W Koronie przeznaczenia, Severo i Ariadna całkowicie kradną mi serce. Przez kilka jesiennych wieczorów, zatapiałam się w zimnych krainach, które wciągały bohaterów w coraz to mroczniejsze intrygi.
Od samego początku autorki rzucają w nas zawrotną akcją, która po czasie nieco ustępuje miejsca królewskiej grze o koronę.
Kiedy bohaterzy uciekają ze Związku, mają nadzieje na spokojne życie, jednak przeznaczenie zsyła na nich coraz to większe przeszkody, które wystawiają na próbę ich wierność, miłość i wiarę.
W tej części mamy jeszcze więcej magii i duchów, przenosimy się również do Krainy Podziemia, w której Severo zawiera pakt z jego Królową. Każda decyzja wpływa na ich dalsze losy, coraz bardziej je plącząc i uzależniając, uniemożliwiając ucieczkę przed przeznaczeniem. Również na przeszkodzie miłości staje dworska etykieta, czyli królewskie pochodzenie Ariadny. W tej części już nie wiadomo kto jest przyjacielem a kto wrogiem, komu można zaufać a kogo lepiej omijać.
Historia kończy się w taki sposób, że pozostaje mi tylko czekać na koleją część niezwykłych opowieści o krainach pogrążonych w wiecznej zimie.

W Koronie przeznaczenia, Severo i Ariadna całkowicie kradną mi serce. Przez kilka jesiennych wieczorów, zatapiałam się w zimnych krainach, które wciągały bohaterów w coraz to mroczniejsze intrygi.
Od samego początku autorki rzucają w nas zawrotną akcją, która po czasie nieco ustępuje miejsca królewskiej grze o koronę.
Kiedy bohaterzy uciekają ze Związku, mają nadzieje na...