Kupując tą książkę spodziewałam się czegoś co będzie utrzymane w klimacie horroru, tymczasem powieści zdecydowanie bliżej do literatury młodziezowej - z pewnymi elementami opowieści grozy. Trochę mnie to rozczarowało, ale ogromna kreatywność przedstawionego w ksiażce świata nadrobiła ten minus.
Kraina tapety w pokoju naprawdę do mnie przemówiła, ponieważ rozpoznaje w niej fantazje ale i grozę z własnego dzieciństwa - na drewnianej szafie w mieszkaniu mojej babci też były kształty przypominajace straszne twarzy, których się bałam, a kwiecista tapeta w moim pokoju przedstawiała wzory, w których widziałam tańczące pary.
Powieść nie była jakoś bardzo wciągająca, a postaci specjalnie ciekawe, ale sposób w jaki Masterton wymyślił i opisał ten własnie świat czyni książkę wartą przeczytania.

Poleciłabym ją, problem jednak polega na tym, że sama nie wiem komu: jest trochę zbyt dziecinna dla dorosłych czytelników, za prosta (b.prosty język, dialogi, fabuła) dla nastolatków, ale zbyt makabryczna dla dzieci... Chyba jednak najlepsza byłaby dla młodszych nastolaków, którzy nie wymagają od powieści zbyt złożonej historii ani wyszukanego języka, ale kilka strasznych scen, takich jak gnijące ciała i wyrywane oczy, im nie przeszkadzają. Albo dla kogoś, kto szuka chwili niezobowiązującego relaksu :)

Kupując tą książkę spodziewałam się czegoś co będzie utrzymane w klimacie horroru, tymczasem powieści zdecydowanie bliżej do literatury młodziezowej - z pewnymi elementami opowieści grozy. Trochę mnie to rozczarowało, ale ogromna kreatywność przedstawionego w ksiażce świata nadrobiła ten minus.
Kraina tapety w pokoju naprawdę do mnie przemówiła, ponieważ rozpoznaje w niej...