Czytałam jednym tchem. Bardzo spodobało mi się to, że autorzy nie tylko opowiadali o tym co zobaczyli ale zdecydowali się zaprosić czytelnika do przeżywania razem z nimi tej pięknej historii podróży. Książka wielokrotnie wzrusza ale też bardzo często rozśmiesza. Właśnie takie historie podróżnicze lubię czytać. Dodam jeszcze, że oprócz walorów tekstowych książka jest po prostu pięknie wykonana. Czekam z utęsknieniem na kolejną część tej przygody.

Czytałam jednym tchem. Bardzo spodobało mi się to, że autorzy nie tylko opowiadali o tym co zobaczyli ale zdecydowali się zaprosić czytelnika do przeżywania razem z nimi tej pięknej historii podróży. Książka wielokrotnie wzrusza ale też bardzo często rozśmiesza. Właśnie takie historie podróżnicze lubię czytać. Dodam jeszcze, że oprócz walorów tekstowych książka jest po...

Książkę kupiłam sobie jako prezent od siebie dla siebie, a przy okazji żeby wspomóc młodych twórców, którzy zdecydowali się wydać tę książkę sami.
Przygody Asi i Adama śledziłam jeszcze w trakcie ich podróży. Ich blog pomagał mi także organizować własne wyprawy, gdyż podróżuję w podobny sposób. I o ile z bloga można czerpać naprawdę wiele, tak... Książka mnie neisamowicie zmęczyła.
Mam wrażenie, że autorzy pisali tę książkę dla siebie, a nie dla cyztelników. Opisują podróż z punktu A do B i pewnie dla nich wiele z tych wspomnień, nacechowane wspomnieniami jest wiele warte, tak dla czytelnika czytanie o kolejnym z rzędu obiedzie z kierowcą jest po prostu nudne.
Oczywiście opisane przygody są niesamowite i unikatowe więc osobom, które nigdy nie podróżowały autostopem zdecydowanie polecam tę lekturę, aby przekonać się jak niesamowici są ludzie i świat.
Samych autorów bardzo podziwiam: za ich miłość, odwagę, wiarę. Jednak uważam, że w książce o podróżach wyrażanie swojej wiary na każdej stronie nie ejst konieczne, a dla czytelnika wręcz męczące.

Książkę kupiłam sobie jako prezent od siebie dla siebie, a przy okazji żeby wspomóc młodych twórców, którzy zdecydowali się wydać tę książkę sami.
Przygody Asi i Adama śledziłam jeszcze w trakcie ich podróży. Ich blog pomagał mi także organizować własne wyprawy, gdyż podróżuję w podobny sposób. I o ile z bloga można czerpać naprawdę wiele, tak... Książka mnie neisamowicie...

Przygoda niesamowita, ale szczerze powiedziawszy spodziewałam się trochę więcej. I nie chodzi mi tutaj o historię, których nie brakowało ale o emocje im towarzyszące i sposób w jaki zostały opisane.
Osobiście sama mam wiele takich i wiem jak trudno przekazać to na papierze, osobie którą tego nie doświadczyła, a więc wielkie pokłony do autorów i masa zazdrości za przychody! :)

Przygoda niesamowita, ale szczerze powiedziawszy spodziewałam się trochę więcej. I nie chodzi mi tutaj o historię, których nie brakowało ale o emocje im towarzyszące i sposób w jaki zostały opisane.
Osobiście sama mam wiele takich i wiem jak trudno przekazać to na papierze, osobie którą tego nie doświadczyła, a więc wielkie pokłony do autorów i masa zazdrości za przychody! :)

Książka mnie urzekła i wciągnęła. I tak myślę, że w głębi też inspiruje, a co z tego wyjdzie...
Jeśli ktoś oczekiwał przewodnika, zawiódł się na wstępie. Ale jeśli ktoś szukał czegoś więcej to dobrze trafił... opis relacji z ludźmi z kolejno odwiedzanych krajów, zarys przygód Asi i Adama, a wszystko oparte na kanwie wiary w Boga.

Książka mnie urzekła i wciągnęła. I tak myślę, że w głębi też inspiruje, a co z tego wyjdzie...
Jeśli ktoś oczekiwał przewodnika, zawiódł się na wstępie. Ale jeśli ktoś szukał czegoś więcej to dobrze trafił... opis relacji z ludźmi z kolejno odwiedzanych krajów, zarys przygód Asi i Adama, a wszystko oparte na kanwie wiary w Boga.

