„Słodki drań” to spełnienie marzeń sennych każdej niegrzecznej czytelniczki. Zabierze was w szaloną podróż, pełną nierozładowanego napięcia, moralnych dylematów i znakomitego humoru, z przystojnym nieznajomym jako towarzyszem!

Pewnego słonecznego dnia Aubrey Bloom postanawia zmienić swoje życie. Rzuca pracę, faceta, zostawia za sobą dosłownie wszystko i przeprowadza się na drugi koniec kraju. Podróż do Kalifornii przybiera jednak nieoczekiwany obrót, gdy na stacji benzynowej w Nebrasce poznaje Chance’a.

Przystojny jak diabli motocyklista niesamowicie ją drażni… i pociąga. To ten niepokorny typ, wolny jak wiatr i szalenie niebezpieczny. W dodatku sypie w jej kierunku masę uszczypliwości. Z pewnością nie jest to wymarzony towarzysz podróży, jednak przewrotny los sprawił, że Aubrey będzie na niego skazana przez kolejne dni.

Samotna podróż z nieznajomym to szalony pomysł, który wymaga nie lada odwagi. Nie każdy by się na to zdecydował, w końcu nasz pasażer może być kimkolwiek – nawet seryjnym mordercą… Takie myśli przychodzą do głowy również naszej głównej bohaterce, jednak mimo to ulega pokusie i australijskiemu akcentowi Chance’a.

„Słodki drań” to niekończąca się gra słów, która rozpoczyna się już w pierwszym rozdziale. Każde wypowiadane przez bohaterów zdanie ma drugie dno – podszyte erotyzmem, kuszące i zabawne jednocześnie. Czasem przypomina to rozmowę trzynastolatków – pełną rumieńców i uporu, żeby nie odpaść z rozgrywki.

Mimo początkowego tarcia między bohaterami szybko pojawia się nić porozumienia. I rosnące z każdym przebytym kilometrem napięcie. Docinki drania robią się coraz rzadsze, a na wierzch wysuwają się jego bardziej przyjazne cechy. Chance ma wyborne poczucie humoru, bywa naprawdę uroczy, ale również uwodzicielski. Spojrzenia, jakie rzuca Aubrey, przelotny dotyk i słodkie słówka z pewnością przyprawią o zawrót głowy niejedną czytelniczkę.

Równocześnie Chance robi naszej bohaterce totalny mętlik w głowie – rozpala ją do czerwoności i zaraz odpycha. Mówi, że jest wyjątkowa, a potem psuje nastrój przypominaniem o chwilowości tej podróży. W końcu to tylko przygoda, układ na moment, i nic tak naprawdę między nimi nie ma. Chance celowo trzyma się na dystans, choć i dla niego jest to trudne. Ma swój powód, by nie zbliżać się do Aubrey, ale nawet nie próbujcie zgadnąć, o co chodzi, bo i tak wam się to nie uda!

Niezastąpiony duet Vi Keeland i Penelope Ward w tej odsłonie zastosował dość nietypową konstrukcję narracji. Mamy tu do czynienia z podziałem akcji na przeżycia głównej bohaterki i głównego bohatera, jednak nie przeplatają się one na zmianę, jak to zazwyczaj bywa. Jedynie początek książki opowiedziany jest z perspektywy Aubrey, reszta to dalsza historia widziana oczami Chance’a. To bardzo ciekawy zabieg i choć dziwnie jest nie wiedzieć, co siedzi w głowie głównej bohaterce, to podejście to sprawia, że jeszcze mocniej kibicuje się głównemu bohaterowi w odkupieniu jego win.

Choć Chance zniknął bez uprzedzenia i złamał Aubrey serce, nie do końca można go za to winić. Wyobraźcie sobie, że spotkacie kobietę swojego życia w momencie, gdy zmierza ono do końca – choć chcielibyście się z nią związać, wiecie, że to niemożliwe. Jedyne, co możecie zrobić, to odejść, wiedząc, że będzie to tak samo bolesne dla obu stron. Od tych wydarzeń minęły dwa lata. Teraz Chance nie wie, co robić – czy zostawić Aubrey w spokoju, czy spróbować ją odnaleźć i zawalczyć o to wyjątkowe uczucie, które ich wtedy połączyło? Decyzja nie jest trudna, jednak jej konsekwencje niosą ze sobą spore kłopoty…

Ta książka obfituje w dylematy moralne, które mogą dość mocno uderzyć w romantyczne duszyczki. Na co dzień nie zadajemy sobie pytania, czy prawdziwa miłość ma jakieś granice. Czy w jej imię można krzywdzić innych? Czy powinna trwać mimo wszystko i wszystkich? Ma prawo być ponad przyzwoitością? Vi Keeland i Penelope Ward nie boją się poruszać tych trudnych kwestii i śmiało zarzucają sumienia czytelników naprawdę trudnymi wyborami.

Mimo to „Słodki drań” pokazuje, co w miłości jest naprawdę ważne. Uczy, że zawsze trzeba cieszyć się życiem i czerpać z niego, ile tylko się da. Że mimo wszystko warto wybaczać, wierzyć w znaki i przeznaczenie. I że szalone pomysły mogą czasem przynieść więcej dobrego, niż się spodziewamy.

Katarzyna Kłosowska