Cudo, cudo, cudo. Tata Alberta jest genialny. Publikacja ukazuje, że dorosły też ma prawo się pomylić i, co najważniejsze, że bez problemu potrafi przyznać się do błędu. Otulająca opowieść o kochającej się rodzinie. Aż mi się ciepło na sercu zrobiło...

Cudo, cudo, cudo. Tata Alberta jest genialny. Publikacja ukazuje, że dorosły też ma prawo się pomylić i, co najważniejsze, że bez problemu potrafi przyznać się do błędu. Otulająca opowieść o kochającej się rodzinie. Aż mi się ciepło na sercu zrobiło...

O serii Gunilli Bergström opisującej przygody małego Alberta Albertsona, słyszałem dawno temu. Wielu moich znajomych mających dzieci, sięga po te książeczki, zachwalając ich wykonanie i wartość edukacyjną. Byłem zatem niezmiernie ciekaw, co takiego w sobie kryją i w końcu zdecydowałem się zrecenzować jedną z nich. "Co mówi tata Alberta?" jest najnowszym tomem, z piętnastu książeczek (szesnastu, jeśli liczyć dodatkowy tom spoza serii),jakie wydano w Polsce. Zatem co mówi? Czy warto wziąć sobie jego rady do serca? Odpowiedź na to pytanie, znajdziecie poniżej.

Jak dowiadujemy się z pierwszej strony, Albert chce wszystko robić jednocześnie. Bawić się, jeść, oglądać telewizję, sprzątać. Jego tata jednak ma pełno dobrych rad, a jedną z nich jest "Nie łap kilku srok za ogon". Rzeczywiście dobra rada, ale lepszą jest "Co nagle to po diable", a książka idealnie uczy dzieci, że to bardzo użyteczne powiedzonko. Szczególnie gdy robi się duże zakupy i w torbach znajdują się lody waniliowe. Zresztą nie jest to jedyna lekcja, jaką można wynieść z tej lektury. Przyznaję, że całość jest napisana naprawdę ciekawie i nawet mnie, choć mam już na karku 35 wiosen, zaciekawiła. Szczególnie obrazek, na którym były powiedzonka taty Alberta. Jeśli inne tytuły z tej serii są tak samo opracowane, to naprawdę warto ją podsuwać dzieciakom.

Było to moje pierwsze spotkanie z Albertem, więc muszę odnieść się też do rysunku. Ten jest ciekawy. Mamy elementy rysowane, a w to "wklejone" fragmenty zdjęć. Przypominało mi to stare prace z podstawówki, gdzie na plastyce robiliśmy podobne rysunki. Naprawdę fajnie się to komponuje z opowiadaną historią i przyciąga oko. Co jednak ważniejsze - zapada w pamięć. Nie dziwię się, że dzieciaki, szczególnie te młodsze, szaleją za tymi książeczkami. Dobrze napisane, ładnie zilustrowane, niosące z sobą solidną mądrość życiową, o ile wolno mi użyć takich słów. Jestem bardzo pozytywnie zaskoczony, bo nie spodziewałem się, aż tak dopracowanej książeczki. Zatem, jeśli macie dzieci w wieku przedszkolnym i szukacie interesującej, porządnie wydanej i taniej serii, to przygody Alberta Albertsona są idealnym wyborem.

O serii Gunilli Bergström opisującej przygody małego Alberta Albertsona, słyszałem dawno temu. Wielu moich znajomych mających dzieci, sięga po te książeczki, zachwalając ich wykonanie i wartość edukacyjną. Byłem zatem niezmiernie ciekaw, co takiego w sobie kryją i w końcu zdecydowałem się zrecenzować jedną z nich. "Co mówi tata Alberta?" jest najnowszym tomem, z piętnastu...

Ksiazka czytana w kolko. Cala rodzina zna na pamiec i przywoluje czesto to, co powtarza tata Alberta. Jedna z ukochanych i ulubionych czesci opowiesci o Albercie. Polecamy!

Ksiazka czytana w kolko. Cala rodzina zna na pamiec i przywoluje czesto to, co powtarza tata Alberta. Jedna z ukochanych i ulubionych czesci opowiesci o Albercie. Polecamy!

Naszą przygodę z serią o Albercie zaczęłyśmy właśnie od tej pozycji i powiem szczerze, że przy pierwszym czytaniu nie do końca mnie przekonała. Nie przepadam za czasem teraźniejszym w narracji, zdania wydawały mi się aż nazbyt proste i toporne i już miałam pożałować zakupu, gdy nagle spojrzałam na córkę… No cóż, jej zachwycona minka mówiła sama za siebie! Od tego czasu już wiele razy czytałyśmy tą książeczkę, ba, nawet dokupiłam kolejne części serii i cieszę się, że nie odłożyłam jej zniechęcona na półkę. Przy bliższym poznaniu Albert zyskuje w moich oczach i teraz z przyjemnością czytam o jego perypetiach.

