To jedna z książek, których nie zapomnę. Utknęła w mojej podświadomości, budząc wiele emocji.

Nie jest to książka o strategiach walki, zwycięskich bitwach, nalotach itd. i całe szczęście, bo takich książek jest już na rynku wydawniczym sporo. To książka o zwykłych dziewczynach, które w czasie II wojny światowej pełniły przeróżne funkcje.
Żadnej z historii nie można ominąć, każda jest wyjątkowa, tak samo jak opowiadające je kobiety. Silne, nieprawdopodobnie silne, zarówno psychicznie, jak i fizycznie. Odważne, często dziecięcą odwagą graniczącą z głupotą, butnością, naiwnością. I ta miłość do ojczyzny! Pewnie, że można je krytykować, bo wiara w Stalina, komunizm budzi negatywne emocje.

Są w książce: snajperki, lotniczki, praczki, kucharki, sanitariuszki, lekarki, dziewczyny z poczty, zaopatrzenia i wiele, wiele innych. Jeździły na traktorach, zrzucały bomby, naprawiały silniki. Ech, czego one nie robiły? A po wojnie często musiały znosić upokarzające uwagi, schować medale na dno szuflady, niektóre żyły w strachu, czy nie zostaną uznane za wroga narodu.

Warto przeczytać ich wspomnienia. Są fantastyczne.

To jedna z książek, których nie zapomnę. Utknęła w mojej podświadomości, budząc wiele emocji.

Nie jest to książka o strategiach walki, zwycięskich bitwach, nalotach itd. i całe szczęście, bo takich książek jest już na rynku wydawniczym sporo. To książka o zwykłych dziewczynach, które w czasie II wojny światowej pełniły przeróżne funkcje.
Żadnej z historii nie można ominąć,...