Opowieść przenosi nas do świata, w którym wszelkiej maści intelektualistów odizolowano od reszty społeczeństwa, zabierając im wszystkie technologiczne zabawki, narzucając rygorystyczny styl życia opartego na Dyscyplinie i dodatkowo stawiając na straży Inkwizycję, pilnującą by mimo wszystko jednak nie narozrabiali.

Bohaterowie, z którymi przyjdzie nam obcować należą właśnie do takiej grupy, którą najłatwiej przedstawić jako hybrydę naukowców/filozofów i zakonników, (z tą jedną różnicą, że żaden z nich nie wierzy w Boga), dlatego też książka pełna jest różnego rodzaju teorii filozoficzno-naukowych, które jednak dzięki talentowi autora w żaden sposób nie nużą, a są wręcz wciągające.

Co ciekawe, historia przedstawiona przez Stephensona zupełnie mnie zaskoczyła. Po pierwszych stu stronach, gdy już przyswoiłem nowe słownictwo (jest tego naprawdę dużo i można z początku być zagubionym), myślałem, że wiem, w jakim kierunku to wszystko zmierza i dziś wiem, że nie mogłem być w większym błędzie. Nie będę zagłębiał się w szczegóły, wystarczy, że autor po raz kolejny stworzył pełną rozmachu i niesamowitych przygód opowieść, którą z czystym sumieniem mogę polecić każdemu.

Jedyny minus jaki dostrzegam, to fakt, że wraz z wzrostem ilości przeczytanych stron, czytelnika może ogarniać pewnego rodzaju smutek, związany z nieuchronnie zbliżającym się końcem tej niezwykłej opowieści.

Opowieść przenosi nas do świata, w którym wszelkiej maści intelektualistów odizolowano od reszty społeczeństwa, zabierając im wszystkie technologiczne zabawki, narzucając rygorystyczny styl życia opartego na Dyscyplinie i dodatkowo stawiając na straży Inkwizycję, pilnującą by mimo wszystko jednak nie narozrabiali.

Bohaterowie, z którymi przyjdzie nam obcować należą właśnie...