Do przeczytania tej książki zachęciły mnie bardzo dobre recenzje na LC oraz samo nazwisko autora, który napisał również powieść Babel. Niestety rozczarowałem się tą książka, ponieważ w którymś momencie zaczęła mnie już męczyć. Z pewnością jest to ciekawa historia Juana Guillermo i jego rodzina mieszkającego w Meksyku, ale moja ciekawość spadała z każdym kolejnym rozdziałem.
Podobał mi się zabieg z niechronologicznym opisem historii głównych bohaterów oraz język autora ale to było za mało aby czytać tą książkę z zapartym tchem.

Do przeczytania tej książki zachęciły mnie bardzo dobre recenzje na LC oraz samo nazwisko autora, który napisał również powieść Babel. Niestety rozczarowałem się tą książka, ponieważ w którymś momencie zaczęła mnie już męczyć. Z pewnością jest to ciekawa historia Juana Guillermo i jego rodzina mieszkającego w Meksyku, ale moja ciekawość spadała z każdym kolejnym rozdziałem....

Drastyczna i wulgarna. Wiele razy chciałam przestać czytać, nie potrafię ocenić. Pewnie jest to na swój sposób literackie arcydzieło, ale mnie nie przekonała. Nie potrafię polecić. Każdy kto ją przeczyta będzie miał swoją własną opinię. Czytanie zajęło mi wiele dni, bo nie należę do czytelników co nie chcą poznać zakończenia. Pewnie upłynie dużo czasu zanim zdecyduję się na tego autora.

Drastyczna i wulgarna. Wiele razy chciałam przestać czytać, nie potrafię ocenić. Pewnie jest to na swój sposób literackie arcydzieło, ale mnie nie przekonała. Nie potrafię polecić. Każdy kto ją przeczyta będzie miał swoją własną opinię. Czytanie zajęło mi wiele dni, bo nie należę do czytelników co nie chcą poznać zakończenia. Pewnie upłynie dużo czasu zanim zdecyduję się...

Książka nie dla mnie. Zbyt naturalistyczna, erotyczna. Temat bardzo ciekawy.

Książka nie dla mnie. Zbyt naturalistyczna, erotyczna. Temat bardzo ciekawy.

Ależ to było gęste, gorące i mętne. Niczym przeludnione slamsy Tijuany w samo południe.
Są takie historie, które ilością detali przykuwają uwagę, mimo iż te detale uwierają i na dobrą sprawę wcale nie chciało się ich poznać. Guillermo Arriaga potrafi grać takimi kartami i czuje się z nimi w ręku komfortowo. Zwraca uwagę zawodowy, jak na scenarzystę filmowego przystało, montaż. Przypomina mi czytany niedawno „Apeirogon” Colluma McCanna. Podobna koncepcja wplatania luźnych dygresji, które z czasem łączą się płynnie z fabułą. Ta zaś z zaburzoną chronologią wiruje naprzemiennie w dwóch wątkach wokół tematu śmierci. Ale znalazł też Arriaga miejsce dla motywów od śmierci trzymających się daleko, bo to męskie granie rozpisane w różnych tonacjach. I choć występ pod koniec zaczyna się dłużyć, a wokal miejscami trafia w fałszywą nutę (nazbyt dojrzały i wyszczekany ten nastolatek za mikrofonem),to gitarowe riffy, efektowna scenografia i wyrazisty refren udanie te wady rekompensują.

Ależ to było gęste, gorące i mętne. Niczym przeludnione slamsy Tijuany w samo południe.
Są takie historie, które ilością detali przykuwają uwagę, mimo iż te detale uwierają i na dobrą sprawę wcale nie chciało się ich poznać. Guillermo Arriaga potrafi grać takimi kartami i czuje się z nimi w ręku komfortowo. Zwraca uwagę zawodowy, jak na scenarzystę filmowego przystało,...

Książka jest wulgarna i drastyczna, ale wydaje mi się, że taka po prostu powinna być. Nie jest to książka o szczęściu i miłości, wyrażona pięknymi chwilami i opisami natury. Czarno na białym prezentuje nam krzywdę i nienawiść w bardzo ordynarny sposób, nadając moc i realizm wydarzeniom.

Akcja toczy się w Meksyku, który jak wiadomo, nie jest krainą mlekiem i miodem płynącą, więc bohater z góry wydaje się być skazany na trudy i niepowodzenia, jakie serwuje mu życie. Zahartowany nieszczęściami i "dziki" z odwagą stawia czoło nowym wyzwaniom.

