Uwaga będzie ostro! 18 +

„Skórę ściągnąłem z całej twarzy – wyjaśniał prokuratorowi. – Zdejmowałem ją w ten sposób, że od środka ją podcinałem i ściągałem. Oczy, podobnie jak nos, zostawiłem w czaszce. (…) Skórę posypałem od wewnątrz solą, aby nie gniła. Swoją twarz i głowę wykleiłem plastrami. Następnie nałożyłem ściągniętą z głowy i twarzy skórę na swoją twarz.”

W tej części mamy kolejną dawkę szokujących, elektryzujących i niewiarygodnych zbrodni,z którymi mieli do czynienia policjanci z krakowskiego Archiwum X.

Wszystko zaczęło się od sprawy „skóry” w 1999 roku, która wkręciła się przypadkiem w śrubę pchacza na Wiśle. Znalezione szczątki i kawałki rozczłonkowanego ciała należały do zaginionej studentki. Dopiero w październiku 2017 roku udało się zatrzymać sprawcę tego bestialskiego mordu, który wstrząsnął całym miastem. Sprawca porównywany był do słynnego mordercy z „Milczenia owiec”.
Sprawę "Skórarza" pamiętam doskonale. Wraz z koleżankami nakręcałyśmy się wzajemnie plotkami o mordercy czatującym na samotne, młode dziewczyny przechadzające się spacerkiem nad Wisłą. Efektem tego był strach przed chodzeniem wieczorami na bulwary wiślane.

Niedługo po znalezieniu skóry Krakowem wstrząsnęła kolejna zbrodnia Dymitra, który zamordował swojego ojca, a następnie ściągnął mu z twarzy skórę i nakładał na siebie.

„Głowę swojego ojca Dymitr próbował bezskutecznie odciąć skalpelem, potem użył łopaty „sztychówki”. Na koniec wyrzucił ją w rosnące pod balkonem chwasty, bo – jak stwierdził – „właściwie ta głowa była chwastem”. Ciało powiesił za nogi, które owinął foliowym workiem i przewiązał dziecięcą skakanką. Ręce zwisały w dół. „

W tej książce dostaniemy obraz wielu „podobnych” zbrodni jak również przykłady „rozsiewania iluzji” i „zakłamywania rzeczywistości” przez sprawców.
Mamy rozdział poświęcony seryjnemu mordercy zwanemu „wampirem z Krakowa” oraz ciekawe rozdziały dotyczące m.in. współczesnej antropologii z nawiązaniem do Trupiej farmy Billa Bassa, zagadnienia dotyczące badań wariograficznych, DNA i wiele innych.

Autorzy skupiają się na nowoczesnych technikach wykrywania sprawców oraz zdradzają szczegóły stosowanych w śledztwach metod.

Polskie Archiwum X. Nie ma zbrodni bez kary to idealne uzupełnienie części pierwszej, które równie mocno wstrząsa człowiekiem ukazując brutalny świat i zbrodnie, które dzieją się obok nas. Gdzie czasami mały drobiazg, przypadkowe zdarzenie może zadecydować o znalezieniu sprawcy, nawet jeżeli minęło kilka lat.

„Jan N. z kikutami nóg Janusza w siatce pojechał miejskim autobusem na ulicę Basztową, gdzie zjadł obiad w jadłodajni. Do słoika wziął „na potem” zupę pomidorową. Później pojechał na Plac Wolnica, a stamtąd poszedł ulicami Trynitarską i Gazową nad Wisłę. Szedł w stronę Wawelu, ale „tam było dużo ludzi”. „

Uwaga będzie ostro! 18 +

„Skórę ściągnąłem z całej twarzy – wyjaśniał prokuratorowi. – Zdejmowałem ją w ten sposób, że od środka ją podcinałem i ściągałem. Oczy, podobnie jak nos, zostawiłem w czaszce. (…) Skórę posypałem od wewnątrz solą, aby nie gniła. Swoją twarz i głowę wykleiłem plastrami. Następnie nałożyłem ściągniętą z głowy i twarzy skórę na swoją twarz.”

W tej...