Jest to książka należąca do grupy książek, które po prostu pochłonęłam w całości, mimo że jest to dość prosta fabuła, to byłam wciągnięta. Bardzo fajna odskocznia od książek typu rozwojowych, lekka, ale i również bardzo rozczulająca. Czasem fabuła działa się zbyt szybko, ale może i dlatego bardzo łatwo było ją przeczytać.

Jest to książka należąca do grupy książek, które po prostu pochłonęłam w całości, mimo że jest to dość prosta fabuła, to byłam wciągnięta. Bardzo fajna odskocznia od książek typu rozwojowych, lekka, ale i również bardzo rozczulająca. Czasem fabuła działa się zbyt szybko, ale może i dlatego bardzo łatwo było ją przeczytać.

Po pamiętnym zamachu z 11 września, życie Shirin stało się jeszcze trudniejsze niż wcześniej. Ludzie od zawsze widzą jej inność i nie ukrywają wrogiego nastawienia do nastolatki, jednak obecnie przeżywa tego apogeum. By chronić swoje serce przed wszechobecną nienawiścią, muzułmanka odcina się od ludzi i skupia całą swoją uwagę na nauce breakdance'u. Gdy w szkole zostaje przydzielona do pary laboratoryjnej z Oceanem, czuje, że dzieje się coś niespodziewanego - w jej grubym murze pojawiają się pęknięcia, których za wszelką cenę chce uniknąć, choć serce podpowiada jej coś innego.

"Gdyby ocean nosił twoje imię" zainteresował mnie przede wszystkim nazwiskiem na okładce - Tahereh Mafi. Czytałam kiedyś "Dotyk Julii" (którego planuję reread) i dobrze wspominam czas spędzony z jej prozą. Nie miałam pojęcia czego się spodziewać, gdyż celowo nie przeczytałam opisu, ani żadnych recenzji na temat tej książki - chciałam poznać ją z czystą kartą.

Historia Shirin pełna jest przeróżnych emocji, ale przeważa wśród nich złość. Złość na ludzi, złość na system, złość na rasizm i stereotypy. Bardzo podobało mi się to, że dziewczyna nie jest wszystkowiedząca, a wręcz odwrotnie - jak każda szesnastolatka czuje się czasem zagubiona, niezrozumiana czy po prostu wkurzona. Bez przeszkód mogłam identyfikować się z bohaterką, czy widzieć w jej przemyśleniach moje własne, niegdysiejsze, nastoletnie bolączki. Choć nigdy nie mierzyłam się z rasizmem, to tak jak Shirin sabotowałam własne szczęście, więc potrafiłam naprawdę wczuć się w tę powieść.

Ważnym elementem "Gdyby ocean nosił twoje imię" jest tworząca się relacja głównej bohaterki z Oceanem. Skradło moje serce to, jak Tahereh poprowadziła ich losy - nie raz jest niezręcznie, niepewnie i (co bardzo do mnie przemawia) nie jest to relacja skupiona na erotyzmie. W dodatku nie jest to typowy związek dwójki nastolatków i byłam zaskoczona tym, jak potoczyła się fabuła. Dzięki tej naturalności, stworzona przez Mafi powieść może dotrzeć do szerszego grona odbiorców i wiele młodych osób wyciągnie z niej coś dobrego dla siebie.

"Gdyby ocean nosił twoje imię" czytało mi się lekko i przyjemnie, pomimo poruszonej już wyżej kwestii, że jest to historia nastolatki, która zmaga się z wykluczeniem. Z pewnością nie było to łatwe zadanie, a Tahereh Mafi mu sprostała. Jest to wciągająca historia o tym, jak czasami sami stajemy się odbiciem przekonań z którymi walczymy. Jeśli jeszcze nie czytaliście, to gorąco zachęcam Was do lektury niezależnie od tego, czy macie 13 czy 26 lat. Natomiast jeśli już poznaliście tę historię, to koniecznie dajcie znać, czy Wy również odnaleźliście w niej cząstkę siebie.

Po pamiętnym zamachu z 11 września, życie Shirin stało się jeszcze trudniejsze niż wcześniej. Ludzie od zawsze widzą jej inność i nie ukrywają wrogiego nastawienia do nastolatki, jednak obecnie przeżywa tego apogeum. By chronić swoje serce przed wszechobecną nienawiścią, muzułmanka odcina się od ludzi i skupia całą swoją uwagę na nauce breakdance'u. Gdy w szkole zostaje...

