Magda i Witek to para bohaterów, która na długo zostanie w naszej pamięci. Ona - nowa, przyjezdna, wycofana, samotniczka, a jednocześnie 'kolorowy ptak', obok którego trudno przejść obojętnie. Skryta a jednocześnie będąca w centrum. Piękna, młoda dziewczyna, o której nikt nic nie wie. On - prześladowany odmieniec, geniusz, żyjący w swoim świecie, nazywany przez kolegów 'Przypałem'. Oboje to licealiści, którzy poznają się dzięki telefonowi. Rozmowy, które prowadzą są dla nich ratunkiem od brudnego świata, namiastką normalności, oznaką potrzeby bliskości tak bardzo skrywanej, jakby w ogóle nie istniała.

Magda skrywa przerażającą tajemnicę swojej przeszłości, której nie jest w stanie wyjawić nawet Witkowi. Utrzymuje się dzięki korepetycjom oraz ciotce, która opłaca wynajem mieszkania. Dlaczego nic nie wiadomo o jej rodzicach? Dlaczego nie mieszka z nią żaden dorosły? Dlaczego przyjechała do małego miasteczka, z którego młodzi ludzie raczej chcą się wyrwać niż w nim osiedlać? Na te pytania Magda nie odpowiada od razu, musi upłynąć czas, muszę pojawić się okoliczności, które sprawią, że dziewczyna przemówi. Witek, to z kolei chłopak, który mieszka z babcią - alkoholiczką, która przygarnęła go po śmierci rodziców. Odtrącany i nierozumiany przez ojca, kochany jedynie przez matkę, która poświęciła się aby nauczyć go żyć w społeczeństwie, jedyne wsparcie otrzymuje obecnie od pani psycholog, która, notabene, też jest ciekawą i niejednoznaczną postacią.

Autorka, Agnieszka Olejnik nie koloryzuje bohaterów. Nie wmawia, że odmienność jest 'super'. Pokazuje jak wiele kosztuje bycie innym, jak nieprzystosowane jest społeczeństwo do obcowania z osobami określanymi jako 'inne', 'dziwne'. Czytając tę książkę miesza się w naszej duszy rozgoryczenie, złość, troska - cała paleta uczuć. Kibicujemy bohaterom, mamy ochotę wskoczyć do książki i im pomóc. Nie wiem jak długo pisarka mierzyła się z tymi postaciami, ale zdecydowanie stworzyła je, jako bardzo życiowe i realistyczne. Ukazanie rozwijającej się więzi Witka do Magdy, wejrzenie w jego specyficzną duszę i myśli - bardzo udane. Czytając, ma się wrażenie, że autorka wie o czym pisze. Cała gama myśli, emocji i czynów bohaterów jest bardzo realistyczna. Autorka spisała się na medal. Gratuluję umiejętności poruszania ważnych tematów w interesującej fabule. P. Olejnik nie ograniczyła się tylko do ukazania rodzącej się więzi między dziewczyną ze wstrząsającą przeszłością i chłopakiem z niezdiagnozowanymi zaburzeniami psychicznymi, ale umiejętnie wplotła w niego wątek sensacyjny. Oprócz traum i problemów, które już nieśli na swych barkach przyszło im się zmierzyć jeszcze z nieoczekiwanym morderstwem. Sporo jak na jedną powieść, jednak autorka bardzo zgrabnie, logicznie i płynnie łączy wszystko w całość. W "Mów szeptem" widać dbałość o każdy szczegół.

Mogłabym się przyczepić do zakończenia,.... ale się nie przyczepię. Po tak poprowadzonej fabule, należało się takie, a nie inne zakończenie ;)
https://feminadomi.blogspot.com/2019/01/mow-szeptem.html

Magda i Witek to para bohaterów, która na długo zostanie w naszej pamięci. Ona - nowa, przyjezdna, wycofana, samotniczka, a jednocześnie 'kolorowy ptak', obok którego trudno przejść obojętnie. Skryta a jednocześnie będąca w centrum. Piękna, młoda dziewczyna, o której nikt nic nie wie. On - prześladowany odmieniec, geniusz, żyjący w swoim świecie, nazywany przez kolegów...