"Umiłowanie sztuki - poezji, malarstwa, rzeźby, muzyki czy sztuki opowiadania - pozwala pokonać bariery, które człowiek narzuca sobie i innym" (s. 189*).
"Wojna w przedziwny sposób łączy ze sobą zupełnie różne osoby" (s. 32).
"Może książki mają jakiś instynkt, który prowadzi je do właściwych czytelników?" (s. 11).
* - numery stron w wydaniu elektronicznym epub.
Książka autorstwa Mary Ann Shaffer i Ann Barows liczy jakieś 250-260 stron, więc jest naprawdę krótka, lecz jakże niezwykła, klimatyczna i wartościowa! Znalazła tu zastosowanie zasada "maksimum treści w minimum słów". Autorki wykonały kawał znakomitej roboty, efekt jest fenomenalny, a czytało się bardzo przyjemnie! :) Pozycje tego typu to bez wątpienia perełki, które sprawiają, że robi się cieplej na sercu, ale jednocześnie są w niektórych momentach bolesne...
Lata 40. XX wieku, tuż po II wojnie światowej. Londyn. Juliet Ashton to ceniona i odnosząca sukcesy pisarka. W czasie wojny była autorką rubryki dotyczącej życia codziennego, pisała do niej pod pseudonimem Izzy Bickerstaff. Później teksty te zebrano i wydano w formie książki, którą Juliet promuje w różnych miastach, wyjechała po prostu w trasę promocyjną i spotyka się z czytelnikami. Ze względu na to, że wojna dobiegła końca, kobieta myśli nad tematem swojej nowej książki, co okazuje się dość trudnym zadaniem.
Pewnego dnia Juliet dowiaduje się o wyspie Guernsey i działającym tam niezwykłym Stowarzyszeniu Miłośników Literatury i Placka z Kartoflanych Obierek, którego członkami są naprawdę wspaniali ludzie. Kobieta jest bardzo zaintrygowana i zafascynowana zarówno samą wyspą, jej historią, jak i owym Stowarzyszeniem o niespotykanej nazwie oraz osobami, które do niego należą - nic w tym dziwnego, niejeden człowiek byłby zaciekawiony, nawet w dzisiejszych czasach :)
"Stowarzyszenie Miłośników Literatury i Placka z Kartoflanych Obierek" to powieść epistolarna, i to stanowi jej ogromny plus - nadaje niepowtarzalnego klimatu, wprowadza niezwykłą, "dawną" atmosferę. Dzięki temu wszystko jest bardziej "eleganckie", uporządkowane... Oj tak, listy mają swój urok, a jeśli cała książka się z nich składa, bohaterowie piszą je do siebie i jest to po prostu sposób prowadzenia narracji, to określenie "uroczy" odnosi się nie tylko do samych listów, lecz także całej powieści... Podczas lektury byłam oczarowana, czułam się tak, jakbym tam była :) Na takie odczucia miał również wpływ styl autorek - lekki, a jednocześnie poważny; oficjalny, a jednak prywatny, po prostu piękny. Do warstwy językowej również nie mam zastrzeżeń. Ta książka z jednej strony jest ciepła, klimatyczna, przyjemna, czarująca i momentami zabawna, z drugiej natomiast - poruszająca trudne tematy, czasem boleśnie uświadamiająca. Czytelnik nie czuje się jednak przytłoczony czy zniechęcony, wręcz przeciwnie.
To powieść o literaturze i jej wpływie na ludzi, o przyjaźni i jej ogromnej sile, o wojnie i o miłości. Nie leje się krew, nie "obserwujemy" walk ani buntów. Nie ma tu brutalnych opisów, nie jest drastycznie. Ze wspomnień bohaterów dowiadujemy się jednak nieraz o okrutnych rzeczach, jakie działy się w tym okropnym czasie. Możemy także dowiedzieć się, jak wyglądało życie codzienne... na okupowanej wyspie Guernsey. Okupacja Wysp Normandzkich - raczej mało znany temat. Czytamy nie tylko o tym niewiarygodnie trudnym okresie, lecz także o tym, jak ta wyspa wygląda i jak się na niej żyje w latach 40. XX wieku. Wspaniałe opisy! Jest to więc powieść również o historii, w dodatku tej mniej znanej.
Znakomicie wykreowani bohaterowie, którzy są naprawdę bardzo różni. Dzięki listom czytelnik ma możliwość poznać każdego z nich i spojrzeć na pewne sprawy z jego perspektywy - świetne doświadczenie, uwierzcie mi! :)
Polecam "Stowarzyszenie..." każdemu! Jeśli sięgniecie, dowiecie się też, czemu to Stowarzyszenie ma tak dziwną nazwę, a myślę, że przynajmniej część z Was jest ciekawa ;) Warto przeczytać!

"Umiłowanie sztuki - poezji, malarstwa, rzeźby, muzyki czy sztuki opowiadania - pozwala pokonać bariery, które człowiek narzuca sobie i innym" (s. 189*).
"Wojna w przedziwny sposób łączy ze sobą zupełnie różne osoby" (s. 32).
"Może książki mają jakiś instynkt, który prowadzi je do właściwych czytelników?" (s. 11).
* - numery stron w wydaniu elektronicznym epub.
Książka...