Po moim pierwszym doświadczeniu z panem Mrozem (Behawiorysta), bardzo sceptycznie podchodziłam do jego twórczości i szczerze mówiąc, mimo pozytywnych wrażeń pod koniec książki, nie wiem czy sięgnęłabym po kolejną jego powieść, gdyby koleżanka nie podstawiła mi jej pod nos...
Skusiłam się. Postanowiłam dać autorowi jeszcze jedną szansę i nie żałuję.
Książka może nie powaliła mnie na kolana, ale od pierwszych stron wzbudziła moje zainteresowanie.
Ciekawa fabuła, wartka akcja, ale też nieźle zarysowane wątki poboczne.
Relacja Chyłki i jej aplikanta przez całą właściwie książkę nie jest do końca jasna. Niby czytelnik widzi, że coś jest na rzeczy, ale nie jest to do końca oczywiste. Cała rzecz odbywa się w tle niezwykle ważnej sprawy, w której na szali leży, można powiedzieć, życie człowieka.
Czy Chyłce i Zordonowi wystarczy zarówno intuicji, jak i twardych dowodów, aby uchronić od więzienia niewinnych ludzi? Czy może bronią morderców, postępują wbrew moralności, choć wykonują przecież tylko swój zawód...
Książka w kolejnych rozdziałach zaskakuje nowymi faktami, które powodują, że chce się sięgać po jeszcze.
Muszę przyznać, że inaczej patrzyłabym na twórczość Remigiusza Mroza, gdybym poznała go za sprawą tej właśnie książki.
Śmiało mogę tę pozycję polecić każdemu, kto lubi długo nie wiedzieć, a na koniec w dodatku zostać zaskoczonym.

Po moim pierwszym doświadczeniu z panem Mrozem (Behawiorysta), bardzo sceptycznie podchodziłam do jego twórczości i szczerze mówiąc, mimo pozytywnych wrażeń pod koniec książki, nie wiem czy sięgnęłabym po kolejną jego powieść, gdyby koleżanka nie podstawiła mi jej pod nos...
Skusiłam się. Postanowiłam dać autorowi jeszcze jedną szansę i nie żałuję.
Książka może nie...