„Sędziwa była to stanica, strzegąca niegdyś Wisły, teraz zaś chyląca się ku nieuchronnej ruinie, wraz z otaczającym ją kręgiem murszejącego częstokołu, przywodzącego na myśl wyszczerbioną koronę.”
Takiej książki jeszcze nie czytałam. Osadzenie akcji w średniowiecznej Polsce i osadzenie w głównych rolach rycerzy i mnicha jest dla mnie ciekawą, oryginalną przygodą. Intryga kryminalna opowiedziana staropolskim językiem zaskoczyła mnie i otworzyła na nowy gatunek.


„-Możni ludzie mają swoje sekrety, jak każdy […]. Kochanki, kochankowie, bękarty, orgie, zdeformowani kuzyni ukryci w piwnicach.”
Autor przybliża język, zwyczaje i wierzenia ówczesnych ludzi z różnego rodzaju – szlachty, rycerstwa i zwyczajnych kmiotków. Sporą rolę odgrywają zabobony, które współistnieją z władzą kościelną. Rytuały,wampierze, strzygonie – żyją w świadomości ludu na równi z bożymi przykazaniami. Jak w tym wszystkim osadzono kryminalną zagadkę? Po czyjej stronie opowiedzą się napotkani przez bohaterów szlachcice?

„Nie zawsze jednak służba Bogu była prosta, a wydzieranie prawdy ze szponów kłamców nieraz zmuszało inkwizytora do podejmowania straszliwych wyborów.”
Najciekawszą postacią według mnie jest brat Godfryd- dominikanin, który spełnia rolę „detektywa w sutannie”. Inteligentny obserwator, posiadający dużą wiedzę i umiejętność kojarzenia faktów,oddany Bogu i prawdzie. Ale skrywający też swoją tajemnicę… Dwaj towarzyszący mu rycerze pod przykrywką hulaków także chowają swoje bolączki i sekrety. Każdy inny, a jednak połączeni honorem i dążeniem do odnalezienia prawdy.

„-Jak można osądzić grzesznika, mordercę, złoczyńcę najgorszej miary, który za nic ma wszelkie prawa ludzkie i boskie?
-Ludzi się sądzi[…]. Wściekłe zwierzęta się dobija.”
Z jednej strony wciągnęła mnie zagadka morderstw, śledztwo podążające ścieżką szachowych pionków. Z drugiej w pewnych momentach zabrakło mi głębi postaci i wątków. Po lekturze mam niewielki niedosyt. Kilka nici pociągniętych przez autora mogłoby być grubsze i bardziej skomplikowane. Część wątów została potraktowana nieco pobieżnie, a ja z chęcią dowiedziałabym się nieco więcej o przeszłości niektórych postaci czy ich motywach.

Jednak spodobał mi się pomysł stworzenia powieści osadzonej w realiach średniowiecznej Polski napisanej dawnym językiem i stylem. Nie brakuje w niej humorystycznych akcentów oraz dużej dawki historii podanej w oryginalny sposób. To coś świeżego i innowacyjnego wśród współczesnej literatury. Polecam ją szczególnie osobom interesującym się polską historią, rycerstwem oraz oryginalnymi kryminałami.

„Sędziwa była to stanica, strzegąca niegdyś Wisły, teraz zaś chyląca się ku nieuchronnej ruinie, wraz z otaczającym ją kręgiem murszejącego częstokołu, przywodzącego na myśl wyszczerbioną koronę.”
Takiej książki jeszcze nie czytałam. Osadzenie akcji w średniowiecznej Polsce i osadzenie w głównych rolach rycerzy i mnicha jest dla mnie ciekawą, oryginalną przygodą. Intryga...