To nie pierwsza moja książka Iana McEwana. Jakiś czas temu przeczytałam "Dziecko w czasie" i od tego czasu pamiętam, że mam znowu przeczytać jakąś jego książkę.
Jego proza nie jest łatwa. Sporo w niej psychologii, akcja często toczy się sennie z mnóstwem retrospekcji i rozważań.
Podobnie jest i tym razem. Jego najnowsza powieść jest stosunkowo krótka, natomiast nie brakuje jej emocjonalności. Historia okazała się smutna, poruszająca i właściwie niesamowita, odnosząc ją do czasów dzisiejszych.
Jest rok 1962, młoda świeżo poślubiona para spędza wieczór i noc poślubną w hotelu. Są młodzi, bardzo się kochają, ale jak się okazuje mają zupełnie odmienne oczekiwania i wyobrażenia o związku. Ich nieumiejętność porozumienia jest wręcz porażająca, a konsekwencje tragiczne.
Przeszkodą nie do pokonania okazuje się wstyd, nieśmiałość, niewiedza i biorąca się z niej obawa, osobowość, urażona duma i ambicja, różnice w pochodzeniu i temperamencie.
Jak niewielka jest tak opowieść, tak niewiele dzieli bohaterów od pomyślnego rozwiązania problemu. Tymczasem historia kończy się inaczej.
Serdecznie polecam tę poruszającą opowieść jako doby przykład do zapoznania się z prozą tego ciekawego pisarza.
Film też może być bardzo dobry.

To nie pierwsza moja książka Iana McEwana. Jakiś czas temu przeczytałam "Dziecko w czasie" i od tego czasu pamiętam, że mam znowu przeczytać jakąś jego książkę.
Jego proza nie jest łatwa. Sporo w niej psychologii, akcja często toczy się sennie z mnóstwem retrospekcji i rozważań.
Podobnie jest i tym razem. Jego najnowsza powieść jest stosunkowo krótka, natomiast nie...