Elena to zniewalająco piękna, odważna, pewna siebie, „inteligiętna” nastolatka, która może mieć każdego chłopaka. Chodziła już ze wszystkimi chłopcami w szkole, ale raczej nie było ich za dużo w takiej niewielkiej mieścinie jak Fell’s Church. Nazwa tak banalna jak wszystko w tej książce: rodzina o nazwisku Fell wybudowała tu kościół i założyła miasto. Pff.
Wracając do Eleny, zakochuje się bez pamięci (istotnie w pewnym momencie jej pamięć wyparowuje) w przystojnym Włochu, który właśnie sprowadził się do jej miasta. Za wszelką cenę chce go zdobyć, ale nie wie, że jest wampirem. Kiedy odkrywa jego sekret dowiaduje się również, że Stefano (ów Włoch) pije tylko krew zwierząt, przez co jest słabszy od zwykłego wampira. Nic jednak nie stoi na przeszkodzie ich miłości dopóki nie pojawia się brat Stefano, Damon.
Damon, jedyna ciekawa postać w książce, pragnie Eleny i nie powstrzyma się nawet przed zabiciem Stefano, żeby ją zdobyć. Bracia toczą walkę, a w międzyczasie Elena ginie i zamienia się w kolejnego wampira. Jednak nie na długo, bo w kolejnych częściach „na przeszkodzie wielkiej miłości” staną inne wampiry, między innymi jeden z Pierwszych, złe moce, demony, wilkołaki, itd. itp.


Jedyne, co mogę powiedzieć o autorce „Pamiętników Wampirów” to, że naczytała się wcześniej „Romea i Julii”. Po za tym ciekawa jestem, co wcześniej brała. Nikt o zdrowych zmysłach nie stworzył czegoś takiego. Elena to najgorsza Mary Sue, jaką miałam nieprzyjemność spotkać w wydanej książce, a nie w opowiadaniu blogowym jak to zwykle bywa. Wszystko się zgadza: uroda, popularność, inteligencja, którą autorka przez cały czas podkreśla w narracji, elegancja, sieroctwo (w końcu każda Mary Sue musi mieć tragiczną przeszłość) i nawet schodzenie na śniadanie. A do toalety chodzi tylko, żeby się pomalować. Po za tym w późniejszych częściach ma „super moce” (no a jakże), była już kolejno: człowiekiem, wampirem, duchem, aniołem i znowu człowiekiem. Co ciekawe owe „super moce” ma także będąc po raz drugi człowiekiem, autorka w narracji mówi o nich „zwykłe ludzkie moce”.
Hmm, dziwne, że ja nie mam takich mocy, w końcu jestem człowiekiem, co nie? Ach, czy wspominałam, że Elena zmartwychwstała? Elena to prawdziwy superbohater! Batmany, Spidermany i inne takie idą się schować. Aż dziw, że nie dostałam choroby morskiej, czytając o takiej idealnej postaci, a już na pewno powinnam wpaść w kompleksy! Na każdej części Pamiętników znajduje się opis bohaterów i tego, co będą w danej książce przeżywać. Dziwny sposób przyciągnięcia czytelnika, kiedy przeczytałam taki opis po raz pierwszy o mało nie uciekłam z krzykiem. Jednak teraz mogę się czuć bohaterką bo przebrnęłam przez całe sześć tomów, tego "dzieła." No o ile można tak to nazwać.
Mary Sue występuje tu również w postaci męskiej: Stefano jest idealną kopią Eleny, a w każdym razie jej cech. Co do postaci drugoplanowych: wszyscy jednakowo wielbią i kochają naszą słodką Elenę, ale przynajmniej mają jakąś osobowość. Wyjąwszy ciapowatego i bezbarwnego Matta, z którego taki facet, jak ze mnie baletnica.

Jedyną ciekawą postacią jest Damon. Wredny, złośliwy, zarozumiały, zawistny, mściwy i okrutny. Jest jak szczypta soli można by rzec. Dużo lepszy od „czarnych charakterów”, bo ci źli są ponoć z każdą częścią coraz gorsi i coraz bardziej potężni, a i tak Elena pokonuje ich z dziecinną łatwością. Wystrzegam się tego słowa jak tylko mogę, ale tym razem to powiem: żal. I kropka.


Podsumowując, książkę bardzo ciężko się czyta, głównie z powodu idealnej panny Eleny, ale po prostu cały pomysł i realizacja są beznadziejne. Autorka chyba na siłę starała się wymyślić cokolwiek, każdą część wypchała patetycznym, sztucznym mrokiem. Chyba myślała, że w ten sposób tworzy atmosferę, a tu guzik. Z mrocznej, tajemniczej atmosfery została spalona guma.
Dla takich dziwaków: polecam, ludziom normalnym odradzam.

Elena to zniewalająco piękna, odważna, pewna siebie, „inteligiętna” nastolatka, która może mieć każdego chłopaka. Chodziła już ze wszystkimi chłopcami w szkole, ale raczej nie było ich za dużo w takiej niewielkiej mieścinie jak Fell’s Church. Nazwa tak banalna jak wszystko w tej książce: rodzina o nazwisku Fell wybudowała tu kościół i założyła miasto. Pff.
Wracając do...