Dużym plusem książek Gunilli Bergstrom jest fakt, że opowiada o codziennych uczuciach i problemach dzieci. Nie są to jakieś wyimaginowane, fantastyczne przygody (choć również takie książki warte są uwagi),ale proste problemy dnia codziennego i wielkie radości małego człowieka. Chyba każde dziecko może się w jakimś stopniu identyfikować z Albertem i w tym właśnie tkwi siła Alberta Albertsona.

Naszą przygodę z serią o Albercie zaczęłyśmy właśnie od tej pozycji i powiem szczerze, że przy pierwszym czytaniu nie do końca mnie przekonała. Nie przepadam za czasem teraźniejszym w narracji, zdania wydawały mi się aż nazbyt proste i toporne i już miałam pożałować zakupu, gdy nagle spojrzałam na córkę… No cóż, jej zachwycona minka mówiła sama za siebie! Od tego czasu już...

Mówi to, co wszyscy dorośli. Na przykład: „Czas to pieniądz” „Po kolei, nie łap kilku srok za ogon!” albo „Wszystko ma swój czas”. Takie niby truizmy, a jak się ich nie wypowie w odpowiednim momencie to… Jeśli chcecie wiedzieć, poczytajcie. Lektura jak zawsze w przypadku książek o Albercie i jego tacie, miła, przyjemna, zrozumiała dla dziecka, a co najważniejsze opowiedziana z uśmiechem. I tak też się ją czyta. Polecam małym i dużym.

Mówi to, co wszyscy dorośli. Na przykład: „Czas to pieniądz” „Po kolei, nie łap kilku srok za ogon!” albo „Wszystko ma swój czas”. Takie niby truizmy, a jak się ich nie wypowie w odpowiednim momencie to… Jeśli chcecie wiedzieć, poczytajcie. Lektura jak zawsze w przypadku książek o Albercie i jego tacie, miła, przyjemna, zrozumiała dla dziecka, a co najważniejsze...

Tata i Albert mają bardzo pracowity dzień. Tata nie jest tym zachwycony, ale Albert lubi pomagać i porządkować. Spieszą się, bo po skończonej pracy będą mogli odpocząć. Układają, sortują, roznoszą po domu. Kiedy wszystko jest już zrobione nadchodzi upragniona chwila relaksu. Albert idzie do garderoby (ma tam swój ulubiony kącik),aby poczytać. Cieszy się ciszą i spokojem. Ale nagle tę ciszę przerywa kapanie. Co to kapie? Bo przecież nie deszcz! Oj, narobiło się! Ale co takiego, to przeczytajcie sami ;) Mój 4latek bardzo lubi tę część. Zna ją już prawie na pamięć i przy końcówce się dużo śmieje. Powiem Wam tylko jeszcze, że bardzo lubi czytać tą książkę, od dwóch tygodni czytamy tę na zmianę z "Okropnym rysunkiem!" Powakacyjne propozycje od Zakamarków widać bardzo przypadły jr do gustu. Polecamy, świetna zabawa gwarantowana :) Odpowiednia i dla 3 latków i dla starszych przedszkolaków.

Tata i Albert mają bardzo pracowity dzień. Tata nie jest tym zachwycony, ale Albert lubi pomagać i porządkować. Spieszą się, bo po skończonej pracy będą mogli odpocząć. Układają, sortują, roznoszą po domu. Kiedy wszystko jest już zrobione nadchodzi upragniona chwila relaksu. Albert idzie do garderoby (ma tam swój ulubiony kącik),aby poczytać. Cieszy się ciszą i spokojem....

Czego nie powiedział tata Alberta? O sile przyzwyczajeń, które pozwalają unikać kłopotów

Najnowsza opowieść z serii książek o Albercie Albertsonie opowiada o sile rytuału i repetycji. Warto do niej sięgnąć, aby przekonać się, że w życiu dzieci i dorosłych obok dobrej zabawy nie powinno także zabraknąć rytmu i rutyny...

Dalszy ciąg recenzji przeczytacie na http://bokincepcja.pl/2018/08/28/czego-nie-powiedzial-tata-alberta-o-sile-przyzwyczajen-ktore-pozwalaja-unikac-klopotow/

Czego nie powiedział tata Alberta? O sile przyzwyczajeń, które pozwalają unikać kłopotów

Najnowsza opowieść z serii książek o Albercie Albertsonie opowiada o sile rytuału i repetycji. Warto do niej sięgnąć, aby przekonać się, że w życiu dzieci i dorosłych obok dobrej zabawy nie powinno także zabraknąć rytmu i rutyny...

Dalszy ciąg recenzji przeczytacie na...

Jedna z ulubionych w serii. Dwulatek rzuca cytatami z tej części, czasem w środku dnia. Alberta trzeba poznać! Być może u was też będzie to strzał w dziesiątkę :)

Jedna z ulubionych w serii. Dwulatek rzuca cytatami z tej części, czasem w środku dnia. Alberta trzeba poznać! Być może u was też będzie to strzał w dziesiątkę :)