Początkowo trudno było mi wgryźć się w lekturę. Miałam wrażenie, że jest to przewodnik po Wrocławiu i to pokazujący ciemne strony miasta, jego szarzyznę, brzydotę. Potem, że to sprawozdanie: dzień z życia barmana. Postanowiłam jednak dać szansę książce. I teraz, po przeczytaniu całości, nie żałuję tej decyzji.

Powieść jest wyjątkowa, ponieważ składa się z opowieści różnych bohaterów. Są to klienci położonej nieco na uboczu kawiarni "Neon Café". Jest wśród nich policjant, wiekowa Ukrainka, bezdomny muzyk, motorniczy, starsza, dziewięćdziesięcioletnia kobieta o niezwykle rzadkim imieniu Eufrozyna.

Elementem spajającym te jakże różne osoby jest postać barmana. To on najbardziej zaskarbił sobie moją sympatię. Był niczym spowiednik wysłuchujący zwierzeń każdego z klientów, jak " lekarz dusz", dzięki któremu bohaterowie przeżywali katharsis, podejmowali często ważne, życiowe decyzje. Ich historie są bardzo różne, przy wielu uroniłam łzę, na niektórych byłam wściekła, że tak, czy inaczej pokierowali losami swoimi i swoich najbliższych, często nawet kogoś zranili, były też historie wnoszące promień radości. Każda jednak pokazuje nam, jak nieprzewidywalne jest życie. Z każdej historii możemy wynieść jakąś naukę, przestrogę. Oczywiście, nikt nie poda nam gotowej recepty na życie, bo taka nie istnieje, każdy sam musi znaleźć własną drogę, własny sposób, jak najlepiej przeżyć ten czas, jaki został mu dany tu, na ziemi...

Po więcej zapraszam na bloga.

https://ksiazkowyrajmoni.blogspot.com/2019/05/zycie-pene-barw-malwina-ferenz.html?m=1

Początkowo trudno było mi wgryźć się w lekturę. Miałam wrażenie, że jest to przewodnik po Wrocławiu i to pokazujący ciemne strony miasta, jego szarzyznę, brzydotę. Potem, że to sprawozdanie: dzień z życia barmana. Postanowiłam jednak dać szansę książce. I teraz, po przeczytaniu całości, nie żałuję tej decyzji.

Powieść jest wyjątkowa, ponieważ składa się z opowieści...