Mówi się, żeby nie oceniać książki po okładce i jest w tym oczywista prawda. Tym razem jednak się nie sprawdziła, bo to okładka właśnie sprawiła, że sięgnęłam po książkę nieznanej mi autorki Doroty Kassjanowicz „Stany małżeńskie i pośrednie”. Skusił mi tytuł, opis z tyłu okładki nieco mniej. Obawiałam się, że to kolejna „babska” i feministyczna powieść, kolejna „Bridget Jones” czy takie tam romansidło. Jakże miło się rozczarowałam! Choć książka rzeczywiście jest raczej lekturą dla pań, to zdecydowanie czas z nią spędzony uważam za całkiem udany.
Wydaje się, że fabuła nie jest zbyt odkrywcza. Otóż mamy tu cztery przyjaciółki, które łączą silne relacje, choć każda z nich pochodzi z innej bajki. Jest więc nieszczęśliwa żona tkwiąca w jakimś dziwnym związku, w którym mąż toleruje jej obecność ze względu na jej- powiedzmy -„wielofunkcyjność”. Jest wiolonczelistka szukająca bliskości w Internecie, jest szalona, acz niespełniona malarka oraz tkwiąca w stagnacji nauczycielka. Każdej z nich życie przecieka przez palce, ale nie potrafią lub nie chcą tego zauważyć. Dodatkowo mają problemy albo z byłym mężem, albo z dorastającą córką, albo z toksyczną matką, albo…itd.
Temat jest więc stary jak świat, wyświechtany i ryzykowny. Co więc sprawia, że książkę czyta się z dużą przyjemnością? Na pewno nie wartka akcja-kto będzie jej oczekiwał - będzie zawiedziony. Przede wszystkim- wnikliwe portrety kobiet, humor sytuacyjny (czasem przypominający sitcomy), a przede wszystkim błyskotliwy, inteligentny i bogaty język. Dorota Kassjanowicz jest absolwentką polonistyki, autorką tekstów piosenek dla Hanny Banaszak czy Stanisławy Celińskiej. Nie dziwi więc fakt, że najbardziej porywający i niepowtarzalny jest styl autorki. I choć są momenty przegadane, to czyta się to z ogromną przyjemnością! Zwłaszcza, że –jak się okazuje- śmiech w książce nie jest pusty. Kryje w sobie drugie dno- mądrą refleksję o kobietach, które, gdy tylko chcą, mogą w swoim życiu zmienić wszystko. Być szczęśliwe i spełnione. Muszą się tylko odważyć, a przede wszystkim zauważyć i przyznać przed sobą i innymi, że ich życie jest bez wyrazu, że nie realizują swoich marzeń, że po prostu… muszą kupić kota. Jako i ja uczyniłam (w postaci psa, ale zawsze);)

Mówi się, żeby nie oceniać książki po okładce i jest w tym oczywista prawda. Tym razem jednak się nie sprawdziła, bo to okładka właśnie sprawiła, że sięgnęłam po książkę nieznanej mi autorki Doroty Kassjanowicz „Stany małżeńskie i pośrednie”. Skusił mi tytuł, opis z tyłu okładki nieco mniej. Obawiałam się, że to kolejna „babska” i feministyczna powieść, kolejna „Bridget...