Jednocześnie poznajemy przygody kanadyjskiego myśliwego, który poświęcił swoje życie polowaniu. Postawił sobie cel, upolowania potężnego przywódcy (obserwowanej przez niego) watahy.

Te dwie, na pierwszy rzut oka, nie powiązane ze sobą historie, na końcu książki doskonale się ze sobą łączą. Co istotne, nie odczułem, by któryś wątek w książce był nielogiczny lub naciągany.

Książka napisana w bardzo specyficzny sposób. Zawiera niecodzienne zabiegi językowe przedstawiające dziwne, zakrawające o psychodeliczne myśli bohatera. Stany lękowe i depresyjne wylewają się z tekstu hektolitrami.

Jestem pod wielkim wrażeniem jak zarówno dobra, jak i mało znana jest ta książka. Niestety, nie jest to książka dla każdego. Osoby mocno wrażliwe mogą odłożyć książkę po kilku stronach. Jest to też utwór bardzo długi, opierający się głównie na przemyśleniach i filozofowaniu, w którym autor bawi i napawa się słowem, więc niektórych może ona po prostu znudzić.

Książka jest wulgarna i drastyczna, ale wydaje mi się, że taka po prostu powinna być. Nie jest to książka o szczęściu i miłości, wyrażona pięknymi chwilami i opisami natury. Czarno na białym prezentuje nam krzywdę i nienawiść w bardzo ordynarny sposób, nadając moc i realizm wydarzeniom.

Akcja toczy się w Meksyku, który jak wiadomo, nie jest krainą mlekiem i miodem...

Interesujące.

Interesujące.

Książka jest historią nastolatka żyjącego w ubogiej dzielnicy miasta Meksyk. Akcja dzieje się na przełomie lat 60tych i 70tych. Bohater - Juan Guillermo w tragicznych okolicznościach traci brata, a ta śmierć pociąga za sobą kolejne. Jego historia przeplatana jest opowieścią o pół Inuicie, myśliwym opętanym obsesją na punkcie wielkiego wilka (ta część bardzo przypomina mi "Truposza" Jarmuscha - genialny film, gdzie Williama Blake'a prowadzi Nobody, a w książce Amaruk za przewodnika ma ducha swojego dziadka). Całość jest przetykana mitologiami ze wszystkich zakątków świata, historiami pisarzy, mistrzów szachowych, przywódców, jednak mimo to pozostaje spójna. Książka zahacza o wszystkie wielkie tematy literatury - miłość, nienawiść, wojnę, podróż, śmierć, przyjaźń, pożądanie, rozpacz i nadzieję. Jest niesamowicie sensualna w opisach, mięsista. Pozbawiona dłużyzn, czyta się szybko.

Książka jest historią nastolatka żyjącego w ubogiej dzielnicy miasta Meksyk. Akcja dzieje się na przełomie lat 60tych i 70tych. Bohater - Juan Guillermo w tragicznych okolicznościach traci brata, a ta śmierć pociąga za sobą kolejne. Jego historia przeplatana jest opowieścią o pół Inuicie, myśliwym opętanym obsesją na punkcie wielkiego wilka (ta część bardzo przypomina mi...

Bolała mnie ta książka. Bolała mnie przemoc, niesprawiedliwość, chciwość i okrucieństwo. Bolały mnie przekonania, obłuda, fałsz i ludzie. Długo nie mogłem przestać zgrzytać zębami na los zwierząt, współczuć bohaterom w ich traumach. Nie polubiłem Meksyku, nie chciałbym tam żyć. Powieść jest niesamowita. Tyle emocji.

Bolała mnie ta książka. Bolała mnie przemoc, niesprawiedliwość, chciwość i okrucieństwo. Bolały mnie przekonania, obłuda, fałsz i ludzie. Długo nie mogłem przestać zgrzytać zębami na los zwierząt, współczuć bohaterom w ich traumach. Nie polubiłem Meksyku, nie chciałbym tam żyć. Powieść jest niesamowita. Tyle emocji.

przeczytane jednym tchem

przeczytane jednym tchem

To moja trzy setna przeczytana książka , po cichu liczyłem na coś wyjątkowego i tak się stało .
Rewelacyjna - napisana z pomysłem . Jedna z najlepszych które przeczytałem .
Była by 9 tka , lecz niestety końcówka słabsza . Ale, warto przeczytać.

To moja trzy setna przeczytana książka , po cichu liczyłem na coś wyjątkowego i tak się stało .
Rewelacyjna - napisana z pomysłem . Jedna z najlepszych które przeczytałem .
Była by 9 tka , lecz niestety końcówka słabsza . Ale, warto przeczytać.