Kiedy młodzi Dzieliccy podróżowali po różnych zakątkach świata, z ciekawością śledziłam ich przygody opisywane na blogu. Bardzo ucieszyłam się, że wydali książkę. Takie lektury zawsze dodają mi energię do ruszenia tyłka i wyjechania gdzieś w świat. Trzeba przyznać, że im się udało!
Co do samej książki - błagam o większą czcionkę. Czytanie jej było momentami naprawdę męczące... Sama fabuła brzmiała typowo, czyli przemierzanie z punktu A do B + perypetie z tym związane. Wszystko to nacechowane bardzo pozytywną energią. Po za tym znajdowało się też dużo wstawek dotyczących Boga i modlitwy. Czasem napotkało się jakieś przepisy czy przydatne porady.

Kiedy młodzi Dzieliccy podróżowali po różnych zakątkach świata, z ciekawością śledziłam ich przygody opisywane na blogu. Bardzo ucieszyłam się, że wydali książkę. Takie lektury zawsze dodają mi energię do ruszenia tyłka i wyjechania gdzieś w świat. Trzeba przyznać, że im się udało!
Co do samej książki - błagam o większą czcionkę. Czytanie jej było momentami naprawdę...

Mam mieszane uczucia, co do tej książki. Z jednej strony z całego serca kibicowałam Autorom i jestem pełna podziwu, co do ich podróży i tego jak ją zorganizowali! Zanim przeczytałam książkę śledziłam ich przygody w social mediach i na blogu. Książka ma piękną okładkę i prześliczne ręcznie rysowane mapy, jest w niej sporo zdjęć różnej jakości, czasami słabej innej razem bardzo dobrej (rozumiem, że to prywatne archiwum Autorów!). Styl pisania nie zawsze mi odpowiadał. Często czekałam na więcej akcji, a przede wszystkim na więcej szczegółów dotyczących danego miejsca. Miejsc w których się zatrzymywali, jedli, spali, które zwiedzali. Rozumiem, że zamysłem autorów nie było stworzenie kolejnego przewodnika, jednak czytając książkę o podróży chciałabym się dowiedzieć więcej, ile np. kosztowało ich życie w danym kraju, jak technicznie organizowali swoją podróż, skąd sami czerpali inspiracje i skąd brali wskazówki, szczegółów dotyczących życia w danym miejscu, różnic kulturowych, nie tylko tych związanych z religią. Kibicuję Autorom z całego serca, w dalszych podróżach, w przebywaniu ich autostopem, w spełnianiu marzeń oraz gratuluję wydania tej książki, sama na nią czekałam. Bardzo dużo nawiązań jest w niej do Boga, modlitwy, to pokazuje szczerość Ich postawy oraz wiarygodność tego jak traktują swoją wiarę. Jednak czasami miałam wrażenie, że przez kilkanaście stron jedyne o czym czytam to to, że się modlą lub stoją na drodze i łapią stopa. Wiem, że w dużej mierze na tym polega autostop, że próbujesz zatrzymywać przypadkowe samochody i namawiasz ich kierowców, aby zabrali cię ze sobą, jednak czytać wciąż o tym samym, przez kilkanaście stron z małą przerwą i znów to samo, momentami niestety mnie nudziło. Zapewne sięgnę po drugą część, bo jestem jej trochę ciekawa. Czy polecam? Nie każdemu, tylko zapalonym podróżnikom, na pewno nie tym, którzy szukają wskazówek jak zacząć podróżować, jak się do tego przygotować, ile potrzeba pieniędzy, jak opracować trasę, tego w książce nie znajdziecie.

Mam mieszane uczucia, co do tej książki. Z jednej strony z całego serca kibicowałam Autorom i jestem pełna podziwu, co do ich podróży i tego jak ją zorganizowali! Zanim przeczytałam książkę śledziłam ich przygody w social mediach i na blogu. Książka ma piękną okładkę i prześliczne ręcznie rysowane mapy, jest w niej sporo zdjęć różnej jakości, czasami słabej innej razem...

Cudowna opowieść o podróży w kierunku Nowej Zelandii. Nie przewodnik. Opowieść o spotkanych ludziach, przeżytych przygodach i o relacji.

Cudowna opowieść o podróży w kierunku Nowej Zelandii. Nie przewodnik. Opowieść o spotkanych ludziach, przeżytych przygodach i o relacji.