Podobało mi się ostatnie ok 50 stron ale to chyba nie wystarczająco dużo aby ta książka dostała 4 gwiazdki

Podobało mi się ostatnie ok 50 stron ale to chyba nie wystarczająco dużo aby ta książka dostała 4 gwiazdki

7/10

7/10

Nie wiem co mam napisać. Nie czuję...nic. Skończyłam kolejną książkę i tyle. Żadnych większych emocji, zdecydowanie jej nie pokochałam. Ostatni rozdział podobał mi się najbardziej z całej książki, był na prawdę dobry i Idealnie podsumował wszystkie wydarzenia. Moim zdaniem wątek romantyczny był zbyt przyśpieszony. Miałam na prawdę wysokie oczekiwania przez tak dobre opinie i liczyłam na dobrą książkę którą pokocham. Nie była zła. Porusza na prawdę ważny temat: rasizm. Ale jednak brakuje mi czegoś. Najbardziej w relacji Shirin i Oceana. Była pobieżnie opisana, gdy zaczęło się między nimi coś więcej czułam się jakbym ominęła jakieś strony albo coś podobnego. A zakończenia się totalnie nie spodziewałam, ale nie czułam większej więźni z bohaterkami, ani razu nie płakałam ani nie odczuwałam jakiś większych emocji. Książka mnie nie zachwyciła, ale zdecydowanie polecam jak ma się zastój czytelniczy. Czyta się ją szybko i głównie przyjemnie.

Nie wiem co mam napisać. Nie czuję...nic. Skończyłam kolejną książkę i tyle. Żadnych większych emocji, zdecydowanie jej nie pokochałam. Ostatni rozdział podobał mi się najbardziej z całej książki, był na prawdę dobry i Idealnie podsumował wszystkie wydarzenia. Moim zdaniem wątek romantyczny był zbyt przyśpieszony. Miałam na prawdę wysokie oczekiwania przez tak dobre opinie...

Powieść z początku wydawała mi się dziwna. Jednak wraz z rozwojem fabuły wcale taka nie była.

Młoda muzułmanka i dobrze zapowiadający się koszykarz, co może pójść nie tak? Opisana w książce postać Shirin, która zmaga się z ogromną dyskryminacja że względu na "to coś na głowie". Wydarzenia po 11 września wcale nie ułatwiają jej życia w szkole. Codziennie dostaje spora porcje poniżenia, pogwałcenia jej wyborów, znęcania się psychicznego. W końcu uczy się nie reagować na zaczepki ignorantów i rasistów. Shirin jest niezwykle dojrzała, odważna, jednak pełna gniewu. Rodzice nie ułatwiają upustu emocji, wręcz przeciwnie oczekują od niej by była rozsądna, dojrzała, na każdym kroku pokazując, że jej nie może być wcale tak ciężko. Przecież oni przeżyli wojnę, przeżyli mordowanie i zyj, obraz rodziców opisany w powieści bardzo mnie zaniepokoił, dodatkowo od zalaminować wrażenie jakby byli rodzicami za przysłowiową "karę".
Największym wsparciem dla dziewczyny vedzie jej brat Navid, nie wiemy o nim zbyt wiele jednak wystarczylomi by się z nim zakochać. Troskliwy starszy brat.

W końcu młody, utalentowany koszykarz. Popularny w swoim miasteczku, szkole, zakochuje się w przepięknej Shirin. Przysporzy im to sporych kłopotów. Chłopak pierwszy raz spojrzał na dziewczynę w taki sposób w jaki wszyscy powinni patrzeć. Nie dokuczał jej ze względu na jej wyznanie czy pochodzenie. Jako jeden z nielicznych przedstawiał się jako postać z tych dobrych.

Wostatwcznym rozrachunku, bardzo podobała mi się ta powieść. Pełna emocji, wciągająca i niesamowicie dobrze zbudowana, pomimo z początku średniego wstępu. Dalej już było tylko lepiej.

Powieść z początku wydawała mi się dziwna. Jednak wraz z rozwojem fabuły wcale taka nie była.

Młoda muzułmanka i dobrze zapowiadający się koszykarz, co może pójść nie tak? Opisana w książce postać Shirin, która zmaga się z ogromną dyskryminacja że względu na "to coś na głowie". Wydarzenia po 11 września wcale nie ułatwiają jej życia w szkole. Codziennie dostaje spora...

Ludzie potrafią być bardzo okrutni. Właśnie tego doświadczyła Shirin, która jest główną bohaterką książki. Ze względu na pracę rodziców bardzo często się przeprowadza, ciągle zmienia otoczenie. Jej rówieśnicy nie akceptują jej z jednego względu – jest innego pochodzenia oraz wyznaje inną religię niż pozostali. Z powodu noszenia hidżabu jest wyśmiewana, prześladowana i stała się obiektem agresji. Przez te wszystkie wydarzenia zamknęła się w szczelnej bańce, do której nie wpuszcza innych, jak tylko to możliwe ogranicza kontakt z rówieśnikami. Całą siebie oddała swojej pasji, którą był breakdance. W jej życiu pojawia się chłopak pragnący ją poznać i zbliżyć się do niej. Dziewczyna będzie musiała stawić czoła swoim lękom i zburzyć wcześniej zbudowany mur.

Uważam, że tę historię powinni poznać wszyscy, którzy być może są w tej samej sytuacji co główna bohaterka. Pokazuje ona swoją siłę i mimo złych momentów robi to co kocha. Na pewno w życiu każdego z nas pojawi się ktoś, komu będzie szczególne zależało na naszym szczęściu i codziennym uśmiechu. W końcu po burzy zawsze musi wyjść słońce.

