której żyją bohaterowie. Dlatego Victorii Schwab należą się brawa za stawianie wysokiej poprzeczki literaturze...