Ludzie potrafią być bardzo okrutni. Właśnie tego doświadczyła Shirin, która jest główną bohaterką książki. Ze względu na pracę rodziców bardzo często się przeprowadza, ciągle zmienia otoczenie. Jej rówieśnicy nie akceptują jej z jednego względu – jest innego pochodzenia oraz wyznaje inną religię niż pozostali. Z powodu noszenia hidżabu jest wyśmiewana, prześladowana i stała...

Kocham Tahereh Mafi całym sercem. Jej sposób narracji jest lekki w odbiorze mimo bardzo ciężkich tematów, które porusza. Mam łzy w oczach i ciarki na rękach.

Kocham Tahereh Mafi całym sercem. Jej sposób narracji jest lekki w odbiorze mimo bardzo ciężkich tematów, które porusza. Mam łzy w oczach i ciarki na rękach.

Kiedy w ludziach rodzi się nienawiść? Dlaczego niektórzy traktują innych tak schematycznie?

Utarte schematy wśród społeczeństwa mają to do siebie, że kiedy ktoś znacznie wyróżnia się wśród nich, z natury od razu staje się celem do ubliżania i wyzwisk. Najtrudniejszym etapem w życiu młodych ludzi jest szkoła, tam dochodzi do licznych konfliktów i nieporozumień.

Shirin kolejny raz się przeprowadziła. Jej rodzice ze względu na pracę dość często zmieniają miejsce zamieszkania, a dziewczyna wraz z bratem muszą na nowo dostosowywać się do nowych okoliczności. Ze względu na swoją narodowość szesnastolatka jest obiektem szykanowań i agresji ze strony rówieśników, a wszystko przez to, że nosi hidżab.
W nowym miejscu wraz z bratem ucieka w taniec, gdzie może chociaż na chwilę zatracić swoje myśli.
Na drodze dziewczyny staje chłopak o niezwykłym imieniu, który jako jedyny chciałby ją poznać. Jednak czy jest w stanie mu zaufać?

Uwielbiam Mafi. Jej styl, emocje jakimi operuje w słowie pisanym jest czymś pięknym. Delikatnym, romantycznym, ale i poruszającym trudny temat, w tym przypadku rasizmu..
Pierwsza miłość, zauroczenie, siła uczucia i stawianie czoła przeciwnościom. To lektura, która chwyta za serce.

Kiedy w ludziach rodzi się nienawiść? Dlaczego niektórzy traktują innych tak schematycznie?

Utarte schematy wśród społeczeństwa mają to do siebie, że kiedy ktoś znacznie wyróżnia się wśród nich, z natury od razu staje się celem do ubliżania i wyzwisk. Najtrudniejszym etapem w życiu młodych ludzi jest szkoła, tam dochodzi do licznych konfliktów i nieporozumień.

Shirin...

Tahereh Mafi stała się popularna dzięki serii „Dotnij mnie”, ale zdecydowała się napisać także książkę spoza fantastycznego świata, w kategorii young adult. Bardzo się z tego powodu cieszę, bo autorka ma dar ubierania emocji w słowa.

Ciężko uwierzyć, że w XXI wieki ludzie mogą hodować w sobie tak ogromną nienawiść oraz uprzedzenia i traktować drugiego człowieka tak jak główną bohaterkę – Shirin. Dziewczyna ma pochodzenie irańskie i nosi hidżab, co dla większości jej otoczenia jednoznaczne jest byciem terrorystką i nie mówiącą w języku angielskim. Kilka nieprzyjemnych sytuacji przyczyniło się do postawienia przez Shirin tarczy ochronnej, która jeszcze bardziej oddaliła ją od rówieśników. Jednak znalazł się ktoś – a dokładnie niejaki Ocean James – kto stara się ją poznać, dowiedzieć prawdy o jej kulturze i pomalutku burzy tę tarczę. Ich relacja okazuje się nie do zaakceptowania przez społeczeństwo, co przysparza młodym tylko więcej cierpienia i przeciwności.

Lektura była dla mnie podróżą przez ocean wzruszeń i nie wiem, które z łez były skutkiem empatii, a które wynikały z zakopanych we mnie przykrych doświadczeń z lat młodzieńczych. Pomiędzy smutnymi chwilami było jednak dużo śmiechu i dobrej zabawy, bo Shirin jest typem bohaterki płynącej pod prąd, z niewyparzonym językiem i ciekawym hobby w postaci breakdance’u.

Tahereh Mafi stała się popularna dzięki serii „Dotnij mnie”, ale zdecydowała się napisać także książkę spoza fantastycznego świata, w kategorii young adult. Bardzo się z tego powodu cieszę, bo autorka ma dar ubierania emocji w słowa.

Ciężko uwierzyć, że w XXI wieki ludzie mogą hodować w sobie tak ogromną nienawiść oraz uprzedzenia i traktować drugiego człowieka tak jak...